คือเรากับเขาตอนแรกก็รักกันดี แต่สุดท้ายเขาเปลี่ยนไป เขาไม่สนใจใยดีอะไรกับเรา ปล่อยเรา เหมือนให้เราประคองความสัมพันธ์ไปคนเดียว ช่วงเวลาสั้นๆนั้นเราทรมานมาก เราเจ็บใจ เสียใจ จุกไปหมด แต่เขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย แล้วเราเป็นประเภทที่รักใครรักมากก็จะแค้นมาก ซึ่งหลังจากเราตัดสินใจออกมาเราพยายามที่จะไม่โกรธเกลียดอะไรเขา แต่ในใจกับร้อนระอุ อยากให้เขาเจอแบบที่เราเจอ เราตั้งใจรักพยายามประคองมาตลอด  เราเสียใจร้องไห้ แต่ทำไมเขาถึงไม่เป็นอะไรเลย เราอยากทำให้เขาเจ็บแบบที่เราเจ็บ ทรมานแบบที่เราเป็น ความรู้สึกที่เราเสียใจทรมาน เราอยากให้เราเป็นแบบนั้นบ้าง เราแค้นเขามาก แค้นมาก แค้นจนที่แบบว่าอยากให้เขาเจอรักความรักแบบที่เขาทำกับเราให้เร็วที่สุด เราสาปแช่งเขาแทบจะทุกวัน มันเป็นผลลบ เรารู้แต่เราไม่รู้จะหยุดตัวเองยังไง ต้องใช้เวลาเท่าไร มันทั้งแค้นและรัก จนตัวเองก็สับสนไปหมด