เกริ่นก่อนว่าเพิ่งย้ายมาบรรจุที่ส่วนราชการแห่งหนึ่ง​ ซึ่งอยู่ในส่วนของอำเภอค่ะ​ เราเป็นคนกทม.​ ตำแหน่งเราค่อนข้างจำเพาะกับวิชาชีพ​ ต้องจบมาด้านนี้ถึงทำได้​ แล้วก็มีลงพื้นที่พบกับชาวบ้านบ้าง​ ตามกรณีไปค่ะ​

ซึ่งเรื่องมันมีอยู่ว่า​มีเพื่ิอนร่วมงานคนหนึ่ง​ อายุเกือบพ่อเราละ​ มีครอบครัวมีลูกมีหลานแล้ว​ เขาทำในตำแหน่งเหมาะจ้างค่ะ​ เอาจริงคือ​ทำงานไม่ตรงสายแหละ​(ทุกคนเลยในอำเภอนี้ยกเว้นเรากับหัวหน้า)​ เขาชอบเลี้ยงข้าวเรามากๆ ซื้อขนมนู่นนี่ให้ตลอด​ เราพยายามปฏิเสธ​เขาก็ไม่ยอมค่ะ​ จนปล่อยเลยตามเลย​ อยากเลี้ยงก็เลี้ยง​ (ในใจแอบรำคาญ)​ แต่มันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ​ โทรจิก​(ใช้คำว่าจิกเพราะถ้าไม่รับจะโทรมาเรื่ิอยๆ) ทุกเช้าให้ไปกินข้าวด้วยกัน​ ตอนเย็นก็มีโทรถามไลน์ถามว่าถึงหอยัง​ กินข้าวยัง​ จนเราหลอนเรื่องเสียงโทรไลน์ไปเลยค่ะ​ แล้วก็ตอนกลับจากกินข้าวคือต้องเข้าสำนักงานคนละเวลาด้วยนะคะ​ คือ​ ตอนแรกคิดว่าเค้าเอ็นดูแบบผู้ใหญ่​ตามภาษาคนต่างจังหวัดที่เลี้ยงดีกินดี  แต่พักหลังคือโทรทุกคน​ วันหยุดยังไลน์หา​ ขนาดเราพยายามคิดในแง่ดีมากๆยังคิดเลยว่า​ เขาคิดอะไรหรือเปล่า​ เรานี่อายุเท่าลูกสาวเขาเลยนะ​ คือรำคาญค่ะ​ วันหยุดก็อยากจะหยุด​ ทำไมต้องมาตอบเขา​ มายุ่งอะไร​ ถามเพื่อนเพื่อนยังทัก​ ขนาดที่บ้านยังทักว่าทำไมโทรจิกบ่อย​ เพื่อนบอกให้ระวังเพราะเราย้ายมาอยู่ที่หออำเภอนี้คนเดียว​ (รู้สึกโชคดีที่ไม่เคยบอกที่อยู่หอไป​ งั้นเขาอาจจะตามมาถหอก็ได้) เราเคยไม่รับสายเขาเย็นวันหนึ่ง​ เขาไลน์ตามตัดพ้อว่าอุตส่าห์​ขับรถมาแถวๆหอจะเอาข้าวมาฝาก​ เรานี่อึ้งไปเลยค่ะ​ มันจะอะไรขนาดนี้​ ในใจแบบกลัวด้วย​ ไม่เคยคิดไกลไปกว่าเพื่อนร่วมงานผู้ใหญ่​ เราไม่กล้าพูดปฏิเสธ​ตรงๆไปเพราะกลัวกระทบกับการทำงาน​ ยังต้องทำงานด้วยกันอยู่  ช่วงนี้คือพยายามไม่อ่านไลน์​ ไม่ตอบ​ ไม่รับมือถือ​ เจอกันที่สำนักงานเขาเฉยๆ​ แต่ในไลน์พูดออกแนวว่าเราโกรธ​อะไร​ เขาทำอะไรผิด​ ยังต้องทำงานพึ่งกันนะ​ เราก็นานๆตอบทีค่ะ​ บอกว่ามือถือพัง​ เขาบอกไปซื้อใหม่สิ​ เราคือหัวจะปวดค่ะ​ 5555​ เคขาก็มีข้อดีค่ะ​ ช่วยหาให้เราได้รายได้เสริมบ้างเพราะเงินราชการมันน้อย​ แต่เจอแบบนี้ไป​ เรายอมไม่เอาเงินแลกกับการที่เขาหยุดยุ่งกับเราดีกว่า​

เราถึงกับยอมเสียค่าน้ำมันเข้าเนื้อทุกสัปดาห์​ขับกลับบ้านไปฮีลใจ​ รู้สึกว่าเขาล้ำพื้นที่ส่วนตัวมาก​ และมากเกินไป​ แฟนยังไม่ขนาดนี้​ (จริงๆตอนนี้โสด)​

เคยหลอกว่ามีแฟนไปเที่ยวกับแฟนรอบนึงช่วงวันหยุดราชการเพราะเขาไลน์มาถามว่าไปเที่ยวไหน​ เนื่องจากวันหยุดกลางอาทิตย์​ไม่ได้กลับบ้าน​ เขาไม่ทักมาเลยค่ะวันนั้น​ แต่วันถัดไปโทรจิกหาแต่เช้าอีกละ​ ช่วงนี้พยายามเว้นระยะห่างมากๆ​ แต่เขายังทักลน์มาถี่ๆ​ ตัดเพ้อจนเราหลอกไปว่ามือถือพัง​ เขาบอกไปซื้อใหม่สิ​ อ้าว​ 5555​ (รู้งี้อ้างอย่างอื่น)​

แค่หัวหน้าก็ประสาท-​ ดีแต่สั่งทำอะไรไม่เป็นก็เครียดพออยู่แล้ว​ มาเจอคนนี้คือ​ไปกันใหญ่​ ทำเอกชนมา​ อยู่ต่างจังหวัดด้วยก็ไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยค่ะ​ เคยคิดจะลาออกจากราชการหลายรอบมาก​แต่เพิ่งผ่านมาแค่2เดือน รู้สึกทั้งหมดไฟไม่ได้ใช้ความรู้แถมยังต้องมาเจอคนแบบนี้​ สอบถามค่ะ​ พอจะมีวิธีแก้ปัญหาไม่ให้กระ​ทบกับหน้าที่การงานบ้างคะ​เพราะลง​พื้นที่​ยังไงก็ต้องพึ่งเขาค่ะ​ (น้ำตาจะไหลเครียดมาก)​