ชีวิตเริ่มจาก0จนมีทุกอย่างที่ครอบครัวนึงควรมี แล้วทำไมเราต้องเป็นที่พึ่งให้น้องตลอด ทั้งๆที่น้องก็มีครอบครัวแล้ว โตแล้ว คือเราเหนื่อยมากกว่าจะมาถึงจุดๆนี้ เวลาเราลำบากมองไม่เห็นใครเลย แต่พอเราเริ่มมีโน่นมีนี่ มีแต่คนฝากฝังน้องไว้กับเรา ทำไมน้องไม่ไปสร้างครอบครัวสร้างอนาคตด้วยตัวเอง แบบที่ตัวเราก็เคยผ่านมาแล้ว ในเมื่ออยากมีครอบครัวก็ควรที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง ไม่ใช่โยนภาระทุกอย่างมาที่เรา
ความเจ็บปวดของลูกคนโต