สวัสดีค่ะ อยากปรึกษาเรื่องปัญหาครอบครัว
เราโดนแม่ไล่ออกจากบ้าน เนื่องจากเราต้องกักตัวเพราะคนที่ทำงานเป็นโควิด แม่พูดว่า ถ้าเรากักตัวให้ไปอยู่ที่อื่นไม่ต้องมาอยู่บ้านนี้ เราก็บอกว่าแค่นี้ทำไมต้องไล่กันด้วย แล้วเขาก็บอกว่าเราจะทำให้ทุกคนเดือดร้อน แล้วแม่ก็ไปเรียกป้าพี่สาวแม่มาด่าเรา ด่าเราว่าจะเอาเชื้อโรคมาแพร่พร้อมคำหยาบๆคาย เราโทรหาหาพี่ขายคนโต ว่าเราไม่ไหวแล้ว เราจะไปอยู่ที่อื่นเพราะที่นี้เขาไม่ให้เราอยู่  เขาไล่เราไม่ใช่ครั้งนี้ครั้งแรกนะคะ ก่อนหน้านี้ก็ไล่บอกบ้านที่เราอยู่จะเอาไว้ให้พี่คนรอง ทั้งที่เป็นบ้านของตากับยาย แล้วออกไปหาห้องช่วงประมาณบ่ายๆ แล้วเรากลับมาจะเก็บของ แม่เขาก็โยนของเราออกมาพร้อมด่าว่าเรา แล้วไปพูดกับคนแถวบ้านว่า เขาไม่ได้ไล่เรา เราเป็นคนไปเอง ระหว่างที่เราเก็บของ เขาก็สาปแช่งเราขอให้ไม่เจริญ จุดธูปสาปแช่ง เราแค่อยากรู้ว่า เขาไม่รักเราบ้างเลยหรอ เราทำผิดอะไรมากถึงขนาดต้องแช่งเรา
.
.
เราหาเงินส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ ม.1 ยันจบมมหาลัย ทั้งขอทุน ทั้งทำงาน2ที่  ไม่เคยรบกวนเงินเขาเลย เราแค่อยากรู้ว่าเราเป็นเด็กดีมาตลอดทำไมเขาถึงไม่มองความของเราบ้างเลย จนเข้าปี 1 เราเป็นโรคซึมเศร้า เพราะพ่อเราเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แล้วบวกกับการเคยถูกพ่อเลี้ยงล่วงละเมิดทางเพศ แล้วแม่เลือกที่จะเขื่อพ่อเลี้ยง เราไปนอนบ้านป้าก็เจอแฟนของลูกสาวป้าแอบมาจับอวัยวะเพศเราทั้งที่ตอนนั้น เราอยู่แค่ ม.2 ป้สก็ไม่เชื่อเรา พอเราทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหารตอน ปี2 เราเลิกประมาณ 5ทุ่ม เราบอกแม่มารับเราหน่อย ทางมันมืด แม่กลับแช่งเรา ขอให้เรา โดนขมขื่นตาย เราอัดอั้นอดทนมานานมาก
.
ขอบคุณพี่ทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ เราแค่อยากระบาย+กับขอคำปรึกษาในชีวิตที่จะก้าวต่อไป แล้วการโดนสาปแช่งจากบุพการีมันบาปมากกับตัวเราไหมคะ
ขอบคุณทุกคนไว้ล่วงหน้านะคะ