ถามคุณก่อน ให้คุณถามตัวเองอีกครั้ง ว่าหมดรักภรรยาแล้วจริงหรือไม่
หรือเพียงแค่ขัดใจ นิสัยบางอย่าง แต่หลายๆอย่าง ยังดีต่อกัน

หากมองไปทางไหน ก็ไม่เหลือความดีให้กันแล้ว
มีแต่จะบั่นทอนกำลังใจกันจริงๆ

เคยคุยกัน และ หาทางออกร่วมกันหรือยังคะ ?
บางคน ปากไปก่อนใจ พูดอะไร ไม่เคยคิด ว่าจะมีผลอะไรตามมา
บางครั้ง ที่เธอเอาแต่ใจ เป็นเพราะคุณตามใจเธอมากไปแต่ต้นหรือเปล่า
เธอจึงไม่เคยรับรู้ ว่า ขีดความอดทนของคุณ ใกล้จะถึงที่สุดแล้ว

อยากให้หาโอกาส คุยกัน โดยมาคนกลางช่วยเคลียร์
(เป็นญาติผู้ใหญ่ที่นับถือ / หรือจะเป็นจิตแพทย์ก็ได้)
ที่ต้องมีคนกลาง เพราะคุณทั้งคู่ จะได้ “ฟัง” ในสิ่งที่อีกฝ่าย อยากพูดออกมา
ไม่พูดแทรกกัน ไม่อาละวาดกัน เวลาอีกฝ่ายพูดไม่เข้าหู

หากไปต่อไม่ไหว ขอหย่า และขออำนาจปกครองบุตร
คุณมีงานทำ มีเงินเลี้ยงดู เป็นพ่อโดยชอบด้วยกฎหมาย ก็ขอศาล ให้ลูกมาอยู่กับคุณได้นี่คะ
(ในกรณีที่ตกลงกันเองไม่ได้ ต้องพึ่งอำนาจศาลชี้ขาดให้อ่ะค่ะ)

แต่ถ้าตกลงกันได้ ให้ลูกไปอยู่กับพ่อบ้าง แม่บ้าง แบ่งวันกัน
หรือจะยังอยู่ด้วยกัน ในฐานะ พ่อแม่ของลูกต่อไป ก็ได้ค่ะ

สรุป …
หากยังไม่พร้อมหย่า ก็อย่าเพิ่งหย่า แต่ต้องพร้อมแสดงจุดยืนให้เธอรู้ ว่าขณะนี้ คุณไม่โอเคแล้ว
เรื่องงาน ผิดก็ว่าไปตามผิด หากเธออยากลาออก ก็ให้ลาออกไป
คำพูดบั่นทอน สำหรับคนไม่รักกันแล้วน่ะ ทำหูทวนลมไปค่ะ ไม่มีความหมายอะไรหรอก อย่าเก็บมาใส่ใจ