เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราเอง แค่อยากเก็บเป็นความทรงจำว่าครั้งนึงมันดีแค่ไหนที่เคยมีเธอ
ต้องบอกก่อนว่าเราเจอความรักมาหลายรูปแบบมาก ทั้งความรักที่สมหวังและไม่สมหวัง เลิกกับแฟนแบบที่ไม่มีการบอกเลิก เฟรนโซน ชอบรุ่นน้องคนเดิมมา 3 ปี คนคุยเป็นสลิ่ม โดนหลอกว่าโสด โดนบอกให้รอ ชอบคนยังไม่ลืมแฟนเก่า บลาๆๆ เราบอกกับเพื่อนตลอดว่า "กุไม่เคยคิดว่าคนที่เข้ามาจะเรียกว่าความรักได้เลยนะ กุเชื่อว่าความรักของกุจริงๆมีแค่ครอบคร้วและเพื่อน คนที่เข้ามาใหม่มันเป็นเพียงความชอบเท่านั้นแหละ" จนเราได้เจอเธอ
ย้อนหลับไปเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2565
เรามีโอกาสได้รู้จักคนๆนึงผ่านทวีตเตอร์และย้ายมาคอลในดิสคอร์ด เขาเป็นรุ่นน้อง รู้จักกัน 4 วันแต่คอลกันแค่วันที่ 1,2,4 เพราะวันที่ 3 เขาคอลกับคนอื่น ยอมรับว่าเรานอยด์นิดหน่อยเพราะเราไม่ค่อยชอบทำความรู้จักกับคนใหม่เท่าไหร่ วันที่ 4 เราทักไปหาเขา เขาก็บอกให้เข้าดิสมา ซึ่งตอนนั้นมันมีคนคอลอยู่ 4 คน คือเรา / น้อง w / น้อง n / น้องอีกคน เราเข้าไปแล้วเราทำตัวไม่ถูกจริงๆ จนเพื่อนน้องเริ่มทักเราก่อน เขาชวนคุยเรื่อยๆ จนอีก 2 คนออกไป เหลือแค่เรากับน้อง n
22 มีนาคม 2565
วันนั้นคือวันแรกที่เราได้คุยกับเธอ
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนที่เพิ่งรู้จักกันวันแรกถึงคุยถูกคอกันขนาดนี้ เรารู้สึกตั้งแต่แรกเลยว่าคนๆนี้นิสัยดี นิสัยน่ารัก คุยกัน 4-5 ชั่วโมงเลย เพื่อนน้องคนอื่นๆยังเข้ามาแซวเลย ซึ่งเราว่ามันเป็นเรื่องปกติมากสำหรับเราเมื่อเวลาได้รู้จักคนใหม่ มันก็มีการหยอดการแซวเป็นธรรมดา
วันต่อไปมา เราเข้าไปฟังเพลงในดิสเดิมคนเดียว นั่งทำงาน (ซึ่งในดิสคือจะมีใครเข้ามาในห้องเดียวกับเราก็ได้) เราแอบหวังเล็กๆว่าน้อง n จะเข้ามามั้ยนะ ยอมรับว่าอยากคุยอีกเพราะน้องคุยสนุกจริงๆ และน้องก็เข้ามาบอกว่า "เธอ เดี๋ยวเราเข้ามา ขอไปกินข้าวแปปนึง" เรารอชั่วโมงกว่าๆเลยนะ จนแบบเออน้องคงไม่มาแล้วแหละ แต่น้องก็กลับมา5555 เราดีใจมากและก็นั่งคุยกันไปยาวๆ น้องยังบอกว่าเราเป็นหวานใจน้องอยู่เลย5555 แต่เราไม่คิดเข้าข้างตัวเองนะ น้องคงพูดเล่น ก็แยกย้ายไปนอน วันนั้นเป็นวันแรกที่น้องบอก good night ด้วย ยังจำเสียงเธอได้อยู่เลย
วันที่ 3 4 5 ... เรายังคอลกันเรือยๆ แค่เวลากลางคืนหลังเที่ยงคืน เพราะเรามีเรียน (ปี 1) แต่น้องเพิ่งจบม.6 ซึ่งเวลาคอล มันเกิดจากการที่น้องอยู่ในดิสคนเดียวแล้วเราก็เข้าไป น้องยังพูดอยู่เลยว่า "นึกว่าเธอจะไม่เข้ามาแล้ว" เราคอลกันเรื่อยๆ ทุกวัน ทุกวัน จนเริ่มมาคุยแชทแยก เริ่มคุยตอนกลางวัน เริ่มชวนคอลกัน และสงสัยเราคุยกันเสียงดังไปหน่อย แม่เราเลยถามว่ามีหนุ่มหรอ เราก็เล่าให้แม่ฟัง เอารูปให้ดู เราไม่ได้ปิดบังแม่เลย แม่บอกว่าถ้าคุยแล้วมีความสุขก็โอเค
เราแลกเปลี่ยนเรื่องราวกันมากมายทั้งเรื่องดีและเรื่องที่ไม่ดีที่เราเจอกันในชีวิตที่ผ่านมา เรื่องที่เขาเล่ามันทำให้รู้สึกว่าทำไมคนๆ นี้ถึงมีคนใจร้ายกับเขาเยอะจัง เขาน่ารักขนาดนี้ เขาสมควรได้รับความรักเยอะๆไม่ใช่หรอ วันนั้นเรารู้สึกว่าอยากเห็นให้เขามีแต่ความสุข และมันคงเป็นวันเดียวกับที่เราชัดเจนกับความรู้สึกของเราแล้ว
