หลังจากไปอ่านเจอกระทู้ว่าด้วยเรื่องอยากฆ่าตัวตายของสมาชิกท่านหนึ่ง...

เลยอยากจะถามว่า...ไปด้วยคนได้มั้ย ทั้งๆ ที่ยังอยากอยู่อีกนานๆ เพื่อมองดูลูกๆ เติบโตแต่ก็มีคำถามนี้แวบเข้ามาในหัวตลอด ตลอด 3 ปีมานี้ไม่รู้ถามตัวเองไปกี่ครั้งแล้วแต่ก็พยายามรั้งตัวเองสุดๆ แล้วเหมือนกันที่จะอยู่ต่อไป

ทุกวันนี้คือเกลียดมันไปหมดทุกอย่าง ไม่รู้จะจับตัวเองไปวางไว้ตรงไหน ความเกลียดชังมันหมุนวนอยู่รอบตัว

โควิดปีแรกอยู่ได้เพราะเงินเก็บ  พอปลายปีคนที่บ้านอุบัติเหตุใหญ่หนักมาก พอกลับจากรพ.ของในบ้านไม่เหลือทั้งๆ ที่ลงทุนไว้เป็นล้าน ถ้าขายออกไปก็อยู่ได้อีก 4-5 ปี ถึงตอนนั้นสถานการณ์ก็คงดีขึ้น แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอนจริงๆ จะว่าอะไรใครก็ไม่ได้เพราะจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน สุดท้ายทำใจสู้ต่อไปแต่มาถึงตอนนี้จะสู้ยังไงจะไปต่อยังไง เวลาลูกเรียกแม่ขาหิวนมได้แต่บอกลูกว่าเดี๋ยวแม่ซื้อให้นะคะ แล้วก็แอบไปน้ำตาไหลอยู่คนเดียว ลูกฉันเพิ่งจะ 3 ขวบเองนะต้องทนหิวแล้วเหรอ

เกลียด Air Asia สุดๆ เวลาซื้อตั๋วต้องรีบจ่ายแต่เวลาบริษัทยกเลิกเที่ยวบินทำไมไม่รีบจ่ายคืน  ขอคืนไปเป็นชาติแล้ว