ผมอยากฆ่าตัวตาย

กระทู้คำถาม
ตอนนี้ชีวิตผมเจอทางตันมากไม่รู้จะแก้ยังไงต่อให้แก้ได้ก็ไม่รุ้จะทนอยุ่ต่อได้อีกเท่าไหร่พยายามสู้พยายามดิ้นแล้วแต่หลายๆปีที่ผ่านมามันไม่ดีขึ้นเลยไม้มีคนที่คอยรับฟังไม่มีคนที่เข้าใจพูดอะไรไปเขาก็ติดแค่ว่าเราไม่เอาไหน ญาติพี่น้อง พ่อ แม่ ไม่มีใครช่วยได้เลย เพื่อนฝูงที่เคยกินเคยเที่ยวหายหัวหมดจนไม่เหลือใคร ก็เหลือแต่ตัวเองพยายามพึ่งพาตัวเองแต่ดูเหมือนผมก็ไปไม่รอดอยุ่ดี ต่อให้ตอนนี้ผมมีอฮึดสู้ผมก็ไม่เหลืออะไรอยุ่ดี สุดท้ายถ้าไม่ตายผมก็ไม่มีที่ให้ซุกหัวนอนอยุ่ดี เงินก็ไม่มี งานก็โดนไล่ออก ค่าใช้จ่ายก็ถาโถมเข้ามา จะหยิบยืมใครก็ไม่มีใครให้พึ่งได้ ถ้าไม่ตายก็จบที่ชีวิตผมไม่เหลืออะไรอยุ่ดีกลับบ้านก็ไม่ได้ กลายเป็นแค่คนเร่ร่อนหรืออย่างแย่สุดก็ต้องติดคุกเพราะอาจจะหมดสิ้นหนทางจนต้องไปปล้นไปขโมยเขาแน่ๆ ตอนนี่ผมนั่งคิดมีเชือกอยุ่เส้นนึง กับมีดพก จะปาดคอหรือผูกคอตาย แบบไหนก็ได้ที่ขอให้หลุดพ้นไป ผมยอมรับว่าผมขี้แพ้ แต่เพราะมันไม่มีโอกาสได้สู้ต่อแล้ว ผมหมดปัญญาจริงๆ ไม่มีใครอยากตายตัวผมตอนนี้ก็ด้วย แต่เพราะมันไม่เหลือแสงสว่างอะไรให้ช่วยแล้ว จะเอาเงินไหนมาจ่ายค่าห้อง ค่าโทรศัพท์  จะเอาเงินไหนกิน จะหาเงินจากไหนมาเป็นทุนหาสมัครงานใหม่ มันไม่มีแล้วจริงๆ ผมปรึกษาใครไม่ได้ระบายให้ใครฟังไม่ได้เพราะผมไม่มีใครเลย ไม่ว่าชีวิตผมมันจะจบที่ตายหรือผมเผชิญหน้าความจริงแล้วยอมรับผล สุดท้ายมันก็ลงเอยที่ผมไม่เหลืออะไร แล้วผมก็คงไปไหนต่อไม่ได้อยุ่ดี ด่าผมได้ ว่าผมได้ ผมไม่เหลือความรุ้สึกอะไรแล้ว น้ำตาผมไม่ไหลเลย ตั้งแต่เป็นแบบนี้มาตลอด5ปี ชีวิตเหมือนกำลังจะดี ก็จะดิ่งกลับมาตลอด บางครั้งผมผ่านมาได้ แต่มันไม่เคยสาหัสขนาดนี้ ไม่เคยไม่เหลืออะไรให้ไปตั้งหลักใหม่ขนาดนี้ แม้แต่จะลุกสุ้ยังทำไม่ได้เลย แม้แต่เงิน100เดียว ผมยังขอจากพ่อแม่ไม่ได้เลย แล้วผมจะไปขอใครได้ ผมจะไปทำอะไรได้ ขอบคุณที่รับฟังชีวิตคนขี้แพ้คนนึง ผมพยายามแล้ว ในวันที่มีผมช่วยคนมากมายแต่ในวันที่ผมล้มไม่มีใครมาพยุงผมเลย ข้อความแชทหรือเบอร์โทรผมไม่เคยอยุ่ในสายตาพวกเขา ไม่เคยมีการรับการอ่านการตอบใดๆ ผมไม่เหลือใครให้พึ่งแล้วจริงๆ 
ตัวคนเดียวในต่างฐิ่น ไม่มีเงินแม้แต่จะกลับบ้าน ไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อข้าวกิน วันนี่ครบกำหนดจ่ายค่าห้อง ก็ไม่มีจ่าย คงจบที่โดนไล่ออก ไม่รุ้จะไปนอนที่ไหน ไม่ตายเพื่อหนี ก็คงต้องยอมรับและอยุ่แบบคนไม่เหลื อะไรจริงๆ รถก็โดนยึดไปแล้ว เมียก็ทิ้งไปตั่งแต่ปีที่แล้ว หน้าลูกยังไม่ได้เจอเลย ผมคงไร้สามารถไร้ค่าจริงๆ ผมไม่โทษใครเลย ผมโทษตัวเองมันถึงเป็นเหตุผลที่ผมอยากจบชีวิตเน่าๆของตัวเองสะที
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่