สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากขอคำปรึกษาครับทุกคน....อาจยาวหน่อยนะครับ ผมเล่าสั้นๆไม่ได้เดี๋ยวจะไม่เข้าใจเรื่องที่ผมจะเล่านี้ ขอเริ่มเลยนะครับ
ผมอายุ 34 ครับ..ผมแอบชอบสาวข้างบ้าน ซึ่งผมย้ายมาอยู่ทึ่นี่กับพ่อแม่ได้ร่วมๆ 6 เดือนแล้ว เป็นทาวน์เฮ้าส์หมู่บ้านแห่งนึงที่รังสิตคลอง 1 ขอเกริ่นว่าสาวคนนี้เป็นสาวโรงงานนะครับ ผมเห็นเธออยู่คนเดียวนะไม่มีคนอื่นๆเลย แรกๆผมไม่อะไรเลย ไม่เคยทัก ไม่เคยรู้สึกอะไรทั้งนั้น แต่...1 เดือนมานี้มันแปลกมากที่ผมแอบชอบเธอมาก ยิ่งแอบมองยิ่งชอบนานๆจะได้เจอกันแบบจะๆครับ เพราะบางครั้งเธอทำงานกะดึก ดูๆแล้วน่าจะเด็กกว่าผมแน่นอน หลังๆมานี้ใจมันว้าวุ่นมากๆคิดวนไปวนมาอยู่กับเรื่องเธอคนนี้ทุกวัน เมื่อสบโอกาสก็พยามจะยิ้มให้ จะทักแต่ก็ปากหนักมากไม่กล้าจริงๆ เมื่อวันก่อนมันมีเหตุที่ให้ได้พูดครับมันมีลูกตัวเงินตัวทองตัวเล็กๆมันเดินๆมาตรงระหว่างรั้วบ้านผมและบ้านเธอคนนี้ ผมรีบออกไปดู มันหายไปแล้วไม่รู้ว่าทำไมมันเร็วมากๆ จังหวะนั้นเธอคนนี้เปิดประตูออกมาพอดี ก้อเลยลองพูดไปว่า ระวังตัวเงินตัวทองด้วยนะครับ มันมาแถวๆนี้กลัวมันจะเข้าบ้านครับ...
เธอมองนิ่งๆละตอบว่า..
"อ่อ...หรอคะ....ขอบคุณนะคะ"
ก็เป็นการตอบที่ไม่ได้แข็งกระด้างครับ ผมไม่รู้จะพูดไรต่อ เลยยิ้มแล้วพยักหน้าแล้วก้อเดินเข้าบ้านมา...จากนั้นก็พยามหาจังหวะ หาโอกาสเพิ่งเติมแต่มันติดที่ว่า...ผมกลัวบ้านอื่นจะมองไม่ดีเพราะซอยผมมีบ้านที่แบบ....ชอบเม้าท์ๆครับ ละอีกอย่างผมไม่รู้ว่าเธอมีใครคบอยุ่มั้ย ไม่กล้าเสี่ยงกลัวพลาดแล้วจะมองหน้าไม่ติดเพราะบ้านข้างกันผมรู้ว่ามันเสี่ยงมากนะ กับคนใกล้ๆแบบนี้ ผมเข้าใจดีว่ามันเสี่ยงหลายอย่าง ถ้ามันพลาดไม่ว่าจะได้คบหรือไม่ก็ตาม...แต่มันห้ามใจไม่ได้เลย
ยิ่งนานวันผมยิ่งรู้สึกมากขึ้นและไม่เป็นตัวของตัวเองเลย....ผมรู้ชื่อเธอนะครับ เคยได้ยินบ้านตรงข้ามเรียกชื่อเธออยู่ครับ อยากให้ทุกคนแนะนำผมที ผมอ่อนหัดเรื่องแบบนี้มากครับ จะเดินหน้าต่อหรือจะต้องหยุด ละเลิกคิดไปเลย ตัดใจไปเลย
