คือเรารู้สึกว่าเราด้อยกว่าคนอื่น ตรงที่ว่า เรา ทำกับข้าวไม่เป็น งานบ้านแทบไม่ได้ทำ นอนดึกตื่นบ่าย การเรียนพอถูๆไถๆ เกรด2-3 สายวิทย์ ทำอาหารไม่เป็นแถมเป็นโรคซึมเศร้าต้องกินยาอีกต่างหาก😂😂😂😂
คือรู้สึกว่สเราแย่กว่าคนอื่น พยามลองทำอาหารเอง กลัวน้ำมันพืชสุดท้าย งานทุกอย่างก็ให้แม่บ้านจัดการให้ โอ้ย😂😂
ทั้งซักผ้า(ยกเว้นของส่วนตัว) หุงข้าว ล้างถ้วยชาม คือโดนเพื่อนหยามหนักมาก พยามทำงานบ้าน โดนผู้ปกครองด่าแล้วให้ใช้แม่บ้าน แถมไปไหนมาไหนแอบอึดอัดนะ ต้องตามที่ผู้ปกครองสั่ง ถ้าห้ามคือห้าม คือแม้แต่งานเลี้ยงเพื่อน ปัจฉิม เข้าห้างแทบไม่ได้ไปเลย ต้องไปกับผู้ปกครองตลอด โดนห้ามแต่งงาน ห้ามมีแฟน ที่จริงอยากเรียน ปวช นะ แต่ทางบ้านบังคับให้เรียนสายวิทย์ แล้วบังคับให้เป็นหมอ คือ เพื่อนๆหลายคนบอกเราสบายกว่าใครๆ แต่ความจริงคือเราอึดอัดนะ ที่อยู่ในกฏของครอบครัวมากอะ รู้สึกเหมือนโดนกำหนดชีวิต กะว่าเรียนจบทำงาน จะแอบหนีไปทำงานไกลๆแล้วโอนเงินมาให้ที่บ้านนะ แต่โดนบังคับให้เรียนไกล้ๆ แถมห้ามทำงานไกลด้วย มองเผินๆอาจสบายนะ แต่ความจริงคือ อึดอัดมาก ปิดเทอมก็เรียนพิเศษ ไม่ได้พัก แถมความฝันที่วาดไว้โดนว่าไร้สาระ ฝันอยากเรียนเกี่ยวกับนิเทศ มัลติมีเดี่ย แอนิเมชั่น ทำงานกับคอมและภาพยนต์นะ แต่ความฝันอันสูงส่งคงเป็นไปไม่ได้
ทางบ้านเคยบอกอีกว่าจะให้เรียนจนจบเอก แล้วถ้าว่างงาน มาสานต่อธุรกิจที่บ้าน คืองานที่บ้านเราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ไม่มีความสุขกับชีวิตเลย