เรื่องนี้เป็นปัญหาคาใจเรามาหลายวันแล้วค่ะ เริ่มแรกเลยต้องย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว เราเข้ารร.ใหม่ ก็มีเพื่อนใหม่ตามปกติ เราไปเจอเพื่อนคนนึง ขอสมมติว่าชื่อ เอ นะคะ เอกับเราก็สนิทกันมากๆตัวติดกันตลอด แต่สุดท้ายเราก็เลิกเป็นเพื่อนกับ เอ เพราะด้วยเหตุผลบางอย่างของเรา จนไปคบกับเพื่อนกลุ่มใหม่ มีกันอยู่ 3 คน ชื่อ บี ซี ดี (สมมติชื่อนะคะ
) เราเข้าไปกลุ่มนี้ ก็ลงเป็นคู่พอดีเลย เราสนิทกับบีมากๆๆๆๆ แต่พอเวลาผ่านไปเข้า ซีไม่ชอบที่เราไปสนิทกับบี เพราะซีชอบบีมากกว่า แต่มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเรา เพราะเราเป็นเพื่อนกับใครก็ได้ในกลุ่มอยู่แล้ว จนมาวันนึง พวกเขาทิ้งเราค่ะ คือเดินทิ้งเราไว้ข้างหลังตลอด ไปไหนบางทีก็ไม่บอกเรา ตอนนั้นเราเสียใจมาก เพราะเราใจแลกใจกับพวกเขา แต่พวกเขาทำแบบนี้กับเรา จนวันนึงเราทนไม่ไหว เลยย้ายกลุ่มเพื่อน ไปคบกับอีกกลุ่มนึง ระหว่างนั้นเราคิดถึง เอ มากเลยค่ะ ในความรู้สึกคือไม่น่าเลิกคบกับเอเลย แต่ก็ผ่านมาแล้ว จนมาถึงกลุ่มที่ 3 พวกเขามีกันอยู่ 4 คน คือ ก. ข. ค. ง. (สมมติอีกแล้ว;—;) เราเข้าไปก็เป็นเศษเกินแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เดิมที ก. และ ข. สนิทกันมากๆๆ อยู่แล้ว เวลาไปไหนมาไหน เราเลยไปกับ ค. และ ง. แต่ก็อยู่ในกลุ่มเดียวกันเสมอ ช่วงแรกๆที่คบเป็นเพื่อนดีมากเลยค่ะ โทรคุยกันทุกวันมี เรา ค. และ ง. แต่ส่วนใหญ่แล้วเราสนิทกับ ค. มากกว่า ง. แต่เวลามีอะไรเราจะบอกทั้งสองคนเสมอ ไม่ใช่คนใดคนนึง แต่เวลาค.มีอะไรไม่สบายใจจะบอกเรามากกว่า ง. จนทำให้บางทีก็นอยด์กันเอง เพราะ ง. ก็น้อยใจบางครั้ง จริงๆแล้วเราก็เคยบอกว่าขอโทษนะ ดูเหมือนเข้ามาเป็นคนแทรกเลย แต่พวกเขาบอกว่าไม่เป็นไร อย่าคิดแบบนั้นเลย ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ เขาก็คงปลอบเราอ่ะเนอะ จนผ่านมาหลายๆวัน ค.และ ง. ไปไหนไม่บอกเราค่ะ ทิ้งเราไว้ข้างหลังเหมือนกลุ่มที่แล้วเลย จนเราอึดอัดทนไม่ไหว บอกเขาไปตรงๆ พวกเขาก็บอกกับเราว่า ไม่เป็นไรนะ เรื่องนี้ก็ต้องใช้เวลาแก้ไข ค่อยๆไปเรื่อยๆ อย่าคิดมากเลย เราก็งงนะคะตอนนั้นว่าแก้ไขอะไร ? รอเวลาอะไร ? เอ๊ะ นี่เราเป็นเพื่อนกันรึเปล่านะ แต่เราก็บอกว่าโอเค ไม่เป็นไร ขอโทษที่คิดมาก เราก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนหลายวันที่แล้ว เขาไม่ค่อยพูดกับเราค่ะ ตอนเช้า ค. กับเราก็คุยกันดีๆนะคะ แต่พอ ง. มาเขาก็ทิ้งเรา วันนั้นเราฝาก ง. ถือ ฟิวเจอร์บอร์ด ค. ก็มองหน้าเราแปลกๆ เหมือนเราทำอะไรผิด เราก็เลยไม่พูดอะไร จนมาตอนเที่ยง เราออกมาจากห้อง เราก็พูดปกติ แต่เขาก็ไม่ค่อยตอบ หรือว่าไม่ได้ยินเราก็ไม่แน่ใจ แล้วทิ้งให้เราอยู่คนเดียว เราเลยไปกับ ก. และ ข. แทน (จริงๆเราไม่อยากไปกับสองนี้นะคะเพราะ ก. ชอบพูดไม่ดีกับเรา