สวัสดีค่ะ อาจจะพล่ามยาวหน่อยแต่ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
เรามีครอบครัวที่ค่อนข้างจะบังคับในเรื่องอนาคต พ่อและแม่วางแผนให้ชีวิตเราเป็นแบบนี้นะ ต้องเป็นแบบนี้นะ ต้องทำแบบนี้นะ โดยเฉพาะเรื่อง รักเขาไม่ให้แม้แต่
คุยกับผ.ช จะมีรหัสเฟสตลอด ห้ามนอนล็อคห้อง ห้ามมีแฟน ห้ามมีพื้นที่ส่วนตัว ห้ามมีเจ้าของ(อันนี้เขาบอกว่าไม่อยากให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าของเรา ไม่อยากให้มีแฟนแหละค่ะ)
จนล่าสุดเรามีแฟน1คน ทรหดมากต้องลำบากใจสุดๆพ่อเราถึงขั้นทักไปด่าแฟนเราว่า (อย่ามายุ่งกับลูกสาวกู ฯลฯ) พ่อแม่รับไม่ได้มากๆ วันนึงเราบอกว่า วันเสาร์นี้จะต้องไปกิจกรรมถ้าพ่อไม่ไปส่งหนูให้แฟนไปส่งก็ได้ แม่ได้ยินก็ด่าเราฉอดๆเลยค่ะ เราหนีไปร้องไห้เขาก็ตามเราเข้าไปในห้อง แล้วเอาไม้ตี จนตบหน้าเรานั้นเป็นครั้งแรกในชีวิตเลย ที่โดนตบ เวลาผ่านมาเราเลิกกับแฟนคนนั้นไป แล้วคิดว่าจะไม่มีแฟนอีกจนกว่าจะจบมหาลัยเพราะพ่อสั่งไว้
ขึ้นมาม.4 มีพี่คนนึงทักมาคุยเราก็ไม่ค่อยตอบไม่สนใจ เขาตื้อจนใจอ่อนยอมคุยด้วย แต่ก็กลัวจะเป็นแบบนั้นอีกเลยบอกเขาว่า
"ถ้ารักหนูหนูยังไม่อยากมีแฟนนะแม่ไม่ให้มี เขาอยากให้เรียนจบก่อน"
พี่เขาก็ตกลง จนผ่านมา3ปีก็ยังคุยแบบเดิมไม่ตกลงคบกัน ตอนนี้กำลังจะจบม.6แล้ว
พี่เขาสัญญาไว้ว่า
"ถ้าเรายังคุยกันอยู่เธอจบเมื่อไหร่พี่จะไปงานปัจฉิมเธอ"
อันนี้ต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับพี่เขาไม่เคยเจอหน้ากันเลยเป็นรักทางไกลค่ะ แม่เราก็รู้เรื่องระหว่างเราแล้ว แต่รอบนี้เขาเหมือนจะไม่เข้มอะไรมากทั้งพ่อและแม่ เพราะที่ผ่านมาเขาจะซื้อของขวัญส่งมาให้ในวันเกิดวันวาเลนไทน์ แล้วเราเองก็ดื้อขึ้นด้วย แม่ก็อนุญาตให้คุยได้แต่พ่อก็แซะๆบ้างว่าหาเรียนก่อนดีกว่าไหมอายุแค่นี้มามีแฟน แต่ก็ปล่อยผ่านไปเพราะถือว่ารู้กันแล้ว จนล่าสุดเราบอกแม่ว่า วันปัจฉิมพี่เขาจะมาที่ร.ร แม่เราไม่พอใจเขาบอกว่า
"ไม่ต้อง ไม่ต้องมาแสดงตัว ไม่ต้องมาแสดงความเป็นเจ้าของ"
เราก็จุกนิส นุง
*อันนี้อยากขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ ว่าจะบอกพี่เขาว่าอะไรดี
ต่อนะคะ ด้วยความที่เราไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนมันก็รู้สึกเฟลนิดนึงที่มีโอกาสไม่ถึงครึ่งวันแต่ก็ไม่ได้เจอ เขาเองอยู่ ตจว. จะเดินทางมาก็อาจจะไม่คุ้มเลยไม่บังคับรึดื้อดันอะไรมาก แต่พ่อและแม่เราบอกว่า ห้ามนัดเจอกัน ห้ามไปเที่ยวด้วยกัน ต้องอยู่ในสายตาพ่อแม่ตลอด เราไปมหาลัยก็คงเหมือนอยู่บ้านเพราะไม่เคยเที่ยวกับเพื่อนเลยไปเรียนแล้วกลับบ้านแบบนี้มาตลอด เรารู้สึกว่ามันมากไปถ้าจะไม่ให้ไปไหนเลย ไม่ให้มีแฟนไม่ให้มีความรัก ในตอนที่เราอายุ20แล้วรู้สึกผิดกับตัวเองที่คิดลบล้างพ่อแม่ แล้วยังรู้สึกผิดกับคนที่เขารักเรารอที่จะเจอหน้ากัน แต่กว่าจะมีโอกาสมันคงอีกนานเลยค่ะ จะคุยกับพ่อแม่ยังไงดี จะคุยกับแฟนยังไงดีคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ซอยข่อยแหน่ ลำบากใจอีหลีTT