ก็ผ่านมาเรื่อยๆจนวันที่ 11 เมษายน เราไปเที่ยวข้างนอก ส่งรูปให้เขาดู กลับมาบ้านคอลกันเหมือนเดิม เขาก็ขอไอจีเราก็เลยได้ฟอลกัน ซึ่งเราอะรู้ตัวตั้งนานแล้วว่าเรารู้สึกดีกับเขา ยิ่งเห็นไฮท์ไลท์สตอรี่ของเขา เราก็ยิ่งชอบเขามากกว่าเดิม เพราะน้องเป็นคนที่หน้าตาดีเลย ยิ่งนิสัยดีด้วย เราก็5555
ทุกอย่างที่เราคุยกันเราเชื่อหมดใจเลย โดยเฉพาะช่วง 11-17 เมษายนเป็นอะไรที่ดีมากๆ ได้วีดีโอคอลไอจีกันด้วย หลังจากที่คอลกันเรารู้สึกเลยนะว่าน้องกลัวเราจะทิ้งน้องไปเพราะน้องชอบบอกว่าตัวเองหน้าตาไม่ดี เป็นแค่เด็กต่างจังหวัด เราเป็นเด็กกรุงเทพใช้ชีวิตดีๆ จะไปชอบอะไรคนแบบเขา ซึ่งเราก็บอกน้องตลอดว่าเราชอบน้อง น้องหน้าตาดี นิสัยก็ดี เราชมเขาตลอด แต่เขาก็ชอบน้อยใจ ไม่รู้ทำไม
จนวันที่ 17 ตอนประมาณตี 5 (เราคอลกันดึกมากๆ) เราคุยกันหวานเป็นปกติ จนเขาพูดว่า "ถ้าเราเจอเธอเราขอหยิกแก้มเธอได้มั้ย" เราตอบกลับไปว่า "ไว้เธอมาหาเราที่กรุงเทพแล้วเราจะพิจารณาอีกทีนะ" คำที่เราพูดมันกลับทำให้เขาเสียความรู้สึก เขาเริ่มพูดว่าเขาเจอคนพูดแบบนั้นมาทั่งชีวิต เขาโดนมองเป็นตัวเลือกตลอด เขาไม่มีอะไรดีคู่ควรกับเรา เดี๋ยวเราก็จะเจอคนที่ดี เขาไม่กล้าคุยเล่นกับเราแล้ว เขาจะมีสาระให้เยอะๆ จะได้ดูเหมาะสมกับเรา และอีกเยอะมาก เรางงจนทำอะไรไม่รู้ เราร้องไห้และพยายามบอกเขาวามันไม่ใช่อย่างนั้นเลย เราไม่ได้พิจารณาวาเราจะเลือกน้องมั้ย เพราะเราไม่ต้องเลือกด้วยซ้ำ เรามีน้องคนเดียวและเราชอบน้องจะตายอยู่แล้ว เราแค่พิจารณาว่าจะให้น้องหยิกแก้มมั้ย ซึ่งเราไม่ทันคิดว่ามันจะทำร้ายความรู้สึกน้องขนาดนี้ เราพยายามบอกน้องแล้วว่าเธอไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย เราดีใจมากๆที่ได้รู้จักเขา เราชอบเวลาที่ได้คุยกับเขา และสุดท้ายก็พูดไปว่าเราชอบเขา สุดท้ายก็จบที่ต่างคนต่างเงียบจนหลับทั้งคู่
วันที่ 18 เรายอมรับเลยว่าเรากลัวจะเสียเขาไปมากๆ เรานั่งรอตลอดว่าเขาจะตอบแชทมั้ย แต่เขาก็ยังตอบปกติตอนกลางวัน แต่พอตอนกลางคืนเขาดูนิ่งๆ เราเลยโทรไป เขารับสายและด้วยความที่ปกติเน็ตก็ไม่ค่อยดีอยู่เลย เราพูดอะไรไป เราไม่ได้ยินเขาตอบเลย จนเราทั้งคู่ก็เงียบกันเกือบ 2 ชั่วโมงจนเรากลับ แต่พอเขาเรียกเราก็ตื่น วันนั้นเรากลัยมาคุยเล่นกันปกติแล้ว จนเราใจชื้นว่าเรายังได้คุยกับเขาต่อ
วันที่ 19,20 เขากลับมานิ่งใส่เราอีกครั้งแล้วก็กลับมาเป็นปกติ แต่เรากังวลมากๆว่าเขาจะยังไม่โอเคเรื่องวันก่อน เราก็ส่งรูปไปง้อเขานะ เขาก็บอกว่าเขาหายแล้ว แต่อาจเป็นเพราะว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนแหละเลยทำให้ที่ 2 วัน เราไม่ได้คอลกับเขาเลยซึ่งปกติไม่ว่าจะดึกแค่ไหนก็จะคอลอะ เารรู้สึกแปลกๆแล้ว แต่เรายังรอเพราะพรุ่งนี้มันเป็นวันที่เรารู้จักกับน้องครบ 1 เดือน
