จะเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นเลยนะ (เราเล่าเท่าที่เรารู้)
คือ เอกับบีเนี่ยเป็นแฟนกัน ตั้งแต่ปี1 ตอนนั้นเราแะลเพื่อนคนอื่นยังไม่สนิทกับเอบีเลย มาสนิทกัน อยู่กลุ่มเดียวกันตอนปี2 เรื่ยๆผ่านไป เอจะขอบีเลิกอยู่ตลอด ด้วยปัญหาของเขา2คน แต่ซึ่งมีเค ที่รู้เรื่องระหว่างเอกับบีมาโดยตลอด โดยเอจะเล่าในฝั่งของเอว่าเป็นแบบนี่นี่นี่นะ เคก็เคยบอกว่าถ้าไม่ไหวก็เลิก แต่เอก็ยังไม่เลิกกับบี เพราะเอก็ยังรักบีอยู่ และบีก็ขอโอกาสที่จะปรับปรุงตัวเอง เอเลยยอมที่จะคบต่อ แต่บีก็ไม่ปรับยังคิดแบบเดิม ซึ่งบีเคยคิดว่าตัวเขาไม่มีเพื่อน เพื่อนในกลุ่มก็ไม่ใช่เพื่อนของบี แต่เป็นเพื่อนของเอ ซึ่งเพื่อนทุกคนไม่มีใครคิดแบบนั้น บีเคยคิดด้วยว่า เอกับเคจะมีซัมติงกัน เพราะด้วยเอกับเคสนิทกันมากๆ และที่เราไม่ค่อยสนิทกับเอเท่าไหร่ เป็นเพราะว่า เวลาที่เรากับใครก็ตาม(คนที่บีรู้สึกว่านี้ไม่ใช่เพื่อน) ที่เล่นกับเอ บีจะไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ จะนิ่งๆเหวี่ยงๆใส่ (ซึ่งเราและเค โดนบ่อยมาก) จนถึงปี3 เอไม่ไหวจริงๆเลยบอกเลิกบี ซึ่งระหว่างที่เอกับบีคบกัน เอได้ทักคุยกับเราเมื่อปีที่แล้ว เรามาเรื่อยๆ (เอบอกว่าที่เลิกกับบีไม่ใช่เพราะเรา แต่เป็นเพราะตัวบีเอง เอจะพยายามที่จะปรับ บีก็บอกว่าจะปรับ แต่สุดท้ายก็ยังทำเหมิอนเดิม เอเลยเลิกกับบี) พอเลิกกัน บีก็ยังรักเออยู่ เคยดูว่าเอไม่ไปไหน ทำอะไร ถามคนอื่นว่าเอไปไหน เช็คนู้นนี่นัานว่าเออยู่ไหน ซึ่งเอก็รู้สึกไม่ชอบ เพราะไม่มีชอบเป็นส่วนตัว รู้สึกว่าบีเข้ามาวุ่นวายกับเอมากๆ (เอบอกว่าเข้าใจว่ายังรักอยู่ แต่ทำไมต้องมาวุ่นวายแบบนี้ด้วย) และเอก็ทักมาคุยกับเรามากขี้น ดูจริงๆมากขึ้นด้วย (ก่อนหน้านี้เราไม่รู้ว่าเอชอบเรา) ซึ่งทีแรกตอนที่เราไม่รู้ว่าเอชอบ เราไม่ได้อะไร ที่คุยเพราะว่าเป็นเพื่อน เลยไม่ได้คิดอะไร แต่พอรู้ เราก็ไม่ได้อะไรอีกเพราะเราไม่ได้ชอบแนวนี้ แต่ยอมรับจริงๆว่าเรากลืนน้ำลายตัวเอง เพราะพอได้คุยแบบจริงๆแล้ว เรากับรู้สึกดี แบบเราไม่เคยเห็นมุมนี้ของเขาเลย จนเราตกลงยอมคุยๆกับเอดู แต่เหมือนทุกคนกับถอยห่างเรากับเอ (เคโกรธเอเรื่องเรา เพราะคำพูดของเอ แต่เอกับทำไม่ได้อย่างที่พูด ทำให้เค ไม่โอเคเพราะเอโกหกเค) เราเคยถามเคว่าโอเคไหมที่เราคุยกับเอ เคบอกว่า มันเป็นเรื่องของสองคน กูขอไม่ยุ่ง แต่ๆๆๆๆ ความสนิทของเรากับเค เรารู้กว่ามันหายไป หายจนเรารู้สึกว่าเรากับเคไม่เหมือนเดิม แต่เราก็เคยถามนะว่าโกรธไรมั้ย ไม่โอเคไรรึเปล่า เคก็ไม่บอก ไม่ได้เป็นไร