สวัสดีค่ะ เราอายุ26ย่าง27ปี
ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยกับอะไรหลายๆอย่างรู้สึกท้อแท้เหงา เหงามากๆตั้งแต่เริ่มอยู่ห่างกับแฟน เรารู้สึกคิดถึงเขามากๆแต่ด้วยหน้าที่การงานของเขาทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน5เดือนที่เราต้องห่างกัน(งานของเขาทำ1วันหยุด2วันเลิกงานเขาจะกลับมาหาเรากับลูก เราอยู่บางแสนเขาทำงานที่พนมสารคามไม่ไกลกันมากขับรถชั่วโมงกว่าๆก็ถึง) แต่ทำไมเรารู้สึกเหมือนเราเหงาตลอดเวลา ถ้าเขาไปทำงานเราอยู่กับลูกอายุ8ดือนอยู่กับครอบครัวแฟน(ครอบครัวแฟนดูแลเราดี) แต่เรารู้สึกน้อยใจร้องไห้ง่ายไทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เป็น รู้สึกท้อแท้สิ้นหวังกับอะไรหลายๆอย่างที่มันบอกมาเป็นคำพูดไม่ถูก เราเคลียดๆๆมากๆเราเริ่มเงียบไม่ค่อยพูดไม่โทรหาเขา เราไม่กล้าพูดกับแฟนว่าเรารู้สึกอะไรไม่อยากให้เขาเป็นห่วง แต่ยิ่งเก็บยิ่งทำให้ใจเราพังไม่เหลือชิ้นดี เราท้อกับความรู้สึกแบบนี้ ตื่นมาทุกเช้าที่ไม่มีเขาเราไม่เคยรู้สึกสดชื่นเลย บางเวลาเราร้องไห้ในใจมันเจ็บเหมือนคนอกหัก เราเริ่มไม่อยากไปต่อแต่เรารักเขากับลูกมากๆ เราก็เหนื่อยกับความรู้สึกแบบนี้เหลือเกิน
ไปต่อไม่ไหวจะเดินออกมาก็ทำไม่ได้