จนวันที่ 21 เขาตอบแชทเราช้ามาก เราบอกตัวเองตลอดว่าเขาหลับ เราส่งไปหาเขาตอน 3 ทุ่ม จนตอนตี 1 เขาก็ส่งมาบอกว่าเขาอยู่ทะเล (บ้านเขาใกล้ทะเล) อยู่ๆก็วีดีโอคอลมา แล้วก็บอกว่าให้เราไปคุยกับคนอื่นเถอะ เราก็ไม่รู้ว่าเขาไปเห็นอะไรที่ทำให้เขาคิดแบบนั้น แต่เรายืนยันว่าเรามีแค่น้องคนเดียว มีแค่น้องคนเดียวมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน แล้วใครจะไปรู้ว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้คอลกับเขา
วันที่ 22 เราทักไปมอนิ่งเขาปกติ (เราจำได้ว่าวันที่ 1 เมษา เราบอกเขาว่าเดือนใหม่ ขอพรรึยัง เขาบอกว่าไม่ขออะ ขอไปก็ไม่เป็นจริง แค่ขอให้เราทักไปบอกมอนิ่งเขาทุกเช้าก็พอ จริงๆที่เราไม่ทักก่อนไม่ได้เป็นเพราะเราไม่อยากคุยนะ แต่เป็นเพราะเราอยากคุยมากกว่าแน่ๆ เราเลยอยากให้เขาทักมาเพื่อเป็นตัวยืนยันว่าเขายังอยากคุยกับเราอยู่) เขาก็ตอบปกติ จนเราทักไปบอกว่าเราเลิกเรียนแล้วตอน 4 โมงกว่าๆ เขาไม่ตอบเรา แต่เขาดูสตอรี่ ไปเที่ยวกับเพื่อน ลงสตอรี่กับเพื่อนปกติ เราส่งโพสต์ในไอจีว่า "ฉันดีใจที่มีเธอบนโลกใบนี้" ไปให้เขา เขาอ่านไวมากแต่เขาไม่ตอบ เย็นนั้นเราไม่ทักเขาไปอีกเลยและคิดในใจว่าเราจะเสียเขาไปมั้ยวะ เราคิดมากมากๆ เรารอทั้งคืนเขาก็ไม่ตอบ แต่เห็นว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนก็โอเค ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเราแนะนำว่าให้รอก่อน เดี๋ยวเขาก็ตอบ จนเรารอผ่านมาอีกวัน เขาก็ยังไม่ตอบ
วันที่ 23 ตอน 22.00 เราตัดสินใจส่งข้อความไปหาเขายาวมากๆ เพราะเราคิดว่าเขาคงไม่ตอบข้อความเราแน่ๆ เราอธิบายเรื่องที่เขาเข้าใจผิด แต่มันเหมือนเป็นจดหมายบอกลามากกว่า เพราะเราคิดว่าเราเสียเขาแน่ๆรอบนี้ เราขอบคุณที่เขามาคุยกับเรา บอกว่าเราดีใจมากๆที่เราได้รู้จักเขา และบอกเขาว่าถ้ายังอยากคุยกันอยู่ก็ทักมาได้เสมอเพราะเรายังอยู่ตรงนี้ที่เดิม แบบที่เคยบอกเขาว่าเราจะไม่ทิ้งเขา
วันที่ 23 กับ 24 เราร้องไห้ทั้งวัน เรานั่งถามตัวเองว่าเราผิดตรงไหน พยายามหาว่ามันผิดพลาดตรงไหน เพราะเรารู้ว่าที่ผ่านมามันดีมาตลอด และถ้าวันนั้นเราไม่ตอบเขาไปแบบนั้น มันจะไม่เป็นอย่างวันนี้แน่นอน เรากลับไปฟังเพลงที่เคยเปิดฟังกับเขาไม่ได้ เราเข้าดิสไม่ได้เพราะเราเห็นแต่ภาพจำของเขา ดูรูปกับวีดีโอที่เคยอัดไว้ตอนคอลไม่ได้ เห็นรูปเขาไม่ได้ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขามันทำให้เราร้องไห้ตลอดเวลา
จนวันที่ 24 ตอน 23.57 เขาก็ส่งอิโมจิกลับมา มันทำให้เราดีขึ้นแบบเราหายเศร้าไปเลย เพราะเราถือว่าเขารับรู้แล้ว
แต่อยู่ๆ วันที่ 25 ตอนตี 2 เขาก็ทักมาบอกว่า "เราขอโทษที่เราเปลี่ยนไปมากขนาดนี้" เราได้คุยกันนิดหน่อยและเขาก็พูดว่า "เราจะเป็นเพื่อนที่ดีของเธอได้" ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาเคยพูดว่า "ต่อให้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็จะเป็นเพื่อนคุยกับเธอไปเป็นปีๆ เลย" เราก็บอกเขาว่า "เราให้เธอเป็นมากกว่านั้นไปนานแล้ว" และเขายังคงเข้าใจว่าเรามีคนอื่น เขาบอกว่าเขาเห็นเราลงสตอรี่ ซึ่งเราก็บอกกับเขาไปรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ว่าเรามีเขาแค่คนเดียว เขาก็ยังยืนว่าเขาขอโทษ เราพยายามถามเขาก็ไม่ตอบ เราเลยทิ้งประโยคสุดท้ายในคืนนั้นว่า "ถ้ายังอยากคุยกันอยู่มีอะไรก็ถามเน้อ" ในใจตอนนั้นเราคิดแค่ว่าเราจะทำยังไงก็ได้เขาให้เขาสบายใจ แต่เขาก็ไม่คุยกับเราเรื่องนี้อยุ่ดี