เราเลยคิดว่าห่างไว้ก็ดีแต่ไม่ได้บอกใครเรื่องนี้) เราก็เลยไปกับ ก. และ ข. ตลอด ถึงจะอยู่ในกลุ่มเดียวกัน พอเย็นวันนั้นเขาสองไปด้วยกัน ( ค. และ ง. ) ไปไหนแบบไม่บอกเราเลยค่ะ เราน้อยใจมาก แต่เราเลือกที่จะเงียบไม่อยากทำอะไรให้มันแย่ลง พอวันรุ่งขึ้น เราก็ไม่ได้พูดกันอีกเลยค่ะ ไม่ได้พูดกันสักประโยคนึง เหมือนเราโดนทิ้งตลอดเลย ถึงแม้จะอยู่ กับ ก. และ ข. แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเรามากเท่าไหร่เลย เราเฟลมากๆเลยค่ะ จนถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้พูดกันเลย แต่วันนี้ เพื่อนที่ชื่อว่า จ. มานั่งกินข้าวด้วย เขาก็มองเราแปลกๆ แล้วก็ไปกับ ค. และ ง. ตั้งกลุ่มกันใหม่ในไลน์ ที่ไม่มีเรา เราคิดตลอดเลยว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจกันนะ วันนี้ ค. และ ง. เอาเรื่องที่ทะเลาะกับเราไปเล่าให้ เอ ฟัง (เพื่อนที่คบด้วยคนแรก) เราก็ดูผิดเสมอเลยค่ะ เอาเรื่องของเราไปเล่าให้เพื่อนที่เคยคบฟังถ้าเป็นคนอื่นๆเราจะไม่โกรธเท่าไหร่ แต่นี่เป็นเพื่อนที่เราเคยคบอีก
แล้ววันนี้เราลองใจพูดกับ ก. ดู ว่าเราจะไปกับคนอื่นนะ เราอึดอัดที่จะต้องนั่งกินข้าวแบบไม่พูดไม่มองหน้ากัน ก. บอกประโยคนี้ทำเอาเราไม่ไหวเลย เราเตรียมใจไว้แล้ว แต่สิ่งที่พูดมาคือ " เราว่าแกไปคบกับ ต. ก็ดีนะ เค้าก็อึดอัดเหมือนกัน แต่บางที ค. ก็ดูเอาแต่ใจจริงแหละ "
เราเจอประโยคนี้คือไม่ไหวแล้ว อยากออกไปจากตรงนั้น แต่ก็บอกว่า อือ โอเค ไม่เป็นไร
เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคนวันนี้ ชื่อ ต. เราก็ดูเข้ากับเขาไม่ได้ค่ะ ;—, คือเป็นเพื่อนกันได้ แต่คุยไม่ได้เท่าไหร่ เขาเป็นคนเงียบๆ แต่เราเป็นคนร่าเริง แต่เราก็ไม่เป็นไร ในใจคิดว่าดีกว่าไม่มีเพื่อนแล้วกัน
เราพยามเต็มที่ที่สุดแล้วที่เพื่อนคนนึงจะทำให้ได้ ใครไม่สบายใจ เราก็ปลอบเสมอ แต่พอเราไม่สบายใจก็ไม่มีใครอยู่ข้างเรา นอกจากพ่อและแม่เลย ;—; แต่บางเรื่องเราก็บอกท่านเสมอไม่ได้ เพราะไม่อยากให้คิดมาก
เราคิดนะคะว่าเป็นที่เรารึเปล่าเพราะเราชอบโดนทิ้งอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่กลุ่มแรกแล้ว แต่เราพยามปรับนิสัยตลอดเลย บางทีเราก็มองคนอื่นนะคะ โมโหเพื่อนโกรธเพื่อนต่อหน้าคนอื่น เพื่อนก็ยังรักเขา แต่เราเนี่ย ไม่เคยพูดไม่ดีก่อน ไม่เคยโมโหออกนอกหน้า รู้สึกไม่ดีเราก็เก็บไว้ตลอด แต่บางทีเราเองก็เป็นคนใจร้อน แต่เราก็พยามใจเย็นลงเสมอ เราเหมือนทำคุณบูชาโทษมาตั้งแต่กลุ่มเก่าแล้วค่ะ
เราจะย้ายไปอีกกลุ่มก็ไม่ได้แล้ว เพราะคนอื่นๆก็มีเพื่อนกันไปหมด ส่วนต. ก็ไปๆมาๆหลายกลุ่ม ถ้าเราตาม ต. ไป ก็เกรงใจเพื่อนคนอื่นอีก
พักหลังเราร้องไห้บ่อยๆ แต่ก็คิดว่าไว้ย้ายรร. ตอนม.4 ก็ได้ แต่กว่าจะผ่านไปแต่ละวันก็นานเหมือนกัน
ที่เรามาตั้งกระทู้วันนี้ เพราะเราอยากระบายและได้คำปรึกษาจากทุกๆคนเลยนะคะ ;—;
ไม่มีเพื่อนสนิท ?