หริอยังมีโอกาสให้ผมได้ลองดูมั้ยครับ
ผมสับสนมากตอนนี้ ขอคำปรึกษาทีนะครับ ขอบพระคุณมากครับ
แอบชอบสาวข้างบ้านครับ
ผมอายุ 34 ครับ..ผมแอบชอบสาวข้างบ้าน ซึ่งผมย้ายมาอยู่ทึ่นี่กับพ่อแม่ได้ร่วมๆ 6 เดือนแล้ว เป็นทาวน์เฮ้าส์หมู่บ้านแห่งนึงที่รังสิตคลอง 1 ขอเกริ่นว่าสาวคนนี้เป็นสาวโรงงานนะครับ ผมเห็นเธออยู่คนเดียวนะไม่มีคนอื่นๆเลย แรกๆผมไม่อะไรเลย ไม่เคยทัก ไม่เคยรู้สึกอะไรทั้งนั้น แต่...1 เดือนมานี้มันแปลกมากที่ผมแอบชอบเธอมาก ยิ่งแอบมองยิ่งชอบนานๆจะได้เจอกันแบบจะๆครับ เพราะบางครั้งเธอทำงานกะดึก ดูๆแล้วน่าจะเด็กกว่าผมแน่นอน หลังๆมานี้ใจมันว้าวุ่นมากๆคิดวนไปวนมาอยู่กับเรื่องเธอคนนี้ทุกวัน เมื่อสบโอกาสก็พยามจะยิ้มให้ จะทักแต่ก็ปากหนักมากไม่กล้าจริงๆ เมื่อวันก่อนมันมีเหตุที่ให้ได้พูดครับมันมีลูกตัวเงินตัวทองตัวเล็กๆมันเดินๆมาตรงระหว่างรั้วบ้านผมและบ้านเธอคนนี้ ผมรีบออกไปดู มันหายไปแล้วไม่รู้ว่าทำไมมันเร็วมากๆ จังหวะนั้นเธอคนนี้เปิดประตูออกมาพอดี ก้อเลยลองพูดไปว่า ระวังตัวเงินตัวทองด้วยนะครับ มันมาแถวๆนี้กลัวมันจะเข้าบ้านครับ...
เธอมองนิ่งๆละตอบว่า..
"อ่อ...หรอคะ....ขอบคุณนะคะ"
ก็เป็นการตอบที่ไม่ได้แข็งกระด้างครับ ผมไม่รู้จะพูดไรต่อ เลยยิ้มแล้วพยักหน้าแล้วก้อเดินเข้าบ้านมา...จากนั้นก็พยามหาจังหวะ หาโอกาสเพิ่งเติมแต่มันติดที่ว่า...ผมกลัวบ้านอื่นจะมองไม่ดีเพราะซอยผมมีบ้านที่แบบ....ชอบเม้าท์ๆครับ ละอีกอย่างผมไม่รู้ว่าเธอมีใครคบอยุ่มั้ย ไม่กล้าเสี่ยงกลัวพลาดแล้วจะมองหน้าไม่ติดเพราะบ้านข้างกันผมรู้ว่ามันเสี่ยงมากนะ กับคนใกล้ๆแบบนี้ ผมเข้าใจดีว่ามันเสี่ยงหลายอย่าง ถ้ามันพลาดไม่ว่าจะได้คบหรือไม่ก็ตาม...แต่มันห้ามใจไม่ได้เลย
ยิ่งนานวันผมยิ่งรู้สึกมากขึ้นและไม่เป็นตัวของตัวเองเลย....ผมรู้ชื่อเธอนะครับ เคยได้ยินบ้านตรงข้ามเรียกชื่อเธออยู่ครับ อยากให้ทุกคนแนะนำผมที ผมอ่อนหัดเรื่องแบบนี้มากครับ จะเดินหน้าต่อหรือจะต้องหยุด ละเลิกคิดไปเลย ตัดใจไปเลย
หริอยังมีโอกาสให้ผมได้ลองดูมั้ยครับ
ผมสับสนมากตอนนี้ ขอคำปรึกษาทีนะครับ ขอบพระคุณมากครับ