เราผิดไหมคะที่เกลียดตัวเอง เราไม่เคยยิ้มได้เพราะพ่อแม่เลยค่ะ วันที่น้องเราเกิดมา เราไม่มีความสุขเลย พ่อก็ไม่คุยด้วยเหมือนปกติ คุยด้วยเหมือนเกลียดเราตลอดเวลา ถามอะไรไม่เคยตอบ มีแต่ด่าแล้วก็ใช้ ส่วนแม่แม่มีแต่บ่นว่าเราขอแต่เงิน เราใช้แต่เงิน ทั้งๆที่นานๆทีเราขอ ปีหนึ่งเราขอแค่ประมาณ3ครั้ง เวลารร.มีกิจกรรมอะไร พ่อแม่ก็เอาแต่ว่าเราเสนอหน้ายกมือขึ้น พ่อแม่ไม่สนับสนุนอะไรสักอย่าง เกรดได้น้อยกว่าคนข้างบ้านก็บอกให้ลาออก โดนใช้จนลืมทำการบ้านก็บอกให้ลาออก อะไรก็ลาออกๆ เราไม่ยิ้มไม่มีความสุข ไม่รู้ว่าความอบอุ่นมันเป็นยังไง เราเห็นพ่อแม่ที่เขาสนับสนุนลูกเขา เราก็พยายามกลั้นน้ำตาไว้  จนกระทั่งเราเครียดมาก ถึงกับอยากฆ่าตัวตาย อยากหนีออกจากบ้าน