อันนี้เราอยากระบายก่อนนะคะ คือเราก็เป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงที่ติ่งเกาหลีเก็บการ์ดเก็บบั้ม ย่าเราจะเป็นพวกที่หัวโบราณทำอะไรที่ล้าสมัยเป็นคนที่เอาแต่ใจด้วยแล้วแกชอบพูดจากกระแทก-ดันพูดจาแรงๆมีคำหยาบบ้างแต่ไม่มากอ่ะค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นคำที่แรงๆแต่กระทบจิตใจสำหรับเราเช่นคำว่าโง่ คำนี้เรางงมากเลย เราผิดอะไรถึงด่าว่าโง่คือเรากับย่าไม่ได้สนิทกันนะคะเราไม่อยากให้เป็นเรื่องปกติที่คนในครอบครัวจะมาด่าเราแบบนี้เพราะไม่มีใครเคยด่าเราด้วยคำที่แรงขนาดนี้มาก่อน เราไม่ชอบแกมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะย่าเราเป็นครูคณิตเก่าที่เกษียณออกมาแล้ว แกจะชอบสอนคณิตเราตั้งแต่เด็กๆแล้วแต่วิธีสอนของแกเป็นสิ่งที่ทำให้เราเกลียดแกมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ แกจะสอนแบบประมาณว่าแบบบังคับอ่ะค่ะเราจำไม่ค่อยได้แล้วแต่เราจะเล่าตอนที่แกสอนน้องเรานะคะคือน้องเราเป็นคนหัวช้า(แต่น้องเราอยู่ประถมแล้วนะคะแต่น้องหัวช้าจริงๆอ่านหนังสือแบบพอได้นิดหน่อยแต่ก็ไม่ถึงกับอ่านได้ในชีวิตประจำวันต้องใจเย็นจริงๆเวลาสอนน้องเราวันนึงย่าสอนภาษาไทยน้องอ่ะค่ะคือมันแค่อ่านง่ายๆอะไรแบบนี้ย่าเราเลยสอนได้ พอน้องเราเป็นคนหัวช้ามันทำให้แกโมโหแล้วแกก็จะตีหลังน้องเราแรงๆแบบแรงมากๆแล้วด่าน้องเราคำที่แรงมากๆถ้าเรานั่งอยู่ใกล้ๆเราก็จะกำหมัดอ่ะค่ะคือใครมันจะไปทนได้อ่ะ พอน้องเราร้องไห้แกก็จะด่า    แรงๆบางครั้งแกเคยเอากำปั้นมาทุบหลังน้องเราด้วยค่ะ บางครั้งก็เคยตบหน้าที่แกทำมันเป็นเพราะน้องเราอ่านหนังสือไม่ทันใจแก พ่อกับแม่ไม่เคยได้เห็นเหตุการณ์จริงๆเคยแต่ที่เราบอกหรืออะไรแบบนี้เพราะย่าเราจะสอนเวลาพ่อกับแม่เราไปทำงาน แล้วพอกลับมาย่าเรารู้ก็จะกลายเป็นไม่ทุบไม่ตีแล้วก็ชมเก่งมากอะไรแบบนี้ ซึ่งพ่อกับแม่เรารู้ค่ะว่าจริงๆแล้วมันเป็นยังไงรู้ว่าย่านิสัยยังไง หลายครั้งที่เราจะพยายามอัดคลิปแต่เราไม่เคยทำได้เลยเราเป็คนที่ทำอะไรแบบนี้แล้วมือจะสั่นมากจะโป๊ะง่ายเราเลยอัดเสียงแทนแต่เสียงที่เราอัดมาเรายังฟังไม่จบเลยเสียงประมาณหนึ่งชั่วโมงเราไม่เคยให้ใครรู้ถึงคลิปเสียงนี้เลยต่อมาจะเล่าเรื่องของเรากับแกนะคะ แกชอบใช้เรามากคือเราเข้าใจนะคะว่าใช้ให้ทำอะไรมันคือเรื่องปกติ แต่บางครั้งเราก็บอกแล้วว่าเรามีเรียนหรือเรามีสิ่งที่จะทำอะไรแบบนี้แล้วบางครั้งในช่วงที่เราเรียนออนไลน์ พอแกเรียกใช้เราได้แกก็จะพูดประมาณว่าทำไมไม่ช้วยทำงานบ้านจะเอาแต่เรียนหรออะไรแบบนี้อ่ะค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรมากแต่พอมาวันนี้คือช่วงนี้มีพัสดุเรามาส่งค่อนข้างบ่อยเพราะมันเป็นช่วงที่เราปิดเทอมไม่ได้ทำอะไร แล้วย่าเรารับประมาณสามครั้งแล้ว พอวันนี้เป็นครั้งที่สามแกถามเราว่าของที่มาคืออะไร จริงๆแล้วพัสดุมันคือซองสุ่มการ์ดอ่ะค่ะ แล้วคือเราไม่รู้ว่าจะตอบแกว่าอะไรเราเลยบอกไปว่าของเล่น5555ตลกใช่ไหมมันสิ้นคิดมากอ่ะ ก็เราไม่รู้ว่าจะบอกยังไงให้แกเข้าใจ แกก็มาบอกว่าเลิกนะพออย่าสั่ง เลิกติดต่อกับมัน ของฟรีไม่มีในโลก เรื่องของฟรีเราว่าแกน่าจะได้ยินเราพูดให้พ่อกับแม่ฟังอะไรแบบนี้อ่ะค่ะแกเลยเอามาพูด แล้วก็ก็พูดเสียงดังมากๆๆๆๆๆๆคือเราไม่ชอบเลยที่มาตะคอกใส่แบบนี้ตอนนั้นเราหูแดงมากเราไม่รู้เลยว่ารู้สึกอะไรความเกลียดแกเพิ่มขึ้นทุกวันไม่เคยลดลงเลย เกลียดจนเราเคยด่าแกคำหยาบในใจตอนนี้เวลาเราเรียกแกในใจเราเรียกแบบ อีเี้ยย่า เราเคยรู้สึกผิดนะคะ แต่ตอนนี้เราไม่เคยรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว คำพูดแต่ละอย่างที่แกพูดออกมามันทำให้เราไม่มีความมั่นใจทำให้เราหงอยไปเลยอ่ะค่ะ มันคือความชอบของเราจะมาห้ามเราทำไม ตอนนี้ที่ปู่เราเสียเราคิดว่ามันจะทำให้แกอ่อนโยนขึ้นรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำมากขึ้นเพราะปู่รักเรากับน้องๆมากๆ แต่เราไม่เห็นเลยว่าแกจะปฏิบัติกับเราแล้วก็น้องดีขึ้นมันเหมือนเดิมทุกอย่าง บางครั้งปู่เราเห็นย่ากระทำกับเราหรือน้องเราอะไรแบบนี้ปู่จะเข้ามาบอกมาห้ามบ้างมันทำให้เราคิดถึงแกขึ้นมาเลย ตอนนี้เรารู้สึกเกลียดแกมากขึ้นจนอยากระบายออกมาเราระบายมาทางสตร.ไอจีแล้วแต่มันไม่เหมือนกันเราเลยอยากมาระบายในนี้อาจจะทำให้เรารู้สึกดีมากขึ้น เรารับฟังความคิดเห็นของทุกคนนะคะ😭