วันที่ 25 เรานั่งรอเขาทั้งวันหวังให้เขามาตอบ แต่เขาก็ไม่ตอบ ตอน 5 โมงเย็นเราทักไปถามเขาในไอจีว่า "เราขอถามเธอตรงๆเลยนะ เธอยังอยากคุยกับเราอยู่มั้ย" เราถามเขาอยู่เสมอว่าเขาอยากคุยกับเรามั้ย เบื่อเรามั้ย เขาตอบทุกครั้งว่าเขาอยากคุย และเขาไม่เบื่อเรา แต่ในวันนี้เขาอ่านไม่ตอบ ตอนนั้นเรารู้ตัวทันทีว่าเราเสียเขาไปแล้วจริงๆ
เราถามตัวเองทุกวันว่าโลกอุส่าส่งเขามาแล้ว ทำไมต้องให้เขาไปจากเราด้วยนะ เรายังหวังอยู่ว่าเขาจะยังอยากคุยกับเรา แต่ในใจมันก็บอกว่าการที่เขาอ่านไม่ตอบมันก็ชัดแล้ว เพื่อนเราก็บอกว่าถ้าเขายังอยากคุยกับเราจริง เรื่องที่มันเข้าใจผิดมันปรับความเข้าใจกันได้อยุ่แล้ว ถ้าสาเหตุที่เขาไม่อยากคุยกับเรามันเพราะเขาไม่อยากคุย เราจะไม่ตั้งคำถามอะไรเลยเพราะถือว่าเขาตัดสินใจแล้ว แต่ถ้ามันเป็นเพราะเรื่องเข้าใจผิด เราจะเสียใจมากๆถ้าความสัมพันธ์เราไม่ได้ไปต่อ เพราะตอนที่เรามีเธอมันดีจริงๆจริงๆ ซึ่งมันก็ยากที่จะยอมรับนะ แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้
To you, who made me be the luckiest person in the world
สิ่งที่เราอยากบอกเธอ คือ เราไม่รู้เหมือนกันว่าเรารักเธอขนาดนี้ได้ยังไง เรายังอวยพรให้เธอมีความสุขในทุกๆวัน ขอให้เธอมีชีวิตแบบที่เธอต้องการ เจอแต่คนดีๆ ได้เจอคนที่เธอรักและเขารักเธอในแบบที่เธอเป็น ขอให้โลกใจดีกับเธอมากๆ ขอให้เธอมีสุขภาพที่แข็งแรง ได้กินของอร่อยๆ ได้ไปเที่ยวที่ๆอยากไป และแม้ว่าในวันนี้จะไม่มีโอกาสกลับไปบอกว่าเวลาเธอยิ้มมันน่ารักแค่ไหน ก็ยังขอให้เธอมีรอยยิ้มที่สดใสแบบนี้ตลอดไป เพราะคนแบบเธอสมควรได้รับความรักที่สุดเลย
ส่วนเรา เรายังอยู่ตรงนี้ที่เดิม ที่เคยบอกว่าเราจะไม่ไปไหนจนกว่าเธอจะไม่อยากให้เราอยู่แล้ว แม้ในวันนี้ เธอจะไม่อยากให้เราอยู่หรือตัวเธอจะไม่อยู่แล้ว เราก็ยังยืนยันจะอยู่ที่เดิม แบบที่เธอกลับมาเมื่อไหร่ก็เจอเราอยู่ตรงนี้เสมอ รอดูเธอโตขึ้นเรื่อยๆ และส่งกำลังใจให้เธอผ่านทุกเรื่องที่เธอเจอ ไม่ว่าในอนาคตเราจะกลับมาคุยในสถานอะไรก็ตาม ขอให้เธอรู้ไว้ว่าเรายังรักเธอที่เป็นเธอแบบนี้เสมอ ตั้งแต่เรารู้จักเธอมา ไม่มีอะไรในตัวเธอเลยที่เราไม่ชอบ และการเป็นเธอแบบนี้มันดีที่สุดแล้วแบบที่เราบอกเธอมาตลอด เมื่อวันนึงเธอมองกลับมา เธอจะเห็นว่าคนๆนี้ มีแต่ความรักและความหวังดีให้เธอ เราก็จะมีความสุขเยอะๆนะ เหมือนวันนั้น วันที่เธอบอกว่าขอให้โลกใจดีกับเรา แม้ในวันนี้โลกจะโคตรใจร้ายกับเราก็ตาม แต่การที่ได้รุ้จักเธอคือโลกก็โคตรใจดีกับเราเหมือนกัน เราเข้าใจว่าเธอคงมีเหตุผลของเธอที่ไม่อยากบอกเรา ไม่เป็นไร เราจะจำแต่เรื่องราวดีๆที่เคยเกิดขึ้นว่าครั้งนึงในชีวิต เธอคือความทรงจำที่ดีที่สุดของเราเลย เรารักเธอนะ พี่ w รักน้อง n ที่สุดเลย :--)
