คือเราจะเล่าสาเหตุของความแค้นเราตั้งแต่แรกเลยนะคะ(เรื่องเราค่อนข้างที่จะยาวเลยค่ะ) คือตอนนี้เราอยู่วัยเรียนค่ะ ตอนที่เราม.1เรามีเพื่อนผญ.คนหนึ่งค่ะ(ขออนุญาตไม่บอกชื่อนะคะ) คือในตอนแรกอะค่ะนางดูเป็นคนที่เฟรนลี่แล้วก็คุยสนุกมากๆเลยค่ะ เรากับนางก็เลยลองคบเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เจอกันวันแรกเลย และพอเวลาผ่านไปสักอาทิตย์กว่าๆ นิสัยนางเริ่มออกแล้วค่ะ คือพอเราจะไปซื้อข้าวกับนาง นางก็ไปกับคนอื่นด้วยค่ะแต่นางก็ไม่ได้ทิ้งเรา เราก็เลยต้องเดินตามนางกับเพื่อนนางอีกคนไปและเรานั้นเราก็รู้สึกนอยนิดๆอะค่ะ แบบมันไม่สนิทเหมือนเมื่อก่อนและมันก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ นางเริ่มตีตัวออกห่างจากเราแล้วก็ไปคบกับเพื่อนคนนู้น คนนี้บ้างแต่นางก็มีมาคุยกับเราบ้างค่ะ เท่าที่เรารู้ตักนางนะคะ นางเป็นคนที่ชอบการนินทาลับหลังค่ะ ตอนที่เราโทรคุยกับนาง นางจะชอบเอาตนในห้องเรียนมานินทากับเราซึ่งคนพวกนั้นก็คือพวกที่นางชอบไปคุยเล่นด้วยอะค่ะ ซึ่งเราก็ต้องทนให้นางบ่นไปเพราะเราไม่ชอบการนินทาลับหลังอะค่ะมันดูไม่ดีและก็ดูไม่รู้จักโต พอหลายเดือนผ่านไป นางก็เหมือนไม่อยากให้เราอยู่ในกลุ่มแล้วอะค่ะ นางก็เลยยกโต๊ะเราแล้วก็เอาไปวางที่อื่น(ตอนนั้นเราเสียใจมากๆค่ะ เพราะไม่คิดว่านางจะทำแบบนี้กับเรา) พอถึงม.2 เราก็มีเพื่อนใหม่ค่ะ แต่เราก็ถูกนางแย่งเพื่อนใหม่เราไปค่ะ (เพื่อนใหม่เราอาจจะหูเบา) แล้วบางครั้งนางก็ชอบมองจิกเราอะค่ะ ทั้งๆที่นางเป็นคนทิ้งเราไปก่อนเอง เราแค้นนางมากๆเลยค่ะ ทั้งวันเราเองแต่ส่องสื่อโซเซียลของนางจนแทบไม่ทำอย่างอื่นเลยค่ะ  อยากล้างแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มันทั้งเจ็บใจแล้วก็ทรมาณค่ะ ปล่อยวางก็ไม่ได้เพราะนางทำกับเราไว้เยอะ เราอยากให้นางได้รับผลกรรมที่นางทำไว้ค่ะ อยากให้นางู้ว่าการโดนหักหลัง การโดนแย่งเพื่อน การถูกทิ้งไว้ให้อยู่คนเดียวมันเป็นยังไง ทั้งๆที่เราก็จริงใจกับนางมาตลอด ยังไงก็ให้คำปรึกษาให้เราเถอะค่ะ เพราะเราอึดอัดเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