หืมมมม คือ แต่งงานอยู่กินกันมา9ปี มีลูก1คน
เค้าไม่ค่อยดีนะไม่ตอบโจทย์ชีวิตเราเลย ไม่ชอบสร้างตัว อยากอยู่กับลูก เเต่ก็ทำงานประจำ ครอบครัวเค้าเราเข้าไม่ได้ ค่าเทอม ส่งให้ลูก เค้าดีกับลูก เหมือนเค้าก็อยู่เพื่อลูก แต่ไม่แคร์เราเลย ไม่รับฟังไม่เข้าใจ มีปัญหาสะสมมาเรื่อยๆ ไม่ดีขึ้นเลยจิตใจเราพัง คือพูดง่าย เอาลูกเเต่ไม่เอาเรา เอาเราอยู่ด้วยกันเพราะกลัวไม่ได้อยู่กับลูก เราเริ่มจากความรัก จนตอนนี้สงสารตัวเอง ใครเคยรู้สึกบ้าง แก้ไข รึตัดสินใจยังใง ตอนนี้เราเหนื่อยใจมาก ใจที่มันต้องพยายามมองข้าม มองว่าเค้าดีกับลูก