ขอบคุณเธอที่เข้ามาและทำให้เรารู้ว่าความรักคืออะไร
ต้องบอกก่อนว่าเราเจอความรักมาหลายรูปแบบมาก ทั้งความรักที่สมหวังและไม่สมหวัง เลิกกับแฟนแบบที่ไม่มีการบอกเลิก เฟรนโซน ชอบรุ่นน้องคนเดิมมา 3 ปี คนคุยเป็นสลิ่ม โดนหลอกว่าโสด โดนบอกให้รอ ชอบคนยังไม่ลืมแฟนเก่า บลาๆๆ เราบอกกับเพื่อนตลอดว่า "กุไม่เคยคิดว่าคนที่เข้ามาจะเรียกว่าความรักได้เลยนะ กุเชื่อว่าความรักของกุจริงๆมีแค่ครอบคร้วและเพื่อน คนที่เข้ามาใหม่มันเป็นเพียงความชอบเท่านั้นแหละ" จนเราได้เจอเธอ
ย้อนหลับไปเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2565
เรามีโอกาสได้รู้จักคนๆนึงผ่านทวีตเตอร์และย้ายมาคอลในดิสคอร์ด เขาเป็นรุ่นน้อง รู้จักกัน 4 วันแต่คอลกันแค่วันที่ 1,2,4 เพราะวันที่ 3 เขาคอลกับคนอื่น ยอมรับว่าเรานอยด์นิดหน่อยเพราะเราไม่ค่อยชอบทำความรู้จักกับคนใหม่เท่าไหร่ วันที่ 4 เราทักไปหาเขา เขาก็บอกให้เข้าดิสมา ซึ่งตอนนั้นมันมีคนคอลอยู่ 4 คน คือเรา / น้อง w / น้อง n / น้องอีกคน เราเข้าไปแล้วเราทำตัวไม่ถูกจริงๆ จนเพื่อนน้องเริ่มทักเราก่อน เขาชวนคุยเรื่อยๆ จนอีก 2 คนออกไป เหลือแค่เรากับน้อง n
22 มีนาคม 2565
วันนั้นคือวันแรกที่เราได้คุยกับเธอ
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนที่เพิ่งรู้จักกันวันแรกถึงคุยถูกคอกันขนาดนี้ เรารู้สึกตั้งแต่แรกเลยว่าคนๆนี้นิสัยดี นิสัยน่ารัก คุยกัน 4-5 ชั่วโมงเลย เพื่อนน้องคนอื่นๆยังเข้ามาแซวเลย ซึ่งเราว่ามันเป็นเรื่องปกติมากสำหรับเราเมื่อเวลาได้รู้จักคนใหม่ มันก็มีการหยอดการแซวเป็นธรรมดา
วันต่อไปมา เราเข้าไปฟังเพลงในดิสเดิมคนเดียว นั่งทำงาน (ซึ่งในดิสคือจะมีใครเข้ามาในห้องเดียวกับเราก็ได้) เราแอบหวังเล็กๆว่าน้อง n จะเข้ามามั้ยนะ ยอมรับว่าอยากคุยอีกเพราะน้องคุยสนุกจริงๆ และน้องก็เข้ามาบอกว่า "เธอ เดี๋ยวเราเข้ามา ขอไปกินข้าวแปปนึง" เรารอชั่วโมงกว่าๆเลยนะ จนแบบเออน้องคงไม่มาแล้วแหละ แต่น้องก็กลับมา5555 เราดีใจมากและก็นั่งคุยกันไปยาวๆ น้องยังบอกว่าเราเป็นหวานใจน้องอยู่เลย5555 แต่เราไม่คิดเข้าข้างตัวเองนะ น้องคงพูดเล่น ก็แยกย้ายไปนอน วันนั้นเป็นวันแรกที่น้องบอก good night ด้วย ยังจำเสียงเธอได้อยู่เลย
วันที่ 3 4 5 ... เรายังคอลกันเรือยๆ แค่เวลากลางคืนหลังเที่ยงคืน เพราะเรามีเรียน (ปี 1) แต่น้องเพิ่งจบม.6 ซึ่งเวลาคอล มันเกิดจากการที่น้องอยู่ในดิสคนเดียวแล้วเราก็เข้าไป น้องยังพูดอยู่เลยว่า "นึกว่าเธอจะไม่เข้ามาแล้ว" เราคอลกันเรื่อยๆ ทุกวัน ทุกวัน จนเริ่มมาคุยแชทแยก เริ่มคุยตอนกลางวัน เริ่มชวนคอลกัน และสงสัยเราคุยกันเสียงดังไปหน่อย แม่เราเลยถามว่ามีหนุ่มหรอ เราก็เล่าให้แม่ฟัง เอารูปให้ดู เราไม่ได้ปิดบังแม่เลย แม่บอกว่าถ้าคุยแล้วมีความสุขก็โอเค
เราแลกเปลี่ยนเรื่องราวกันมากมายทั้งเรื่องดีและเรื่องที่ไม่ดีที่เราเจอกันในชีวิตที่ผ่านมา เรื่องที่เขาเล่ามันทำให้รู้สึกว่าทำไมคนๆ นี้ถึงมีคนใจร้ายกับเขาเยอะจัง เขาน่ารักขนาดนี้ เขาสมควรได้รับความรักเยอะๆไม่ใช่หรอ วันนั้นเรารู้สึกว่าอยากเห็นให้เขามีแต่ความสุข และมันคงเป็นวันเดียวกับที่เราชัดเจนกับความรู้สึกของเราแล้ว