แต่เราที่อยู่กับเคมีตั้งแต่ปี1อะ เราดูออกไง (หรือเป็นเพราะว่าช่วงนึงที่เราไปอยู่กับเอ เลยทำให้เคไม่รู้จะคุยไรกับเรางั้นหรอ) เราบอกเลยว่า เพื่อนในกลุ่มเราแคร์ทุกคนนะ แต่คนที่เราแคร์ที่สุดคือเค เคอยู่กับเรามาโดยตลอด รู้แทบทุกเรื่องของเรา แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม ซึ่งจากที่เราคุยกับเอมาตลอดจนถึงทุกวันนี้ เพื่อนก็ยังเหมือนเดิม ห่างกว่าเดิมด้วยซ้ำ แถมยังค่อยแขวะนู้นนี่อะ เราก็มีตอบโต้บ้าง เพราะก็ไม่ไหว บางทีในเหนื่อยจนท้อมากๆ เรารู้ว่าเราผิด แต่มันห้าใไม่ได้จริงๆ เพราะถ้าห้ามได้เราเลิกคุยนานแล้ว
ปล.1 เราควรทำยังไงดี เราอยากเหมือนเดิมกับเค เรายังไม่อยากเสียเพื่อนที่เราสนิทและไว้ใจมากที่สุดไป เรายังอยากมีเคอยู่ แต่เหมือนเคจะไม่อยากยุ่งกับเราแล้ว
ปล.2 เราควรจัดการกับความรู้นี้ยังไง เราก็ยังอยากคุยกับเอต่อเรื่อยๆ แต่เพื่อนดูโจมตีมาก ที่เราไปคุยกับเอต่อจากบี เราเคบคิดว่ามี่เลิกคุยกับเอนะ แต่เลิกคุยไป เพื่อนก็ไม่เหมือนเดิมอยู่ดี เพราะความรู้สึกมันเสียไปแล้ว และถึงเลิกคุยกันไป แต่ถ้าเราจะคบกันจริงๆ ไม่นานเราก็มาคุยกันอยู่ดี
เราควรทำไงดี ช่วยเราด้วย เราผิดมากเลยใช่มั้ย
ตอบมาได้เลยนะ เรายอมรับทุกความคิดเห็น เพรมะมันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว
คบกับแฟนเก่าต่อจากเพื่อนในกลุ่ม ?!
คือ เอกับบีเนี่ยเป็นแฟนกัน ตั้งแต่ปี1 ตอนนั้นเราแะลเพื่อนคนอื่นยังไม่สนิทกับเอบีเลย มาสนิทกัน อยู่กลุ่มเดียวกันตอนปี2 เรื่ยๆผ่านไป เอจะขอบีเลิกอยู่ตลอด ด้วยปัญหาของเขา2คน แต่ซึ่งมีเค ที่รู้เรื่องระหว่างเอกับบีมาโดยตลอด โดยเอจะเล่าในฝั่งของเอว่าเป็นแบบนี่นี่นี่นะ เคก็เคยบอกว่าถ้าไม่ไหวก็เลิก แต่เอก็ยังไม่เลิกกับบี เพราะเอก็ยังรักบีอยู่ และบีก็ขอโอกาสที่จะปรับปรุงตัวเอง เอเลยยอมที่จะคบต่อ แต่บีก็ไม่ปรับยังคิดแบบเดิม ซึ่งบีเคยคิดว่าตัวเขาไม่มีเพื่อน เพื่อนในกลุ่มก็ไม่ใช่เพื่อนของบี แต่เป็นเพื่อนของเอ ซึ่งเพื่อนทุกคนไม่มีใครคิดแบบนั้น บีเคยคิดด้วยว่า เอกับเคจะมีซัมติงกัน เพราะด้วยเอกับเคสนิทกันมากๆ และที่เราไม่ค่อยสนิทกับเอเท่าไหร่ เป็นเพราะว่า เวลาที่เรากับใครก็ตาม(คนที่บีรู้สึกว่านี้ไม่ใช่เพื่อน) ที่เล่นกับเอ บีจะไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ จะนิ่งๆเหวี่ยงๆใส่ (ซึ่งเราและเค โดนบ่อยมาก) จนถึงปี3 เอไม่ไหวจริงๆเลยบอกเลิกบี ซึ่งระหว่างที่เอกับบีคบกัน เอได้ทักคุยกับเราเมื่อปีที่แล้ว เรามาเรื่อยๆ (เอบอกว่าที่เลิกกับบีไม่ใช่เพราะเรา แต่เป็นเพราะตัวบีเอง เอจะพยายามที่จะปรับ บีก็บอกว่าจะปรับ แต่สุดท้ายก็ยังทำเหมิอนเดิม เอเลยเลิกกับบี) พอเลิกกัน บีก็ยังรักเออยู่ เคยดูว่าเอไม่ไปไหน ทำอะไร ถามคนอื่นว่าเอไปไหน เช็คนู้นนี่นัานว่าเออยู่ไหน ซึ่งเอก็รู้สึกไม่ชอบ เพราะไม่มีชอบเป็นส่วนตัว รู้สึกว่าบีเข้ามาวุ่นวายกับเอมากๆ (เอบอกว่าเข้าใจว่ายังรักอยู่ แต่ทำไมต้องมาวุ่นวายแบบนี้ด้วย) และเอก็ทักมาคุยกับเรามากขี้น ดูจริงๆมากขึ้นด้วย (ก่อนหน้านี้เราไม่รู้ว่าเอชอบเรา) ซึ่งทีแรกตอนที่เราไม่รู้ว่าเอชอบ เราไม่ได้อะไร ที่คุยเพราะว่าเป็นเพื่อน เลยไม่ได้คิดอะไร แต่พอรู้ เราก็ไม่ได้อะไรอีกเพราะเราไม่ได้ชอบแนวนี้ แต่ยอมรับจริงๆว่าเรากลืนน้ำลายตัวเอง เพราะพอได้คุยแบบจริงๆแล้ว เรากับรู้สึกดี แบบเราไม่เคยเห็นมุมนี้ของเขาเลย จนเราตกลงยอมคุยๆกับเอดู แต่เหมือนทุกคนกับถอยห่างเรากับเอ (เคโกรธเอเรื่องเรา เพราะคำพูดของเอ แต่เอกับทำไม่ได้อย่างที่พูด ทำให้เค ไม่โอเคเพราะเอโกหกเค) เราเคยถามเคว่าโอเคไหมที่เราคุยกับเอ เคบอกว่า มันเป็นเรื่องของสองคน กูขอไม่ยุ่ง แต่ๆๆๆๆ ความสนิทของเรากับเค เรารู้กว่ามันหายไป หายจนเรารู้สึกว่าเรากับเคไม่เหมือนเดิม แต่เราก็เคยถามนะว่าโกรธไรมั้ย ไม่โอเคไรรึเปล่า เคก็ไม่บอก ไม่ได้เป็นไร แต่เราที่อยู่กับเคมีตั้งแต่ปี1อะ เราดูออกไง (หรือเป็นเพราะว่าช่วงนึงที่เราไปอยู่กับเอ เลยทำให้เคไม่รู้จะคุยไรกับเรางั้นหรอ) เราบอกเลยว่า เพื่อนในกลุ่มเราแคร์ทุกคนนะ แต่คนที่เราแคร์ที่สุดคือเค เคอยู่กับเรามาโดยตลอด รู้แทบทุกเรื่องของเรา แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม ซึ่งจากที่เราคุยกับเอมาตลอดจนถึงทุกวันนี้ เพื่อนก็ยังเหมือนเดิม ห่างกว่าเดิมด้วยซ้ำ แถมยังค่อยแขวะนู้นนี่อะ เราก็มีตอบโต้บ้าง เพราะก็ไม่ไหว บางทีในเหนื่อยจนท้อมากๆ เรารู้ว่าเราผิด แต่มันห้าใไม่ได้จริงๆ เพราะถ้าห้ามได้เราเลิกคุยนานแล้ว
ปล.1 เราควรทำยังไงดี เราอยากเหมือนเดิมกับเค เรายังไม่อยากเสียเพื่อนที่เราสนิทและไว้ใจมากที่สุดไป เรายังอยากมีเคอยู่ แต่เหมือนเคจะไม่อยากยุ่งกับเราแล้ว
ปล.2 เราควรจัดการกับความรู้นี้ยังไง เราก็ยังอยากคุยกับเอต่อเรื่อยๆ แต่เพื่อนดูโจมตีมาก ที่เราไปคุยกับเอต่อจากบี เราเคบคิดว่ามี่เลิกคุยกับเอนะ แต่เลิกคุยไป เพื่อนก็ไม่เหมือนเดิมอยู่ดี เพราะความรู้สึกมันเสียไปแล้ว และถึงเลิกคุยกันไป แต่ถ้าเราจะคบกันจริงๆ ไม่นานเราก็มาคุยกันอยู่ดี
เราควรทำไงดี ช่วยเราด้วย เราผิดมากเลยใช่มั้ย
ตอบมาได้เลยนะ เรายอมรับทุกความคิดเห็น เพรมะมันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว