ขออนุญาตเล่าความเป็นมาปัญหาทั้งหมดก่อนนะคะ🥺

โดยจะแทนชื่อเขา(คนคุยเรา)ด้วยนามสมมุติ 'ฟ้า' แล้วกันนะคะ

เริ่มเลยคือเราชอบฟ้า ซึ่งเราสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนสี่ปี ฟ้าไม่ได้ชอบผู้หญิง ไม่เคยชอบใครมาก่อน ไม่มีเรื่องความรักเลย เราเริ่มเกิดความรู้สึกชอบฟ้าประมาณสามเดือนที่แล้วค่ะ รู้สึกเวลาอยู่ด้วยกันมีความสุข ไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อน 

หลังจากนั้น ฟ้าบอกว่าจะลาออก เหลืออีก2สัปดาห์ เราจึงเริ่มอยากสารภาพว่าชอบ เราเริ่มบอกเพื่อนสนิทรอบตัวเราคนอื่นๆให้เขาช่วย เพื่อนเรารู้แล้วก็ช็อคค่ะ5555 แต่สุดท้ายไปๆมาๆเราก็ได้มีโอกาสบอกชอบไป ละฟ้าก็ชอบเรากลับ ทุกอย่างไปได้ดีเลยค่ะ
ในวันสุดท้ายก่อนฟ้าจะลาออก เราตกลงเป็นคนคุยกับฟ้าค่ะ (สถานะดูใจ คุยๆกัน มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน) เพราะทั้งฟ้าและเรายังไม่ได้อยากมีแฟนค่ะ

ทุกอย่างไปได้ดี แต่พอช่วงปิดเทอม เรากับฟ้าคุยแชทกันทุกวัน แต่ฟ้าเริ่มไม่ตอบเรา 4-6ชม.จะตอบสั้นๆกลับมาทีนึงค่ะ ทั้งที่ฟ้าออนอยู่ตลอด จับมือถือตลอด บางทีก็อ่านไม่ตอบ ตั้งใจไม่อ่าน

พอเราไม่ทักไป ฟ้าก็ไม่ทักมา ไม่ได้ดูเป็นเดือดเป็นร้อนจากการที่เราไม่ได้คุยกันเลยสักนิด ปกติเขาเป็นคนไม่แคร์อะไรอยุ่แล้วด้วยค่ะ

เราเลยคิดแบบปลงๆว่า ฟ้าน่าจะไม่ชอบคุยอชท งั้นฌทรหาแทนดีกว่า แต่ก็ไม่ใช่นึกจะโทรก็โทรเลยนะคะ เรานัดเวลา ตกลงกับฟ้าเรียบร้อย พอถึงเวลาฟ้าก็ลืมค่ะ สรุปคืนนั้นที่นัดโทรกันก็ไม่ได้คุย เรารอเก้อ2ชั่วโมง ฟ้าโทรคุยกับเพื่อนคนอื่นแล้วลืมเรา

สุดท้ายคุยจริงจังกันไป2รอบ ว่าเราไม่โอเคน้า อย่างน้อยตอบข้อความกันหน่อย อย่าอ่านแล้วไม่ตอบ โทรหากันบ้าง ฟ้าก็ตอบมาแค่ "เค" (ซึ่งปกติสั้นแบบนี้อยู่แล้ว) พอเราถาม "อยากเป็นคนคุยกันจริงรึป่าว" แล้วฟ้าก็ตอบว่า "อยากจริงๆ" ซึ่งเราก็ใจอ่อนค่ะ ก็คบกันต่อไป

แต่พอวันต่อๆมาเราชวนฟ้าคุย เขาตอบเร็วขึ้น แต่เรียกว่า  ตอบแบบโคตรส่งๆ มาก ฟ้าตอบคำสองคำ ดูไม่อยากคุยกับเราเลย ดูฝืนมาก

เราท้อมากนะคะ เศร้าน้อยใจ เสียใจ แต่ฟ้าไม่รู้สึกอะไรเลย เราชอบฟ้ามาก รักเหมือนพี่น้องผูกพันเหมือนเพื่อน เราเศร้ามากค่ะ

สรุปคือ เราควรจะทำยังไงกับรักครั้งนี้ให้มันไปต่อได้ดีคะ ใครมีประสบการณ์หรืออะไรแนะนำสามารถแนะมาได้เลยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