ก็ผ่านมาเรื่อยๆจนวันที่ 11 เมษายน เราไปเที่ยวข้างนอก ส่งรูปให้เขาดู กลับมาบ้านคอลกันเหมือนเดิม เขาก็ขอไอจีเราก็เลยได้ฟอลกัน ซึ่งเราอะรู้ตัวตั้งนานแล้วว่าเรารู้สึกดีกับเขา ยิ่งเห็นไฮท์ไลท์สตอรี่ของเขา เราก็ยิ่งชอบเขามากกว่าเดิม เพราะน้องเป็นคนที่หน้าตาดีเลย ยิ่งนิสัยดีด้วย เราก็5555
ทุกอย่างที่เราคุยกันเราเชื่อหมดใจเลย โดยเฉพาะช่วง 11-17 เมษายนเป็นอะไรที่ดีมากๆ ได้วีดีโอคอลไอจีกันด้วย หลังจากที่คอลกันเรารู้สึกเลยนะว่าน้องกลัวเราจะทิ้งน้องไปเพราะน้องชอบบอกว่าตัวเองหน้าตาไม่ดี เป็นแค่เด็กต่างจังหวัด เราเป็นเด็กกรุงเทพใช้ชีวิตดีๆ จะไปชอบอะไรคนแบบเขา ซึ่งเราก็บอกน้องตลอดว่าเราชอบน้อง น้องหน้าตาดี นิสัยก็ดี เราชมเขาตลอด แต่เขาก็ชอบน้อยใจ ไม่รู้ทำไม
จนวันที่ 17 ตอนประมาณตี 5 (เราคอลกันดึกมากๆ) เราคุยกันหวานเป็นปกติ จนเขาพูดว่า "ถ้าเราเจอเธอเราขอหยิกแก้มเธอได้มั้ย" เราตอบกลับไปว่า "ไว้เธอมาหาเราที่กรุงเทพแล้วเราจะพิจารณาอีกทีนะ" คำที่เราพูดมันกลับทำให้เขาเสียความรู้สึก เขาเริ่มพูดว่าเขาเจอคนพูดแบบนั้นมาทั่งชีวิต เขาโดนมองเป็นตัวเลือกตลอด เขาไม่มีอะไรดีคู่ควรกับเรา เดี๋ยวเราก็จะเจอคนที่ดี เขาไม่กล้าคุยเล่นกับเราแล้ว เขาจะมีสาระให้เยอะๆ จะได้ดูเหมาะสมกับเรา และอีกเยอะมาก เรางงจนทำอะไรไม่รู้ เราร้องไห้และพยายามบอกเขาวามันไม่ใช่อย่างนั้นเลย เราไม่ได้พิจารณาวาเราจะเลือกน้องมั้ย เพราะเราไม่ต้องเลือกด้วยซ้ำ เรามีน้องคนเดียวและเราชอบน้องจะตายอยู่แล้ว เราแค่พิจารณาว่าจะให้น้องหยิกแก้มมั้ย ซึ่งเราไม่ทันคิดว่ามันจะทำร้ายความรู้สึกน้องขนาดนี้ เราพยายามบอกน้องแล้วว่าเธอไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย เราดีใจมากๆที่ได้รู้จักเขา เราชอบเวลาที่ได้คุยกับเขา และสุดท้ายก็พูดไปว่าเราชอบเขา สุดท้ายก็จบที่ต่างคนต่างเงียบจนหลับทั้งคู่
วันที่ 18 เรายอมรับเลยว่าเรากลัวจะเสียเขาไปมากๆ เรานั่งรอตลอดว่าเขาจะตอบแชทมั้ย แต่เขาก็ยังตอบปกติตอนกลางวัน แต่พอตอนกลางคืนเขาดูนิ่งๆ เราเลยโทรไป เขารับสายและด้วยความที่ปกติเน็ตก็ไม่ค่อยดีอยู่เลย เราพูดอะไรไป เราไม่ได้ยินเขาตอบเลย จนเราทั้งคู่ก็เงียบกันเกือบ 2 ชั่วโมงจนเรากลับ แต่พอเขาเรียกเราก็ตื่น วันนั้นเรากลัยมาคุยเล่นกันปกติแล้ว จนเราใจชื้นว่าเรายังได้คุยกับเขาต่อ
วันที่ 19,20 เขากลับมานิ่งใส่เราอีกครั้งแล้วก็กลับมาเป็นปกติ แต่เรากังวลมากๆว่าเขาจะยังไม่โอเคเรื่องวันก่อน เราก็ส่งรูปไปง้อเขานะ เขาก็บอกว่าเขาหายแล้ว แต่อาจเป็นเพราะว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนแหละเลยทำให้ที่ 2 วัน เราไม่ได้คอลกับเขาเลยซึ่งปกติไม่ว่าจะดึกแค่ไหนก็จะคอลอะ เารรู้สึกแปลกๆแล้ว แต่เรายังรอเพราะพรุ่งนี้มันเป็นวันที่เรารู้จักกับน้องครบ 1 เดือน
