ตามหัวข้อเลยค่ะอย่างแรกเลยนะ เราอายุค่อนข้างน้อยค่ะแถมอยู่ ตจว. อีก ถ้าจะหาหมอจริงๆเราต้องไปอีกจังหวัดนึง แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าคนในบ้านเรามองว่าโรคจิตเวชนี่คือคนบ้าทำนองนั้นค่ะ อันนี้ก็งงเหมือนกันเพราะคนรอบตัวเขาคนเป็นซึมเศร้าก็เยอะแยะแต่กลับไม่เข้าใจลูกตัวเอง ตอน ป.4 เราชอบเอาไม้บรรทัดเหล็กมาขีดแขนตัวเองตอนเครียดแต่ตอนนั้นก็คิดว่าแค่อยากทำตามทีวี แต่พอโตขึ้นมาสัก ป.5 ก็เริ่มรู้สึกว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับว่ามีความคิดที่แย่อยู่เรื่อยๆ ตอนนนั้นคิดแค่ว่าเพราะติดโซเชียลเลยเลิกเล่นไประยะนึงแต่ก็ไม่ดีขึ้น จนมาถึง ป.6 ก็เริ่มคิดว่าตัวเองเป็นความผิดพลาด จนมีเหตุการณ์ที่พยามจะฆ่/าตัวตายมาแล้ว จนปัจจุบันยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยค่ะ จะบอกที่บ้านเดี๋ยวก็โดนด่ากลับมาแทนอีก แล้วชั้นเลือกอะไรได้มั้ยTT