คริบครัวไม่เข้าใจ อะไรๆก็อวยพี่ๆเราหมด ทั้งๆที่ช่วงเรียน ทำงานมีเงินเดือนเราก็ส่งให้แม่เราทุกเดือน เราได้เงินทุน เป็นรายเดือนก็ให้แม่เราตลอด เป็นหนี้เกือบครึ่งแสนก็เป็นเราที่เป็นคนจ่ายเป็นคนใช้ ให้ตลอด  เวลาอยู่บ้านแทบจะไม่ค่อยขอเงินแม่ใช้เลยด้วยซ้ำ แต่พอเป็นพี่เรา โตจนจะอายุ30แล้ว ก็ยังขอเงินแม่ ทำอะไรผิดแม่ไม่เคยว่า  พอเราจะไปไหนแต่ละครั้ง ก็บอกให้ไปละไม่ต้องกลับมาอีก หมดหนทางแล้วๆจริงๆ ไม่มีที่พึ่งสักทาง อยากเรียนต่อก็ไม่ได้เรียน อยากออกไปอยู่ที่อื่น ก็ไปไหนไม่เคยได้ เราเหมือนเด็กเก็บกด ต้องคอยอยู่ในกฎของแม่มาตลอด ไปเที่ยวเล่นเหมือนคนอื่นไม่ได้ เหนื่อยจนไม่อยากอยู่ตรงนี้แล่ว 😭😔