22:19 19/4/2022
อีกแล้ว...เป็นอีกครั้งที่เป็นแบบนี้ น้ำตามากมายไหลออกมาจากดวงตาที่ดำเป็นหมีแพนด้าเพราะไม่ได้นอน ห้องนอนที่รกรุงรังเพราะไม่ได้เก็บของ ฟูกที่นอนที่โคตรจะทำให้เจ็บหลัง ไฟดวงเล็กให้ความสว่างไปทั่วห้อง โทรศัพท์ซัมซุงที่ชาร์จอยู่ถูกหยิบขึ้นมาแขทหาใครสักคน
" อยากออกไปจากที่นี่ "
" มารับกูได้มั้ย "
ไม่มีคำตอบ ก็แน่แหละ มันยังไม่ว่างซะหน่อย จริงๆก็ไม่รู้ว่าจะทักหามันทำไม กรรไกรก็อยู่ใกล้แต่กลับไม่ทำอะไรเลย ก็โง่ดี แต่ก็คงทำไรได้ไม่มากหรอก มันไม่คมนิ
เฮ้อ
ถอนหายใจอีกเป็นรอบที่ร้อย หวีสีน้ำตาลถูกมือเรียวยกขึ้นมาหวีผมอีกครั้ง
พันกันเป็นฝอยขัดหม้อเลย หวีไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย แต่คนในบ้านกลับไปสนใจอีกคนที่เหมือนจะอาการหนักกว่า แต่จริงๆไม่เลย เพราะอาการเราตอนนี้ก็หนักไม่พอกัน ทำไมวะ ทำไมเขาไม่เคยเชื่ออะไรเราเลย ทำไมมันถึงเป็นเราที่เป็นฝ่ายผิด แค่บอกทางที่ถูกต้องก็โดนด่าโดนตะคอกใส่ จะแปลกอะไรถ้าจะโมโหกลับจนต่อยกระบะรถไปสามสี่รอบ ปกติผู้ใหญ่เขาเอาความคิดตัวเองเป็นหลักแบบนี้ตลอดเลยรึเปล่า เราไม่เข้าใจเลย แล้วพอมาถูกจริงๆ ไหนคำขอโทษที่ไม่เชื่อกัน คำขอโทษนั่นคือการเดินเข้าห้องปิดประตูใส่แล้วก็ร้องห่มร้องไห้เหมือนเราผิดแบบนี้หรอ สุดท้ายเขาก็ไม่เคยเชื่ออะไร นี่ละมั้ง เหตุผลที่ทำให้เราไม่เคยอยากอยู่บ้าน จริงๆก็รู้นะว่าผิดที่ใจร้อนขนาดนั้น แต่การที่ต้องนั่งรถที่วนไปมาที่เดิมเป็นชั่วโมง มันเป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก เราก็ไม่เข้าใจหรอกว่าเราไปทำอะไรให้นักหนา แต่การที่บอกอะไรไปแล้วเขาไม่เคยเชื่อ มันทำให้เราไม่อยากจะพูดหรือแนะนำอะไรเขาอีก มันเป็นความรู้สึกที่โคตรน้อยใจ แบบว่า บางทีเขาก็ควรเชื่อเราบ้าง แต่ทำไมวะ ทำไมไม่เคยเชื่ออะไรเลย เห็นเราเป็นคนบ้าที่แค่พูดไปทั่วหรอ สงสารเราหน่อย เราก็มีความรู้สึกนะเว้ย ก็เคยเห็นมาแล้วนิ ว่าตอนที่เราโคตรเสียใจแล้วก็โมโหอ่ะ มันเป็นยังไง เราทำร้ายตัวเอง เพื่อปลดปล่อยอารมณ์นั้นออกมา ไม่อยากไปทำกับคนอื่น อย่างน้อย เราก็ไม่ใช่คนที่รู้สึกดี ตอนเห็นคนอื่นเจ็บเพราะเราอ่ะ เรารู้ว่าตอนที่โดนทำร้ายความรู้สึกอ่ะ มันเจ็บแค่ไหน เราถึงพยายามคิดถึงคนอื่นให้มากที่สุด ซึ่งคุณก็เห็นด้วย คุณบอกว่ามันสำคัญ แต่คุณลืมไปมั้ย ว่าความรู้สึกเราอ่ะ มันก็สำคัญนะ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อมาคอยเทคแคร์แต่คนอื่น น่าเสียดายนะ เสียดายที่คุณไม่ได้คิดแบบเรา
คืนนี้เราต้องนอนหลับตาลงไป เพื่อเจอกับความมืดใข่มั้ย เราต้องนอนกอดผ้าห่มอีกรึเปล่า แล้วพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา เราก็ต้องทำเหมือนว่าวันนี้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นใช่มั้ย คุณก็จะไม่ขอโทษเราใช่รึเปล่า เราต้องทำตัวปกติ เหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ใช่รึเปล่า
22:52 19/4/2022
