ชั้นที่กลับมาจากที่ทำงาน ก้าวแรกเดินเข้ามาในบ้าน เจอทีวีที่เปิดทิ้งไว้ พัดลมที่เปิดทิ้งไว้ ส่วนตัวแม่เองทำกับข้าวอยู่ในครัว ในครัวเปิดเพลงฟังยังเข้าใจได้ แต่ทีวีจะเปิดไว้ทำไม ส่วนพัดลมนะหรอชั้นล่างมี 4 ตัว เปิดทิ้งไว้สัก 3 ตัว

บางครั้งเดินเข้าห้องน้ำ เจอเปิดน้ำรองใส่กะละมังจนล้น ไม่ยอมปิด ในครัวทำกับข้าวเสร็จ โอเคค่ะปิดถังแก๊ซ แต่ไม่ปิดเตา

ของใช้ภายในบ้านคือหมดไวมาก นางเทปรับผ้านุ่มทีครึ่งถุง น้ำยาล้างจานคือแบบถุงใหญ่วันนี้เปิดใช้ อีก 2 วันหมด คือนางอยู่บ้านทำกับข้าวกินเอง ถ้วยชามเยอะ เออเข้าใจแหละ

อีถ้วยชามเยอะนี่ก็อีกเรื่อง อยู่บ้านคนเดียวนะคะ ย้ำว่าคนเดียว กลับมาบ้านชั้นเดินไปห้องครัว ชะโงกเห็นอ่างล้างจานคือชั้นนึกว่าร้านอาหาร บางครั้งเศษอาหารก็ไม่เท เอากองๆไว้ เอาน้ำแช่ ชั้นต้องมาเททิ้งให้ตลอด ต้องมาหยิบเศษอาหารออกจากตะแกรง แถมเรียงจานให้สวยงาม แต่ไม่ได้ช่วยนางล้างนะคะ บอกตรงๆว่าไม่ได้กินด้วย กลับมาจากทำงานก็สาหัสพอละ

โต๊ะอะไรต่างๆ อยากจะจัดให้โล่งๆ พอจัดให้โล่งได้ 1 วัน วันต่อมารกเหมือนเดิม นางเอาหม้อ ไห ถ้วย ชาม กะละมัง ตะกร้าพลาสติก ขวด กระติก มาวางหมกไว้เหมือนเดิม อยากจะร้องไห้