ตามหัวข้อเลยครับมันมีครั้งนึงที่ผมนั่งกินข้าวกับครอบครัวเเล้วมันเกิดเรื่องตลกขึ้นเเล้วผมก็หัวเราะไม่หยุดเลยคือมันเว่อเเบบพยายามจะหยุดแล้วมัน
ทำไม่ได้เเค่ได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อยก็ขำ ตอนนั้นผมเดินรอบบ้านมันยังไม่หยุดเลยครับ555จนเเม่ด่าหลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์เเบบนี้มาตลอดจนถึงปัจจุบันเเถมมีการร้องไห้เพิ่มมาด้วยเมื่อวานเลย ผมนอนอ่านนิยายอีโรติกแบบผมเขินมากจนเดินไปเข้าห้องน้ำสงบสติอารมณ์หลายรอบแต่มันดันร้องไห้ด้วยไงคือผมไม่ได้เเบบเศร้าเชี้ยไรเลยแต่น้ำตาไหลไม่หยุดยิ่งอ่านยิ่งร้องมันไม่ใช่การร้องเเบบเขินเเต่ร้องเศร้าอะ555คือผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันละผมก็ดูเหมือนจะสมองเสื่อมเเบบโคตรพ่อโคตรเเม่ด้วย+บ้านหมุนเป็นชีวิตประจำวัน ป.ล.ผมอายุ15นะครับ