my first lilac
อีกแล้ว...เป็นอีกครั้งที่เป็นแบบนี้ น้ำตามากมายไหลออกมาจากดวงตาที่ดำเป็นหมีแพนด้าเพราะไม่ได้นอน ห้องนอนที่รกรุงรังเพราะไม่ได้เก็บของ ฟูกที่นอนที่โคตรจะทำให้เจ็บหลัง ไฟดวงเล็กให้ความสว่างไปทั่วห้อง โทรศัพท์ซัมซุงที่ชาร์จอยู่ถูกหยิบขึ้นมาแขทหาใครสักคน
" อยากออกไปจากที่นี่ "
" มารับกูได้มั้ย "
ไม่มีคำตอบ ก็แน่แหละ มันยังไม่ว่างซะหน่อย จริงๆก็ไม่รู้ว่าจะทักหามันทำไม กรรไกรก็อยู่ใกล้แต่กลับไม่ทำอะไรเลย ก็โง่ดี แต่ก็คงทำไรได้ไม่มากหรอก มันไม่คมนิ
เฮ้อ
ถอนหายใจอีกเป็นรอบที่ร้อย หวีสีน้ำตาลถูกมือเรียวยกขึ้นมาหวีผมอีกครั้ง
พันกันเป็นฝอยขัดหม้อเลย หวีไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย แต่คนในบ้านกลับไปสนใจอีกคนที่เหมือนจะอาการหนักกว่า แต่จริงๆไม่เลย เพราะอาการเราตอนนี้ก็หนักไม่พอกัน ทำไมวะ ทำไมเขาไม่เคยเชื่ออะไรเราเลย ทำไมมันถึงเป็นเราที่เป็นฝ่ายผิด แค่บอกทางที่ถูกต้องก็โดนด่าโดนตะคอกใส่ จะแปลกอะไรถ้าจะโมโหกลับจนต่อยกระบะรถไปสามสี่รอบ ปกติผู้ใหญ่เขาเอาความคิดตัวเองเป็นหลักแบบนี้ตลอดเลยรึเปล่า เราไม่เข้าใจเลย แล้วพอมาถูกจริงๆ ไหนคำขอโทษที่ไม่เชื่อกัน คำขอโทษนั่นคือการเดินเข้าห้องปิดประตูใส่แล้วก็ร้องห่มร้องไห้เหมือนเราผิดแบบนี้หรอ สุดท้ายเขาก็ไม่เคยเชื่ออะไร นี่ละมั้ง เหตุผลที่ทำให้เราไม่เคยอยากอยู่บ้าน จริงๆก็รู้นะว่าผิดที่ใจร้อนขนาดนั้น แต่การที่ต้องนั่งรถที่วนไปมาที่เดิมเป็นชั่วโมง มันเป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก เราก็ไม่เข้าใจหรอกว่าเราไปทำอะไรให้นักหนา แต่การที่บอกอะไรไปแล้วเขาไม่เคยเชื่อ มันทำให้เราไม่อยากจะพูดหรือแนะนำอะไรเขาอีก มันเป็นความรู้สึกที่โคตรน้อยใจ แบบว่า บางทีเขาก็ควรเชื่อเราบ้าง แต่ทำไมวะ ทำไมไม่เคยเชื่ออะไรเลย เห็นเราเป็นคนบ้าที่แค่พูดไปทั่วหรอ สงสารเราหน่อย เราก็มีความรู้สึกนะเว้ย ก็เคยเห็นมาแล้วนิ ว่าตอนที่เราโคตรเสียใจแล้วก็โมโหอ่ะ มันเป็นยังไง เราทำร้ายตัวเอง เพื่อปลดปล่อยอารมณ์นั้นออกมา ไม่อยากไปทำกับคนอื่น อย่างน้อย เราก็ไม่ใช่คนที่รู้สึกดี ตอนเห็นคนอื่นเจ็บเพราะเราอ่ะ เรารู้ว่าตอนที่โดนทำร้ายความรู้สึกอ่ะ มันเจ็บแค่ไหน เราถึงพยายามคิดถึงคนอื่นให้มากที่สุด ซึ่งคุณก็เห็นด้วย คุณบอกว่ามันสำคัญ แต่คุณลืมไปมั้ย ว่าความรู้สึกเราอ่ะ มันก็สำคัญนะ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อมาคอยเทคแคร์แต่คนอื่น น่าเสียดายนะ เสียดายที่คุณไม่ได้คิดแบบเรา
คืนนี้เราต้องนอนหลับตาลงไป เพื่อเจอกับความมืดใข่มั้ย เราต้องนอนกอดผ้าห่มอีกรึเปล่า แล้วพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา เราก็ต้องทำเหมือนว่าวันนี้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นใช่มั้ย คุณก็จะไม่ขอโทษเราใช่รึเปล่า เราต้องทำตัวปกติ เหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ใช่รึเปล่า
22:52 19/4/2022