เรากับแฟนแต่งงานเราย้ายมาอยู่บ้านเขา บ้านแฟนมีพี่น้อง3คนแฟนเป็นคนโตสุด
ประเด็นคนที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็กชอบบงการชีวิตมากค่ะแต่เราเคารพเขานะคะเพราะถือว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ในบ้านคนนึงแต่มันก็มีจุดที่อึดอัด
เขาเป็นลูกจ้างบ้านแฟนอยู่มา30ปีคนในบ้านก็เคารพและนับถือเขา 
เขาดูเป็นห่วงแฟนเรามากที่สุดทั้งที่เป็นคนโต เขาหวงห่วงแฟนเรามากเกินไปทั้งที่เขามีลูกสาวแต่เขายังไม่ห่วงลูกสาวเขาขนาดแฟนเราเลยแต่เขากับลูกสาวไม่ได้อยู่ด้วยกัน
เขาชอบดูเรื่องศาสตร์ต่างๆ พอสร้างบ้านเขาก็มาคุมว่าให้แก้ตรงนั้นตรงนี้ตามศาสตร์ที่เขาดูมา
เวลาเราไปธุระต่างจังหวัด เขาก็บอกไม่อยากให้เราไปกลัวเวลาแฟนเราขับรถอันตราย
คือเราไม่รู้จะพิมพ์ยังไงที่เราพิมพ์มันดูซอฟท์เพราะเราไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง เวลาทำอะไรเขาจะห่วงแฟนเรามากเกินไปทั้งที่พี่น้องแฟนอีก2คนเขายังไม่เคยห่วงขนาดนี้เลย น้องคนกลางผู้ชายจะไปเที่ยวไหนเขายังไม่เคยเป็นห่วงขนาดนี้เลยค่ะ เราไม่เข้าใจจริงๆ เขาชอบให้เราทำอะไรนึกถึงใจแฟนเราอย่างเดียวบางเรื่องเขาไม่นึกถึงใจเราเลย เรารู้สึกว่าเราแต่งงานมามันไม่อบอุ่นเหมือนบ้านเราเลย ต่างจากบ้านเราทำอะไรก็เอาใจแฟนอบอุ่นไม่มีคนที่เป็นเหมือนบ้านแฟน แม่แฟนแท้ๆยังไม่ทำขนาดคนที่เลี้ยงแฟนเลยซึ่งแฟนเราโตอายุ40แล้วนะคะไม่ใช่อายุน้อยๆแล้วตัดสินใจอะไรเองได้ทุกอย่างเขาเป็นคนเก่งคนนึงเลย เราเหนื่อยกับการใช้ชีวิตคู่ที่มีคนอื่นมาแทรกแซงมากเลยค่ะ กลายเป็นเราทะเลาะกันเพราะเรื่องพวกนี้บ่อยมาก เราพูดอะไรมากก็ไม่ได้ท้อแท้มากค่ะ