ที่มาที่ไป
            ย้อนกลับไปราวปลายเดือนมกราคม หลังปฏิทินบริษัทคลอด ก็เริ่มหาทริปช่วงสงกรานต์ 
ใจนึง ก็อยากไปซ้ำเบตง เพราะคราวก่อน เวลาน้อยยังไม่หนำใจ
ใจนึง ก็อยากเลาะนราธิวาส พวกสุไหงโกลก หรือ สุคิริน
ใจนึง ก็อยากไปฝั่งอันดามันมั่ง ไม่ได้ไปมาหลายปีละ
            ค้นๆดู ชื่อ ตรัง ก็ผุดขึ้นมาในหัว หาไป หามา ก็มีชื่อ “มดตะนอยรีสอร์ท” โผล่ขึ้นมาจากกระทู้เก่าของ pantip เลยลองถามน้องสาว ที่เป็นขาเที่ยว ขาดำน้ำ 
ผม : เฮ้ยย มดตะนอย รีสอร์ท นี่โอเคไหม ? ถ้าจะดำน้ำ (ผมว่ายน้ำไม่เป็น และ กลัวน้ำ แต่เคยดำที่หลีเป๊ะ ให้ไกด์ลากไป ก็ไปได้)
น้องสาว : โอเคนะ รีสอร์ทดัง .. แก ชวน แม่ ไปด้วยสิ ตอนนี้ยังเดินไหว จะได้เที่ยว
ผม : ดำน้ำเลยนะ แม่จะกล้าดำเหรอ
น้องสาว : กล้าสิ แกชวนดูก่อน
            พอไลน์ถาม แม่ตอบกลับมาทันทีว่า “ไป” เออเนอะ ง่ายดี .. จัดทริปใหญ่สุด 4 วัน 3 คืน คนละ 8,500 บาท รวมค่ารถรับส่ง ค่าอาหารทุกมื้อ ค่าดำน้ำ และ ค่าที่พัก

แอบลุ้น
            ตอนจอง สถานการณ์ covid ยังไม่รุนแรงนัก กะว่า เดี๋ยวคงค่อยๆลง ไม่น่ากลัวอะไร จนพอเข้ามีนา สถานการณ์ก็เริ่มแย่ลง ตัวเลขคนติดเยอะมาก แอบกังวลว่า แม่จะยอมไปไหม ? แต่แม่ ก็ไม่บ่นอะไรนะ หนำซ้ำยังไปกระตุ้นวัคซีนเข็มสามอีก (Moderna ไปแล้ว 2 กระตุ้น Moderna เข็มสามอีก)
            การเดินทาง แบ่ง 2 ทีม
            ทีมแม่ + น้องสาว .. บินไป แล้ว ให้ทางรีสอร์ทมารับ
            ทีมผม + แฟน .. ขับรถไป เพราะจะไปเที่ยวต่อ
            ก่อนเดินทาง ถามแม่ว่า จะฝากของไปกับผมก่อนไหม ? หรือ ถ้ากลัว covid ตอนขึ้นเครื่อง จะไปกับผมก็ได้นะ เดี๋ยวผมจะได้เปลี่ยนเอา CR-V ไป จะได้นั่งสบายหน่อย แต่คำตอบคือ “ไม่”

13 เมษายน 2022
            จัดแจงลางานวันที่ 13 เมษา เรียบร้อย (ใช่ครับ พิมพ์ไม่ผิด ลางานวันที่ 13 ครับ) วันที่ 12 เลิกงานก็เข้า กทม. นอนพักสักงีบ ล้อหมุนตอน 3 ทุ่มเศษครับ
            รอบนี้แปลกใจ รถไม่ติดแฮะ รถน้อยกว่าครั้งก่อนๆที่ผ่านมาแยะเลย มีเยอะบ้าง แต่ไม่ติด ไปได้เรื่อยๆ 90 – 110 กม./ช.ม. ขับแบบนี้แน่นอนว่า รถผมมันประหยัดถึงใจระดับ 22.7 กม./ลิตรเลยล่ะ (วัดจากเติมน้ำมันจริง ก็ 22 กว่านะ) 


