ผมก็เคยชีวิตตกต่ำตอนอายุประมาณ 35 - 36 วิธีจูนใจก็คือให้มองเป็นเธรรมะ และแก้ปัญหาให้ตรงจุดด้วยสติและปัญญา

ชีวิตเป็นลูกคลื่นมีขึ้นมีลง

ปล่อยวาง คือ อย่าไปสร้างกฏเกณฑ์ชีวิตมามัดตัวจนตึงเกินไป เช่น อายุเยอะแล้วทำอะไรไม่ได้แล้ว, แต่งงานนี้ต้องเป็นรักนิรันด์ ฯลฯ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้หมด และความคิดเหล่านี้ทำให้ยึดติดและจะทุกข์มากเมื่อความแปรปรวนมาถึง

เตรียมใจให้พร้อมกับความเปลี่ยนแปลงเสมอ

วางแผนชีวิตด้วยอาการสมมุติว่าถ้าจะต้องอยู่คนเดียว เพื่อให้สามารถพึ่งพาตัวเองได้ทุกสถานการณ์ เช่น มีเงินสำรองกินอยู่, มีสินทรัพย์ที่สร้างรายได้ประเภทดอกเบี้ยและปันผล, มีหนี้น้อย หรือไม่มีหนี้เลย เพื่อให้ตัวเบา ฯลฯ

ดังนั้นกรณีของคุณ ปัญหาเกิดตรงไหนแก้ตรงนั้น

- งานไม่ก้าวหน้า ไม่ก้าวหน้าเพราะอะไร เพราะสกิล หรือเพราะบริษัท ถ้าอย่างแรกฝึกทักษะเพิ่ม อย่างหลังหางานใหม่

- หนี้สิน ก็พยายามหาเงินจากงานหลัก งานเสริม มาใช้หนี้ให้หมดให้เร็วที่สุด

- เรื่องคู่ เอาไว้ก่อน ไม่มีก็ไม่ได้เป็นอันตรายกับชีวิตเท่ากับการไม่มีงาน ไม่มีเงิน