แล้ววันนี้เราลองใจพูดกับ ก. ดู ว่าเราจะไปกับคนอื่นนะ เราอึดอัดที่จะต้องนั่งกินข้าวแบบไม่พูดไม่มองหน้ากัน ก. บอกประโยคนี้ทำเอาเราไม่ไหวเลย เราเตรียมใจไว้แล้ว แต่สิ่งที่พูดมาคือ " เราว่าแกไปคบกับ ต. ก็ดีนะ เค้าก็อึดอัดเหมือนกัน แต่บางที ค. ก็ดูเอาแต่ใจจริงแหละ "
เราเจอประโยคนี้คือไม่ไหวแล้ว อยากออกไปจากตรงนั้น แต่ก็บอกว่า อือ โอเค ไม่เป็นไร
เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคนวันนี้ ชื่อ ต. เราก็ดูเข้ากับเขาไม่ได้ค่ะ ;—, คือเป็นเพื่อนกันได้ แต่คุยไม่ได้เท่าไหร่ เขาเป็นคนเงียบๆ แต่เราเป็นคนร่าเริง แต่เราก็ไม่เป็นไร ในใจคิดว่าดีกว่าไม่มีเพื่อนแล้วกัน
เราพยามเต็มที่ที่สุดแล้วที่เพื่อนคนนึงจะทำให้ได้ ใครไม่สบายใจ เราก็ปลอบเสมอ แต่พอเราไม่สบายใจก็ไม่มีใครอยู่ข้างเรา นอกจากพ่อและแม่เลย ;—; แต่บางเรื่องเราก็บอกท่านเสมอไม่ได้ เพราะไม่อยากให้คิดมาก
เราคิดนะคะว่าเป็นที่เรารึเปล่าเพราะเราชอบโดนทิ้งอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่กลุ่มแรกแล้ว แต่เราพยามปรับนิสัยตลอดเลย บางทีเราก็มองคนอื่นนะคะ โมโหเพื่อนโกรธเพื่อนต่อหน้าคนอื่น เพื่อนก็ยังรักเขา แต่เราเนี่ย ไม่เคยพูดไม่ดีก่อน ไม่เคยโมโหออกนอกหน้า รู้สึกไม่ดีเราก็เก็บไว้ตลอด แต่บางทีเราเองก็เป็นคนใจร้อน แต่เราก็พยามใจเย็นลงเสมอ เราเหมือนทำคุณบูชาโทษมาตั้งแต่กลุ่มเก่าแล้วค่ะ
เราจะย้ายไปอีกกลุ่มก็ไม่ได้แล้ว เพราะคนอื่นๆก็มีเพื่อนกันไปหมด ส่วนต. ก็ไปๆมาๆหลายกลุ่ม ถ้าเราตาม ต. ไป ก็เกรงใจเพื่อนคนอื่นอีก
พักหลังเราร้องไห้บ่อยๆ แต่ก็คิดว่าไว้ย้ายรร. ตอนม.4 ก็ได้ แต่กว่าจะผ่านไปแต่ละวันก็นานเหมือนกัน
ที่เรามาตั้งกระทู้วันนี้ เพราะเราอยากระบายและได้คำปรึกษาจากทุกๆคนเลยนะคะ ;—;