            สัก ตี 5 เกือบจะเข้า ละแม เริ่มง่วงละ จริงๆไปต่อก็ได้นะ แต่ขอนอนดีกว่า ภาระกิจวันนี้อีกเยอะ ไปจอดนอนตอนกลางวันมันร้อน ทรมานตัวเองป่าวๆ หลับไป 1 ช.ม. ตื่นมาก็ลุยต่อ ถนนมีทำแค่ช่วงละแม ที่บังคับเบี่ยงไปเลยครับ นอกนั้นก็ไปได้ไม่มีปัญหาอะไร
            เติมน้ำมันเต็มถังอีกครั้งแถวสุราษ จากนั้น ซัดยาว รอบนี้ใช้ความเร็วค่อนข้างสูง ระดับ 120 – 140 ครับ บนทางตรงๆ ถนนเรียบๆ รถมันนิ่งใช้ได้ครับ แต่อย่าเจอโค้งนะ บานออกอย่างเดียว เข้าใจว่า ศูนย์ล้อน่าจะเพี้ยนแหละ
ถ้ำเลเขากอบ
            มาถึงตอน 8.30 น. พอดี แต่ไม่มีที่จอดแฮะ รอบก่อน จอดตรงที่จอดเอกชน เลยที่ทำการไปหน่อย แต่รอบนี้ปิดแฮะ จนท ก็บอก จอดตรงที่ทำการหน้าทางเข้าได้เลย แต่ตามประสาคนเรื่องเยอะไง .. มันจอดชิด เดี๋ยวรถเป็นรอย ก็เลยผ่านดีกว่า ไว้รอบหน้าละกัน
วังเทพทาโร
            ออกจากซอยเข้าถ้ำเลเขากอบมา ก็ชิดขวาเข้ายูเทิร์นเลย ยูเทิร์นแล้วชิดซ้าย เข้าซอยไปหน่อย ก็จะถึงครับ เรียกว่า เป็นพวกงานศิลปะ ที่สร้างขึ้นจากพวกรากไม้ ทำเป็นรูปมังกร ครับ ไว้เดินถ่ายรูปสวยๆแหละ


เค้กขุกมิ่ง
            อยู่ที่วังเทพทาโรแป้บเดียวก็ไปต่อ หา หมูย่างตรัง กินดีกว่า  ตั้ง GPS ไป หมูย่างโกแก่ แต่ไปถึงร้านปิดซะงั้น .. งั้นต่อไปที่ เค้กขุกมิ่ง เค้กร้านดังของจังหวัดตรัง จัดไป 2 ชิ้น หอมและอร่อยดีครับ ออกจากร้านมา สายตาเหลือบเห็นร้านขายหมูย่าง .. เอาวะ ข้าวเช้ายังไม่ได้กินเลย จกหมูย่างกินในรถละกัน
            จัดไป ½ Kg 240 บาท .. หวานๆมันๆอร่อยดีครับ ... อันนี้เราไม่คุยเรื่อง คอเรสเตอรอล กันนะ 55+
            ออกจากร้านเค้กมาได้ ก็เข้าเมืองกันครับ ต้องหาที่นั่ง zoom ละ โดนเรียก zoom 10.00 – 12.00 น. ต้องแชร์เอกสารด้วยสิ เลยต้องใช้ Notebook หาได้ปั๊ม PT ก่อนถึง พงษ์โอชา 3 มีโต๊ะเก้าอี้ พร้อมมีปลั๊กไฟเรียบร้อย (สำรองไว้ แต่ไม่ได้ใช้นะ)
 
