เราเคยแอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่งในโรงเรียน ตอนเห็นครั้งแรกเรารู้สึกคุ้นหน้าเขามาก เหมือนเคยรู้จักเคยคุ้นชินแต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ใหนน้องเขาชื่อ 🌏 เราชอบเขาประมาณ 1 ปีกว่าได้ แต่ไม่ได้แสดงความรู้สึก หรืออาการอะไร ก็ชอบเขาในพื้นที่ของตัวเอง จนน้องเขาเริ่มมีแฟน เราก็เริ่มห่างๆ เริ่มตัดใจ จนตอนนี้ก็น่าจะตัดใจได้แล้ว

มาเข้าเรื่องจริงๆ มันเริ่มจากที่เราคุ้นหน้าเขา เราเลยพูดกับแม่ว่าเคยเห็นรุ่นน้องคนหนึ่งหน้าคล้ายป้ามาก ก็เลยถามแม่ต่อว่า ป้าเขามีญาติกี่คน ( ป้าที่ว่าคือเมียลุงเรา ลุงก็เป็นพี่ชายแท้ๆของแม่เรา ) แม่ก็บอกเราว่า " ญาติที่มีลูกชายก็น่าจะมีคนเดียว เขามีลูกชายชื่อ 🌳 กับ 🌏 ไอ้ 🌏 ตอนนี้ก็น่าจะอายุ16 รุ่นน้องแกปีหนึ่ง ตอนที่แกเรียนศูนย์เด็กเล็ก เวลาแม่มารับช้า ก็เห็นนั่งเล่นด้วยกันบ่อย แถมชอบลืมที่นอนไว้กับเขาด้วย จำไม่ได้หรอ " ตอนนั่นเราช็อคนะ คนที่เราชอบดันกลายมาเป็นเด็กน้อยที่เราเคยเล่นด้วยเมื่อ 15 ปีก่อน แถมน่าจะสนิทกันมากด้วยจากที่แม่เราต่อเติมมา แต่คือทำไมเราจำอะไรไม่ได้

นี่ก็เลยนึกย้อนไปตอนที่อยู่โรงเรียนตั้งแต่วันที่เห็นเขาครั้งแรก เราบังเอิญเจอกันบ่อยมาก เขาชอบมองตาเราเวลาเดินผ่านกัน แต่ตอนนั้นมันไม่คิดอะไรไงคิดแค่ว่าเขาหน้าตาดีมาก แล้วเราก็ได้ยินคนอื่นพูดบ่อยๆว่าเขาเจ้าชู้ ก็เลยคิดว่าการที่เขามองตาเราคืออาการของคนเจ้าชู้ หว่านเสน่ห์ไรงี้ ละมันเคยมีเหตุการณ์หนึ่งคือตอนนั้นเราเรียนชีวะเราดันลืมกระเป๋าปากกาดินสอไว้ในห้อง แต่ห้องมันล็อกแล้ว เราเลยเดินวนๆแถวหน้าห้องชีวะ รอครูซึ่งมันใกล้กันกับห้องน้อง แล้วน้องเขาก็เดินมาถามว่าทำไร เราก็เลยบอกว่า : " พี่ลืมของนะ มายืนรอครู "
น้องตอบ : " ทำไมชอบลืมจัง มายืนนานแค่ไหนแล้ว "
เรา : "แปปเดียวๆ " ตอนนั้นคือเริ่มชอบได้ประมาณ2 อาทิตย์แล้ว ใจเต้นตึกๆแต่เก็บเอาการอยู่
น้อง : "ไปเรียนเถอะ เดี๋ยวครูมาเปิดห้องจะเข้าไปเอามาเก็บไว้ให้ไม่หายหรอก " 
มันเป็นการคุยกันครั้งแรกของเรากับเขา ตอนนั้นความเขินคือกลบความสงสัยทุกอย่าง 
 