จนวันที่ 21 เขาตอบแชทเราช้ามาก เราบอกตัวเองตลอดว่าเขาหลับ เราส่งไปหาเขาตอน 3 ทุ่ม จนตอนตี 1 เขาก็ส่งมาบอกว่าเขาอยู่ทะเล (บ้านเขาใกล้ทะเล) อยู่ๆก็วีดีโอคอลมา แล้วก็บอกว่าให้เราไปคุยกับคนอื่นเถอะ เราก็ไม่รู้ว่าเขาไปเห็นอะไรที่ทำให้เขาคิดแบบนั้น แต่เรายืนยันว่าเรามีแค่น้องคนเดียว มีแค่น้องคนเดียวมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน แล้วใครจะไปรู้ว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้คอลกับเขา
วันที่ 22 เราทักไปมอนิ่งเขาปกติ (เราจำได้ว่าวันที่ 1 เมษา เราบอกเขาว่าเดือนใหม่ ขอพรรึยัง เขาบอกว่าไม่ขออะ ขอไปก็ไม่เป็นจริง แค่ขอให้เราทักไปบอกมอนิ่งเขาทุกเช้าก็พอ จริงๆที่เราไม่ทักก่อนไม่ได้เป็นเพราะเราไม่อยากคุยนะ แต่เป็นเพราะเราอยากคุยมากกว่าแน่ๆ เราเลยอยากให้เขาทักมาเพื่อเป็นตัวยืนยันว่าเขายังอยากคุยกับเราอยู่) เขาก็ตอบปกติ จนเราทักไปบอกว่าเราเลิกเรียนแล้วตอน 4 โมงกว่าๆ เขาไม่ตอบเรา แต่เขาดูสตอรี่ ไปเที่ยวกับเพื่อน ลงสตอรี่กับเพื่อนปกติ เราส่งโพสต์ในไอจีว่า "ฉันดีใจที่มีเธอบนโลกใบนี้" ไปให้เขา เขาอ่านไวมากแต่เขาไม่ตอบ เย็นนั้นเราไม่ทักเขาไปอีกเลยและคิดในใจว่าเราจะเสียเขาไปมั้ยวะ เราคิดมากมากๆ เรารอทั้งคืนเขาก็ไม่ตอบ แต่เห็นว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนก็โอเค ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเราแนะนำว่าให้รอก่อน เดี๋ยวเขาก็ตอบ จนเรารอผ่านมาอีกวัน เขาก็ยังไม่ตอบ
วันที่ 23 ตอน 22.00 เราตัดสินใจส่งข้อความไปหาเขายาวมากๆ เพราะเราคิดว่าเขาคงไม่ตอบข้อความเราแน่ๆ เราอธิบายเรื่องที่เขาเข้าใจผิด แต่มันเหมือนเป็นจดหมายบอกลามากกว่า เพราะเราคิดว่าเราเสียเขาแน่ๆรอบนี้ เราขอบคุณที่เขามาคุยกับเรา บอกว่าเราดีใจมากๆที่เราได้รู้จักเขา และบอกเขาว่าถ้ายังอยากคุยกันอยู่ก็ทักมาได้เสมอเพราะเรายังอยู่ตรงนี้ที่เดิม แบบที่เคยบอกเขาว่าเราจะไม่ทิ้งเขา
วันที่ 23 กับ 24 เราร้องไห้ทั้งวัน เรานั่งถามตัวเองว่าเราผิดตรงไหน พยายามหาว่ามันผิดพลาดตรงไหน เพราะเรารู้ว่าที่ผ่านมามันดีมาตลอด และถ้าวันนั้นเราไม่ตอบเขาไปแบบนั้น มันจะไม่เป็นอย่างวันนี้แน่นอน เรากลับไปฟังเพลงที่เคยเปิดฟังกับเขาไม่ได้ เราเข้าดิสไม่ได้เพราะเราเห็นแต่ภาพจำของเขา ดูรูปกับวีดีโอที่เคยอัดไว้ตอนคอลไม่ได้ เห็นรูปเขาไม่ได้ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขามันทำให้เราร้องไห้ตลอดเวลา
จนวันที่ 24 ตอน 23.57 เขาก็ส่งอิโมจิกลับมา มันทำให้เราดีขึ้นแบบเราหายเศร้าไปเลย เพราะเราถือว่าเขารับรู้แล้ว
แต่อยู่ๆ วันที่ 25 ตอนตี 2 เขาก็ทักมาบอกว่า "เราขอโทษที่เราเปลี่ยนไปมากขนาดนี้" เราได้คุยกันนิดหน่อยและเขาก็พูดว่า "เราจะเป็นเพื่อนที่ดีของเธอได้" ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาเคยพูดว่า "ต่อให้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็จะเป็นเพื่อนคุยกับเธอไปเป็นปีๆ เลย" เราก็บอกเขาว่า "เราให้เธอเป็นมากกว่านั้นไปนานแล้ว" และเขายังคงเข้าใจว่าเรามีคนอื่น เขาบอกว่าเขาเห็นเราลงสตอรี่ ซึ่งเราก็บอกกับเขาไปรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ว่าเรามีเขาแค่คนเดียว เขาก็ยังยืนว่าเขาขอโทษ เราพยายามถามเขาก็ไม่ตอบ เราเลยทิ้งประโยคสุดท้ายในคืนนั้นว่า "ถ้ายังอยากคุยกันอยู่มีอะไรก็ถามเน้อ" ในใจตอนนั้นเราคิดแค่ว่าเราจะทำยังไงก็ได้เขาให้เขาสบายใจ แต่เขาก็ไม่คุยกับเราเรื่องนี้อยุ่ดี
