เบื่อหน่ายกับชีวิต หลังจากนี้จะไม่แสดงความรู้สึกอะไรใดออกมาให้คนรอบตัวเห็นอีกแล้ว วันๆเอาแต่โดนแม่ด่าดูกถูกไล่ออกจากบ้าน ทำได้เพียงนิ่งเงียบและโดนด่าต่อไป ทำไมตอนรู้ว่าท้องทำไมถึงไม่เอาออกคือเราอยากถามมากแต่ก็ไม่กล้าถามกล้วจะโดนไล่หรือไม่ก็ด่าสาปแช่งมันเคยไล่ให้ไปตาย ทำได้เพียงแค่เก็บความรู้ไว้ในใจทำได้เพียงแค่เงียบเอาใว้พราะโดนมาตั้งแต่เกิดและทำได้เพียงแค่เงียบไม่กล้าต่อร้องต่อเถียงโต่มาก็เลยเถียงคนอื่อหรือรอบตัวไม่เป็นคือแบบมีนรู้กดดันและกลัวมากที่โดนคนในบ้านหรือคนรอบตัว มาว่าและด่า โดยที่ไม่สามารถพูดหรือตอบได้ เบื่อหน่ายกับชีวิตขนาดหน้าตาเรา ก็เหมือนหมาจรจัด ขี้เหร่จนไม่กล้าส่องกระจกแล้ว ชีวิตเจอแต่เรื่องแย่ คือเราไม่รู้ว่าจะระบายมันออกมาเป็นพูดยังไง

(ถ้ามีใครที่หลงเข้ามาอ่านขอโทษด้วยที่ทำให้เสียเวลาขอโทษที่มาเล่าเรื่องอะไรที่ไม่เป็นเรื่องให้ฟัง เราไม่รู้ว่าจะระบายให้ใครฟังดีนิดเดียวก็ยังดี)