ขนมเปี๊ยะซอย 9
            Zoom เสร็จ ก็แวะไปเอา ขนมเปี๊ยะซอย 9 ร้านดังสักหน่อย ทางรีสอร์ทบอกว่า ถ้าจะเอาต้องสั่งล่วงหน้านะ ก็เลยจัดการสั่งไปเรียบร้อยละ เอามาลองก่อน ถ้าอร่อย ค่อยสั่งใหม่ไว้ฝากคนอื่น ไส้เผือกไข่เค็ม กับ ไส้หมูย่าง อย่างละกล่อง
            ไปถึงก็ให้ “ป้าข้างๆ” ลงไปรับ ปรากฏว่า เดินถือมาเลย ไส้เผือก 3 กล่อง ... อ้าว มาไงนั่น แล้ว ไส้หมูย่าง ผมล่ะ ? …ลงไปถามอีกที ร้านเหมือนงงๆบอก ขายหมดแล้ว .. ไม่เป็นไร 3 ก็ 3
รับแม่สนามบิน
            น้องกับแม่ บินเที่ยวประมาณ 11 โมงเช้า อีกหนึ่งความกลัวก็คือ การนั่งรถรวมกับบ้านอื่น (จริงๆ รีสอร์ท เค้าให้ตรวจ ATK ก่อนเดินทาง 1 รอบ พร้อมส่งผลให้เค้า และเมื่อถึงรีสอร์ท ก็จะจับตรวจ ATK อีกรอบ ดังนั้น มันก็มั่นใจเต็ม 100 แหละ) ก็เลยบอกว่า โอเค เดี๋ยวผมไปรับก็ได้ (พารีสอร์ทวุ่นๆไป เพราะแจ้งยกเลิกรถตู้เค้าช้า)
               และด้วยความที่เปลี่ยนแผนกันกะทันหัน น้องสาว กับ แฟน ก็ได้อุ้มกระเป๋าคนละใบ พร้อมเบาะหลังตรงกลาง ก็มีกระเป๋าวางซ้อนกันอีก 3 ใบครับ (ท้ายรถ แค่สมบัติผม กับ แฟน ก็เต็มจนใส่อะไรไม่ได้ละ)
พงษ์โอชา 3
            รับแม่เสร็จ ก็พอดีกับ รีสอร์ทไลน์มาแจ้งว่า ให้ทานข้าวกลางวันจากข้างนอกเข้ามานะ เพราะรีสอร์ทไม่มีบริการอาหารกลางวัน .. ทีแรก ว่าจะพาไปร้านล่อคุ้ง ร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดัง แต่เวลาตอนนั้นเกือบบ่ายโมง และ GPS แจ้งว่า ต้องขับอีกร่วมชั่วโมง เลยเปลี่ยนใจ ไป พงษ์โอชา 3 ที่ผ่านมาเมื่อกี้นี่แหละ
            ที่จอดรถหาไม่ยาก ในซอย หรือ ริมถนน แถวนั้นแหละ ไปถึงของจะหมดละ (บ่ายโมงครึ่งแล้ว) สั่งติ่มซำ / บัดกูเต๋ มา ... แม่ชมว่า อร่อยดี ผมก็ว่า อร่อย แหละ อร่อยกว่าที่ ชุมพร ด้วย
            ถึงตอนจ่ายเงิน ผมส่งแบงค์พันให้ ร้านไม่มีทอน แม่เลยจ่ายให้ แม่ถามว่าเท่าไหร่ ? ผมบอก 368 บาท .. แม่ทำหน้างงๆ “ทำไมมันถูกจัง เป็นที่ กทม เกือบพันแล้วเนี่ย” ... อ้าว แน่นอน 55+
มดตะนอยรีสอร์ท
            กินอิ่มแล้ว เข้ารีสอร์ทกันดีกว่า จาก พงษ์โอชา 3 ขับรถอีกชั่วโมงนึงครับ ระหว่างนั้น ก็โดนเรียกเข้า zoom (อีกแล้ว) รีสอร์ทอยู่เข้าไปในหมู่บ้าน ค่อนข้างลึก ใครจะไป ให้ใช้ location ที่ทางรีสอร์ทส่งมานะ อย่าห้าว ใช้อันที่กดเจอใน google map เพราะมันพาผมเกือบลงทะเลมาละ แถมถนนเค้าเล็ก รถใครคันใหญ่หน่อย กลับรถยากมากครับ
            ทางเข้ารีสอร์ท อยู่ในสวนมะพร้าว ถนนเป็นลูกรังสั้นๆ แต่ถ้าหน้าฝนใครรถเตี้ย อาจจะต้องระวังท้องติดนิดนึงนะครับ
            เลี้ยวรถเข้ามา คุณพฤกษ์ ก็ยืนรอรับอยู่แล้ว พร้อมให้ตรวจ ATK กันทุกคนอีกรอบครับ (ซึ่งทางคุณเอ๋ ก็อธิบายว่า เราอยู่กัน 4 วัน 3 คืน ยาวๆ ดังนั้น ขอตรวจทุกคน จะได้มั่นใจเวลาทำกิจกรรม .. ก็จริงนะ) ตรวจเสร็จผลลบทุกคน ก็เข้าห้องพักได้ละ เราได้หลังใกล้ๆส่วนกลางแหละ เป็นหลัง 2 ห้องนอน พร้อมห้องน้ำในตัว
            ห้องพัก อาจจะไม่ได้หรูหรา ใหม่เอี่ยม แต่ก็สะอาด ใช้งานได้ดีครับ ที่สำคัญคือ แต่ละหลัง จะตั้งห่างๆกัน ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ไม่วุ่นวาย ไม่รบกวนกันครับ และที่ชอบมากคือ จอดรถหน้าห้องพัก ได้เลย หมดห่วง


            ขนของเข้าห้องแล้ว ก็ออกมาเดินชมวิวดีกว่า 
            ชายหาดกว้าง และ ยาวสุดๆ ไม่มีบุคคลภายนอกเข้ามา มีแค่แขกในรีสอร์ทราวๆ 30 คน ค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากๆครับ หาดนี้อาจจะเล่นน้ำไม่ได้ เพราะมีทั้งหญ้าทะเล และ บางจุดก็เหมือนโคลน แต่ข้อแลกเปลี่ยนก็คือ ความสมบูรณ์ครับ
            ปูลมตัวเล็กๆ น่าจะเกินพันตัว เดินเต็มชายหาด .. น้องสาว บอกว่า มีปลาดาว ด้วยนะ แต่ผมหาไม่เจอแฮะ


มื้อเย็นนัดกัน 18.30 น. ครับ อาหารจัดเต็ม ปูสดมากกกก หวานมาก

             ทานกันเรียบร้อย ทางคุณพฤกษ์ ก็แจ้งกำหนดการวันพรุ่งนี้คร่าวๆ เนื่องจาก เป็นช่วงสงกรานต์ คนจะเยอะมาก ดังนั้น จากกำหนดเดิม ทานอาหาร 8.00 น. ขอขยับเป็น 7.30 น. แล้วพร้อมเดินทางกัน 8.30 น. ซึ่งทุกคนก็ไม่ติดขัดอะไรครับ