คือพ่อ(เลี้ยง)กับเเม่เรา เขาไม่ได้หวังเรื่องเรียนเราซักเท่าไหร่เเต่เขาอยากให้มีงานทำดีๆ โดยเฉพาะพ่อเลี้ยงเขาหวังกับเราไว้มากๆเลย เขามีลูกสาวอยู่เเล้วคนนึง ลูกสาวเขาก็โตเเล้วมีงานทำเป็นข้าราชการด้วย เเล้วพ่อก็อยากให้เราเป็นเเบบลูกเขาบ้าง อย่างเเรกเลย เขาหวังให้เราเข้าชลหญิง อะ เราก็เข้าได้ พอขั้นต่อไป เขาอยากให้เราเข้าจุฬาให้ได้ คือเราหนักใจมากๆเลย ที่ตอนนั้นเด็กม.1อย่างเราต้องมานั่งคิดเรื่องพวกนี้ เเล้วพ่อก็อยากให้เป็นข้าราชการด้วย เเต่จริงๆพ่อกับเเม่ก็ไม่ได้บังคับเรื่องเรียนนะ เเต่ไม่อยากให้เราเข้านิเทศเลย ทั้งๆที่บอกว่า "ถ้าชอบอะไรก็เรียนไป" เเต่พอเราบอกว่าอยากเข้านิเทศ ก็มาบอกว่ามันจะไปทำงานอะไรได้ ช่วงนี้ดารานักเเสดงเขาก็ตกงานกันทั้งนั้น คือเราเฟลมากเลยอะ ที่จริงเราอยู่เเค่ม.2นะตอนนี้ เเต่ว่าตั้งเเต่ม.1เราก็คิดไว้ว่าเราจะเรียนอะไรต่อไป เราคิดไว้อยู่ว่าขึ้นม.4จะต่อ ศิลป์ภาษา เเต่ยังไม่เเน่ใจนะว่าจะต่อภาษาอะไรเพราะเรายังต้องหาตัวเองอีกซักพัก เเล้วพอเราคิดเรื่องมหล.เราก็คิดหนักอีก ว่าจะเข้าคณะอะไร คณะที่อยากเข้าก็มีนิเทศกับดุริยางค์ ที่อยากเข้านิเทศเพราะว่าเราเป็นตัวเองที่สุดเเล้วกับคณะนี้ เราชอบร้องชอบเต้นกล้าเเสดงออกในหลายๆอย่าง ส่วนดุริยางค์ก็ไปต่อได้อยู่เพราะเราก็อยู่วงโยมาตั้งเเต่ป.4 เข้าชลหญิงเราก็โควต้าเข้ามานั่นเเหละ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะบอกยังไง เเต่เราอยากเข้านิเทศมากๆเลย เเต่ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้พ่อเเม่เข้าใจอ่ะค่ะ😭