ขอเล่าอีกเรื่องหนึ่ง หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านมาประมาณ 2 เดือนได้มั่ง ที่โรงเรียนจัดงานกีฬาสี  เราอยู่สีฟ้า น้องอยู่สีเหลือง เราเป็นพี่สตาฟคอยดูแลนักกีฬา เราก็นั่งดูน้องแข่งบอลพอแข่งเสร็จเราเห็นเขาเดินไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง เขาสวยมาก ผู้หญิงคนนั้นยื่นน้ำให้เขา เขาสองคนคุยกัน ยิ้มให้กัน ใจเราโคตรสลายเลยเถอะตอนนั้นอะ หน้าหงอยไปละ แล้วเพื่อนเรามันพึ่งแข่งบอลเสร็จเหมือนกัน มันเดินมาหาเราแล้วกอดคอถามว่าเป็นไร ไม่ทันได้ตอบไร น้องเขาก็เดินมาทางเราแล้วขอน้ำมันมวยกับเพื่อนเราที่กำลังกอดคอเราอยู่  เพื่อนเราก็ถามว่าทำไรสีนี้ สีเมิงไม่มีไง ละน้องก็บอกว่า ใจอยู่สีนี้ ละเพื่อนเราก็ปล่อยมือจากคอเรา ละก็ทำท่าไหว้ขอโทษน้อง แล้วเขาสองคนก็คุยกันต่อแต่เราเดินออกมาแล้ว ใจเจ็บมากที่เขาบอกว่าใจอยู่สีนี้เพราะผู้หญิงคนนั้นใส่เสื้อกีฬาของสีฟ้า สีเดียวกับเรา หลังจากนั้นสักพักน้องก็มองมาทางเราแล้วเดินมาหาเราอีก เดินมาขอน้ำกิน ละก็ยืนกินข้างเราประมาณ 5 นาทีมั่ง จะกินนานอะไรขนาดนั้นหิวมากหรือไง ก็เห็นพึ่งกินมาหนิ อารมณ์ทั้งโมโหทั้งน้อยใจเสียใจ มันปนเปกันไปหมดเราไม่ได้มองเขา เราไม่รู้เขาทำหน้ายังไง พอเขาเดินออกไป เพื่อนเราก็เดินมาถามว่ามีอะไรกันทำไมน้องยืนถือแก้วน้ำ จ้องหน้าเราขนาดนั้น เราก็บอกว่าไม่มีไร หลังจากนั้นเราก็เริ่มหลบเขา ลบเขาออกจากเพื่อนใน facebook ไม่มองไม่อะไรด้วย เริ่มมองหาคนอื่นมากขึ้นจนเรามีแฟน เท่านั้นแหละ ผ่านไป 1 วันน้องมีแฟนเหมือนกัน เราคบกับแฟนได้ 1 เดือนกว่า ส่วนน้องก็เปลี่ยนแฟนไปเรื่อย จนตอนนี้เราเลิกกับแฟนไปแล้วแต่ก็ยังมีคนคุยอยู่ ส่วนน้องก็เห็นว่าโสดแล้ว แต่ก็น่าจะมีคนคุยอยู่ เราก็เริ่มห่างๆจากเขา ห่างจนคิดว่ามันใกลแล้ว แต่อยู่ดีๆสมองก็ดันไปถามแม่เรื่องที่มันเกี่ยวกับน้องเขาจนได้ 

แต่ถึงวันนั้นมันมีจริงวันที่เขารู้สึกเหมือนกันกับเรา เราก็คงเป็นอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ เราเล่าให้เพื่อนฟังเรื่องที่เรากับน้องเขาเคยรู้จักกันตอนเด็กเรื่องที่ว่าเขาคือหลานชายแท้ๆของป้าเรา เพื่อนก็บอกว่ามันผิดเพราะเขาเป็นญาติเรา เราไม่รู้หรอกว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันเรียกญาติหรือเปล่า แต่ปัญหามันคือการที่เราคิดว่าเราเดินออกมาจากเขาใกลแล้ว แต่ความจริงคือเรายังรักเขาเหมือนเดิม เราคิดถึงเด็กผู้ชายที่นั่งเป็นเพื่อนเราตอนเด็กๆ ทุกวันเรายังฝันถึงเขาอยู่เลย เราจะทำไงกับความรู้สึกนี้ดี