วันที่ 25 เรานั่งรอเขาทั้งวันหวังให้เขามาตอบ แต่เขาก็ไม่ตอบ ตอน 5 โมงเย็นเราทักไปถามเขาในไอจีว่า "เราขอถามเธอตรงๆเลยนะ เธอยังอยากคุยกับเราอยู่มั้ย" เราถามเขาอยู่เสมอว่าเขาอยากคุยกับเรามั้ย เบื่อเรามั้ย เขาตอบทุกครั้งว่าเขาอยากคุย และเขาไม่เบื่อเรา แต่ในวันนี้เขาอ่านไม่ตอบ ตอนนั้นเรารู้ตัวทันทีว่าเราเสียเขาไปแล้วจริงๆ
เราถามตัวเองทุกวันว่าโลกอุส่าส่งเขามาแล้ว ทำไมต้องให้เขาไปจากเราด้วยนะ เรายังหวังอยู่ว่าเขาจะยังอยากคุยกับเรา แต่ในใจมันก็บอกว่าการที่เขาอ่านไม่ตอบมันก็ชัดแล้ว เพื่อนเราก็บอกว่าถ้าเขายังอยากคุยกับเราจริง เรื่องที่มันเข้าใจผิดมันปรับความเข้าใจกันได้อยุ่แล้ว ถ้าสาเหตุที่เขาไม่อยากคุยกับเรามันเพราะเขาไม่อยากคุย เราจะไม่ตั้งคำถามอะไรเลยเพราะถือว่าเขาตัดสินใจแล้ว แต่ถ้ามันเป็นเพราะเรื่องเข้าใจผิด เราจะเสียใจมากๆถ้าความสัมพันธ์เราไม่ได้ไปต่อ เพราะตอนที่เรามีเธอมันดีจริงๆจริงๆ ซึ่งมันก็ยากที่จะยอมรับนะ แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้
To you, who made me be the luckiest person in the world
สิ่งที่เราอยากบอกเธอ คือ เราไม่รู้เหมือนกันว่าเรารักเธอขนาดนี้ได้ยังไง เรายังอวยพรให้เธอมีความสุขในทุกๆวัน ขอให้เธอมีชีวิตแบบที่เธอต้องการ เจอแต่คนดีๆ ได้เจอคนที่เธอรักและเขารักเธอในแบบที่เธอเป็น ขอให้โลกใจดีกับเธอมากๆ ขอให้เธอมีสุขภาพที่แข็งแรง ได้กินของอร่อยๆ ได้ไปเที่ยวที่ๆอยากไป และแม้ว่าในวันนี้จะไม่มีโอกาสกลับไปบอกว่าเวลาเธอยิ้มมันน่ารักแค่ไหน ก็ยังขอให้เธอมีรอยยิ้มที่สดใสแบบนี้ตลอดไป เพราะคนแบบเธอสมควรได้รับความรักที่สุดเลย
ส่วนเรา เรายังอยู่ตรงนี้ที่เดิม ที่เคยบอกว่าเราจะไม่ไปไหนจนกว่าเธอจะไม่อยากให้เราอยู่แล้ว แม้ในวันนี้ เธอจะไม่อยากให้เราอยู่หรือตัวเธอจะไม่อยู่แล้ว เราก็ยังยืนยันจะอยู่ที่เดิม แบบที่เธอกลับมาเมื่อไหร่ก็เจอเราอยู่ตรงนี้เสมอ รอดูเธอโตขึ้นเรื่อยๆ และส่งกำลังใจให้เธอผ่านทุกเรื่องที่เธอเจอ ไม่ว่าในอนาคตเราจะกลับมาคุยในสถานอะไรก็ตาม ขอให้เธอรู้ไว้ว่าเรายังรักเธอที่เป็นเธอแบบนี้เสมอ ตั้งแต่เรารู้จักเธอมา ไม่มีอะไรในตัวเธอเลยที่เราไม่ชอบ และการเป็นเธอแบบนี้มันดีที่สุดแล้วแบบที่เราบอกเธอมาตลอด เมื่อวันนึงเธอมองกลับมา เธอจะเห็นว่าคนๆนี้ มีแต่ความรักและความหวังดีให้เธอ เราก็จะมีความสุขเยอะๆนะ เหมือนวันนั้น วันที่เธอบอกว่าขอให้โลกใจดีกับเรา แม้ในวันนี้โลกจะโคตรใจร้ายกับเราก็ตาม แต่การที่ได้รุ้จักเธอคือโลกก็โคตรใจดีกับเราเหมือนกัน เราเข้าใจว่าเธอคงมีเหตุผลของเธอที่ไม่อยากบอกเรา ไม่เป็นไร เราจะจำแต่เรื่องราวดีๆที่เคยเกิดขึ้นว่าครั้งนึงในชีวิต เธอคือความทรงจำที่ดีที่สุดของเราเลย เรารักเธอนะ พี่ w รักน้อง n ที่สุดเลย :--)