เรามีครอบครัวที่ค่อนข้างจะบังคับในเรื่องอนาคต พ่อและแม่วางแผนให้ชีวิตเราเป็นแบบนี้นะ ต้องเป็นแบบนี้นะ ต้องทำแบบนี้นะ โดยเฉพาะเรื่อง รักเขาไม่ให้แม้แต่
คุยกับผ.ช จะมีรหัสเฟสตลอด ห้ามนอนล็อคห้อง ห้ามมีแฟน ห้ามมีพื้นที่ส่วนตัว ห้ามมีเจ้าของ(อันนี้เขาบอกว่าไม่อยากให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าของเรา ไม่อยากให้มีแฟนแหละค่ะ)
จนล่าสุดเรามีแฟน1คน ทรหดมากต้องลำบากใจสุดๆพ่อเราถึงขั้นทักไปด่าแฟนเราว่า (อย่ามายุ่งกับลูกสาวกู ฯลฯ) พ่อแม่รับไม่ได้มากๆ วันนึงเราบอกว่า วันเสาร์นี้จะต้องไปกิจกรรมถ้าพ่อไม่ไปส่งหนูให้แฟนไปส่งก็ได้ แม่ได้ยินก็ด่าเราฉอดๆเลยค่ะ เราหนีไปร้องไห้เขาก็ตามเราเข้าไปในห้อง แล้วเอาไม้ตี จนตบหน้าเรานั้นเป็นครั้งแรกในชีวิตเลย ที่โดนตบ เวลาผ่านมาเราเลิกกับแฟนคนนั้นไป แล้วคิดว่าจะไม่มีแฟนอีกจนกว่าจะจบมหาลัยเพราะพ่อสั่งไว้
ขึ้นมาม.4 มีพี่คนนึงทักมาคุยเราก็ไม่ค่อยตอบไม่สนใจ เขาตื้อจนใจอ่อนยอมคุยด้วย แต่ก็กลัวจะเป็นแบบนั้นอีกเลยบอกเขาว่า
"ถ้ารักหนูหนูยังไม่อยากมีแฟนนะแม่ไม่ให้มี เขาอยากให้เรียนจบก่อน"
พี่เขาก็ตกลง จนผ่านมา3ปีก็ยังคุยแบบเดิมไม่ตกลงคบกัน ตอนนี้กำลังจะจบม.6แล้ว
พี่เขาสัญญาไว้ว่า
"ถ้าเรายังคุยกันอยู่เธอจบเมื่อไหร่พี่จะไปงานปัจฉิมเธอ"
อันนี้ต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับพี่เขาไม่เคยเจอหน้ากันเลยเป็นรักทางไกลค่ะ แม่เราก็รู้เรื่องระหว่างเราแล้ว แต่รอบนี้เขาเหมือนจะไม่เข้มอะไรมากทั้งพ่อและแม่ เพราะที่ผ่านมาเขาจะซื้อของขวัญส่งมาให้ในวันเกิดวันวาเลนไทน์ แล้วเราเองก็ดื้อขึ้นด้วย แม่ก็อนุญาตให้คุยได้แต่พ่อก็แซะๆบ้างว่าหาเรียนก่อนดีกว่าไหมอายุแค่นี้มามีแฟน แต่ก็ปล่อยผ่านไปเพราะถือว่ารู้กันแล้ว จนล่าสุดเราบอกแม่ว่า วันปัจฉิมพี่เขาจะมาที่ร.ร แม่เราไม่พอใจเขาบอกว่า
"ไม่ต้อง ไม่ต้องมาแสดงตัว ไม่ต้องมาแสดงความเป็นเจ้าของ"
เราก็จุกนิส นุง
*อันนี้อยากขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ ว่าจะบอกพี่เขาว่าอะไรดี
ต่อนะคะ ด้วยความที่เราไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อนมันก็รู้สึกเฟลนิดนึงที่มีโอกาสไม่ถึงครึ่งวันแต่ก็ไม่ได้เจอ เขาเองอยู่ ตจว. จะเดินทางมาก็อาจจะไม่คุ้มเลยไม่บังคับรึดื้อดันอะไรมาก แต่พ่อและแม่เราบอกว่า ห้ามนัดเจอกัน ห้ามไปเที่ยวด้วยกัน ต้องอยู่ในสายตาพ่อแม่ตลอด เราไปมหาลัยก็คงเหมือนอยู่บ้านเพราะไม่เคยเที่ยวกับเพื่อนเลยไปเรียนแล้วกลับบ้านแบบนี้มาตลอด เรารู้สึกว่ามันมากไปถ้าจะไม่ให้ไปไหนเลย ไม่ให้มีแฟนไม่ให้มีความรัก ในตอนที่เราอายุ20แล้วรู้สึกผิดกับตัวเองที่คิดลบล้างพ่อแม่ แล้วยังรู้สึกผิดกับคนที่เขารักเรารอที่จะเจอหน้ากัน แต่กว่าจะมีโอกาสมันคงอีกนานเลยค่ะ จะคุยกับพ่อแม่ยังไงดี จะคุยกับแฟนยังไงดีคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