ตัวเรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดกัน แฟนเราตอนนี้อาศัยอยู่กับปู่กับย่าเพราะเสียพ่อไปตั้งแต่เด็ก ส่วนแม่ก็ทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ ซึ่งจังหวัดที่แฟนเราอยู่เป็นจังหวัดทำงานได้เงินน้อยแถมเจ้าตัวก็ไม่มีรถส่วนตัวไปทำงานอีก เราเลยเสนอว่ามาทำงานในกทม.ไหม อย่างน้อยพวกร้านอาหารก็ได้เงินดีอยู่นะ เรื่องที่พักก็คือให้พักบ้านเราค่ะ แต่นอนแยกห้องกันให้เขาช่วยออกค่าน้ำค่าไฟ ตอนแรกคุยกับครอบครัวฝั่งเขาแล้ว ฝั่งเขาก็โอเคเพราะอีกไม่นานปู่กับย่าจะไปอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง และเรื่องงานมันก็หายากกว่าเดิมอีก

ส่วนทางครอบครัวเราก็โอเคค่ะ แต่ทางตาบอกอยากให้หมั้นก่อน ทองสักสลึงก็ดีเพราะจะได้ไม่เป็นที่นินทาคนอื่นเขา ปัญหาคือแฟนไม่มีเงินเลยค่ะ เพราะเจ้าตัวรอวุฒิจบมา 3เดือนแล้ว ซึ่งเราแนะนำเรื่องนี้แล้วว่าให้วุฒิอื่นมาสมัครงานก่อนเพราะพวกร้านอาหารไม่ได้ยึดเรื่องวุฒิการศึกษาเป็นหลัก แค่มีวุฒิขั้นต่ำหรือขอใบรับรองมาจากโรงเรียนก่อน ทีนี้ป้าเลยแนะนำว่าให้เราเอาเงินเก็บออกแทนไปก่อนเพราะเราทำงานมีเงินเก็บเป็นก้อนพอสมควร 

ทางพ่อแม่ของเราก็หาทางช่วยเหลืออย่างเต็มที่ วางแผนแล้วว่าจะหมั้นกันวันไหน อะไรยังไงบ้าง แต่ทางครอบครัวแฟนปัดตกบอกไม่ให้หมั้นเพราะแฟนเพิ่งเรียนจบยังไม่มีงานทำ (แต่ตามจริงคือจะให้แฟนมาทำงานในกทม.อยู่แล้ว) บอกว่าถ้าแฟนรับข้อเสนอนั้นมันจะเสียศักดิ์ศรี (แต่พ่อแม่และเรามองว่าหมั้นในครั้งนี้คือการหมั้นประมาณให้คำหมั้นสัญญาว่าจะแต่งแน่นอน แค่ช่วยให้แฟนมานอนพักที่บ้านเพราะไปนอนตามหอเสีย 3,000กว่าบาท ในขณะที่บ้านเราคิดค่าน้ำ-ไฟ 500บาท) 

การที่ครอบครัวแฟนพูดแบบนี้มันทำให้เรารู้สึกแย่มาก เพราะทางครอบครัวเรายินดีช่วยเขาทุกอย่าง แล้วมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียวที่รู้สึกแย่ แต่ตลอดเวลาที่คบกันเราพยายามบอกข้ามปัญหาตรงนี้ไป
- ครั้งแรกคือพี่สาวแฟนนัดจะมาตบเรา นั่งรถบึ่งมาหาเรา โพสต์+คอมเม้นท์แน่ๆใส่เรา (เพราะว่าแฟนขโมยเงินย่ามา 2,000บาท พี่สาวเขาโทษเรา แต่เราบอกว่าเราไม่รู้เรื่อง)
- ครั้งที่สองคือวันหยุดช่วงสงกรานต์เราเดินทางไปหาพวกท่าน คือต้องนั่งรถหลายต่อเราออกแต่เช้าแต่คือรถมันไปถึงช่วงสายๆ ตอนแรกเขาบอกจะรอเพราะมีธุระตอนบ่าย แต่พอเราใกล้ถึงบอกไม่รอแล้ว (แล้วคือเราซื้อของฝากไปเยอะแยะเลย เสียใจมากๆ)

ในมุมมองเรา คือเราโคตรรู้สึกแย่เลย ทางนั้นยื่นข้อเสนอว่าถ้าจะหมั้นก็ให้แฟนไปทำงานตั้งต้นสัก 2-3ปีแถวนั้น ในใจคิดที่จะไม่ไปต่อแล้ว 70 เพราะครอบครัวเราเองก็เสียความรู้สึกด้วย เวลาแฟนมาเที่ยวก็ต้อนรับยินดีตลอดผิดกับบ้านเขา ส่วนอีก 30 ที่อยากอยู่เพราะเราเองก็รักแฟนมากเหมือนกันไม่งั้นเราคงไม่หาทางออกหรือช่วยคิดอะไรหลายๆอย่างขนาดนี้

แต่ส่วนตัวแฟน (ไม่ได้ว่าหรือนินทานะคะ) เราว่าเหมือนเขาไม่กระตือรือร้นอะไรเท่าไหร่เลย เราเองก็มีตวามคิดว่าคบกันมาตั้งนานแล้วคนที่มีเงินเก็บทำไมถึงมีแต่เรา เราควรจะไปต่อกับคนที่อนาคตแทบไม่มีเป็นชิ้นเป็นอันเลยจริงๆหรอ เรื่องวุฒิเราบอกต้ังแต่เดือนแรกที่รอแต่เข้าตัวก็ไม่เอาอะไรเลย นอนว่างงานมา 3เดือนแล้ว 

รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