ต้องขอเกริ่นก่อนว่ากลยุทธ์ของม็อบหรือผู้มีอำนาจเนี่ยมีทุกฝ่ายอยู่แล้วแต่ส่วนนี้จะนำเสนอในมุมมองของผมต่อม็อบ3นิ้วเท่านั้นนะครับ

1.การประท้วงเชิงสัญลักษณ์ โดยการกระทำบางสิ่งบางอย่างลงไปบนร่างกายตนเอง แสดงอารยะขัดขืน เป็นการสื่อสารให้มวลชนรับรู้ว่าพวกเขาโดนกระทำต่างๆนาๆ เพื่อให้มวลชนโกรธแค้นผู้มีอำนาจรัฐ ทั้งที่รัฐเองอาจจะไม่ได้ทำอะไรผิดเลยด้วยซ้ำไป
โกนผมเพื่อประท้วง  https://www.youtube.com/watch?v=P0UU8tTixvs
การนอน-นั่งขัดขืนการจับกุมในกระบวนการยุติธรรม  https://www.youtube.com/watch?v=UTgFNsXNCwA
การประท้วงอดอาหาร  https://www.youtube.com/watch?v=PH0H7Yui1qE

2.การผลิตทำซ้ำสัญลักษณ์ วาทกรรมทางชนชั้น 
การชู3นิ้ว เผด็จการจงพินาศ ปัญหาเชิงโครงสร้าง ไพร่ คนรุ่นใหม่ ทาส ปิตาธิปไตย และอีกมากมาย(ขก.พิมพ์เพราะเยอะมาก) ซึ้งบางคำพูดก็ไม่ได้ตั้งอยู่บนข้อเท็จจริงเลยแต่ใช้อ้างอิงได้ตลอดเวลา

3.การนำเสนอภาพความการสลายชุมชุมผ่านสื่อให้ได้มากที่สุด เพื่อเพิ่มความโกรธแค้นให้มวลชนมากขึ้น

4.การผลักสายกลาย อิกนอร์ ให้มาฝ่ายของตนเอง โดยใช้วาทกรรมต่างๆให้รู้สึกผิด

5.แฟรชม็อบทางทวิตเตอร์ที่สามารถนัดกันง่ายและรวดเร็ว โดยเสนอภาพความหวัง อนาคตที่สดใส เสรีภาพ รัฐสวัสดิการ เพื่อให้มวลชนหึกเหิมและมีความรู้สึกต้องเข้าร่วมตลอดเวลา

6.จากข้อ5ประดิษฐ์วาทกรรมเพื่อบอกคนที่ไม่เข้าร่วมว่า ขี้ขลาด ถ้ากลัวก็อยู่บ้าน

7.การรวบรวมภาคประชาสังคมNGOต่างๆให้เข้ามามีส่วนร่วมโดยบอกว่าทุกอย่างคือประชาธิปไตย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพลังงาน สิ่งแวดล้อม แรงงาน LGBT และอีกมากมาย (ซึ้งข้อ7คือการวางระเบิดตัวเองทำให้ม็อบทุกวันนี้กระจัดกระจายไม่มียุทธศาสตร์อีกเลย)

8.มีผู้สนับสุนอย่างเป็น(ทางการ)ทั่วไป

และอีกมากมายซึ้งท่านสามารถแชร์ความเห็นกันได้นะครับ