เรางงมาก บางคนหน้าตาธรรมดากับมีคนคุยแต่บางคนก็ไม่ได้ขี้เหร่แต่ทำเหมือนไม่มีคนอยากเข้ามาคุย หายากมาก ทำงานด้านบริการพบปะผู้คนแทนที่จะเจอกับไม่เจอซักคน พยามเล่นแอปนู่นนี่นั่นที่หลายๆคนแนะนำก็ไม่มีเข้ามาเหมือนไม่อยากรู้จัก รังเกียจ ไม่ชอบไม่สวย  เงียบกริบ คือเบื่อวิถีชีวิตที่เป็นเส้นตรง หรือเป็นวงกลม วนลูปแต่ที่เดิมๆ บางคนก็บอกให้ออกไปข้างนอกทำงานเสร็จ เลิกงานก็ไปเที่ยวที่อื่นบ้าง แต่เดี๋ยวก่อน เมืองที่ทำงานเล็กๆจะไปไหนได้ ไม่รู้ว่าเค้าหากันง่ายๆได้ไง บางคนไม่ได้ไปไหนก็ยังมีเลย หรือมันเกี่ยวกับอาชีพเราด้วยมั้ย คิดว่าเกี่ยวมั้ยคะ เพราะตำแหน่งงานเรามันไม่ได้รุ่งหรือโดดเด่นแบบคนอื่น เป็นแค่พนักงานน้อยๆไม่ๆด้มีตำแหน่งใหญ่โตหรูหรา เหมือนคนอื่นเลยทำให้ไม่มีคนมอง ไม่มีคนอยากรู้จัก ไม่มีใครเปิดโอกาสให้เราได้คุยกับใครเลย มีคำพูดที่หลายๆคนสอนเราว่าเดี๋ยวถ้าถึงเวลาเค้าจะนำพาคนที่ใช่มาเจอเราเองนี่ก็จะ30ข้างหน้าอยู่ละ ต้องรออีกกี่ปีถึงจะเหมาะสม ทำไมบางคนยังนั่งอยู่เฉยๆก็ยังมีเข้ามาเลย เราก็ไม่ได้หยิ่งนะ ออกจะเฮฮา _{หน้าก็เป็นมิตร} แต่ทำไมไม่มีคนเข้ามาเหมือนคนอื่นเลย ไม่มีใครชอบเราจริงๆหรอ ถ้าเราจะคิดว่าเราไม่สวยแบบพิมพ์นิยมสมัยนี้ได้มั้ย หรือหน้าที่การงานเรามันไม่สูงพอเลยไม่ใครอยากคุยได้มั้ย เราไม่เข้าใจจริงๆที่หลายคนบอกเดี๋ยวก็มีเข้ามาพูดตั้งแต่ม.ปลายยันทำงานแล้วยังไม่มีเข้ามาซักคนเลย ดวงที่ใครดูว่าแม่นก็ไม่แม่นเลย สรุปมันเป็นอะไรกับชีวิตเราเนี่ย เราแค่อยากออกจากกรอยเดิมๆที่ทำงานๆกับที่พัก.วนแม่มอยู่งี้ เราก็พยายามดูแลตัวเองให้ดีทุกๆอย่างแล้วนะ แต่ก็ไม่มีเลย เหนื่อยแล้ว เราควรจะระบายกับใครได้บ้าง