ยายเราติดโควิดเราก็พายายไปหาหมอพอถึงโรงบาลเรากับยายก็เดินเข้าไปแล้วพยาบาลก็ถามว่าเป็นอะไรมา เราก็บอกบอกยายตรวจATKขึ้นสองขีดจางๆแล้วยายก็เหนื่อยด้วยค่ะ พยาบาลคือแบบ อ้าวอย่าเข้ามานะออกไปไกลๆ (สายตาเขาคือเหยียดเรากับยายมาก ) เราก็มองกลับ แล้วคือเขาจะยืนอยู่กับอีกคนอ่ะ แล้วก็พูดด้วยกันว่า 
A:ดูสิ มาเนี่ยก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
B:ญาติก็ไม่มาด้วย  ดูแลตัวเองยังไม่ได้เลยพูดต่างๆนาๆ (แต่พอเจอคนที่รู้จักคือพูดอีกอย่างเลย)
แล้วเราบอกว่าจะอยู่เฝ้ายาย

เรา:อยู่เฝ้าได้ไหมคะ
พยาบาล:ไม่ได้กลับไปกักตัวที่บ้าน เธออยู่กลุ่มเสี่ยง
เรา:ยายหูไม่ค่อยดีขอไปดูยายหน่อยได้ไหมคะ
พยาบาล:ก็บอกว่าไม่ได้ไง(ขึ้นเสียงใส่สายตาที่เหยียด) น้ำตาเราคลอเลย
พอเราจะเดินเข้าไปถามเขาคือไม่สนใจเราเลย (เอาจริงในใจตอนนั้นคืออยากระบายออกมามากแต่ติดตรงที่เรายังเด็ก เราอยากให้เขามาเป็นเรามากๆตอนนั้น 

เราก็กลับมาบ้านสักพักใหญ่ๆมีหมอโทรมาถามว่าใครใกล้ชิดกับยายมากที่สุดเราก็บอกว่าเราหมอก็บอกอีกว่างั้นหนูมาอยู่ดูแลยายที่นี่นะ 

เรากับยายอยู่ด้วยกันที่โรงบาลจนเราก็ติดไปกับยายด้วยก็นอนอยู่ที่นั่น3คืน แล้วก็กลับบ้านมา (ที่กลับมาเพราะยายบอกว่ายายไม่เหนื่อยวัดไข้ทุกวันก็ไม่มีไข้พร้อมทั้งเรามีสอบด้วยต้องกลับมารอสอบเลยบอกหมอว่าจะกลับมากักตัวอยู่ที่บ้านหมอก็บอกว่าโอเค
ยายมานอนบ้านได้หนึ่งคืนแล้วคือวันนี้ยายต้องกลับไปใหม่เพราะว่ายายบอกว่ายายเหนื่อยพอไปถึงโรงบาลหมอก็บอกว่าเกล็ดเลือดยายต่ำ แล้วมีพยาบาลมาถามประวัติยายกับเรา
พยาบาล:ทำไมได้ออกจากโรงบาล
เรา:ตอนจะออกยายก็ปกติทุกอย่างไม่มีไข้ไม่เหนื่อยหมอก็อนุญาตให้ออกได้ค่ะ หนูมีสอบด้วย

ตอนพยาบาลคุยกับแม่ แม่บอกว่าเขาถามว่าสอบอะไรใครจะไปให้สอบตัวเองติดโควิดขนาดนี้ 

เรามีคำถามนะว่า
-ทำไมเขาถึงไม่พูดจาดีๆ
-ทำไมเขาทำแบบนี้กับคนไข้
-ทำไมเขาถึงทำตัวแบ่งชนชั้น
-ทำไมเขาไม่ให้คำแนะนำดีๆ
-ทำไมเขาถึงมาทำอาชีพนี้ถ้าเขาจะพูดแบบนี้กับคนไข้
-ทำไมเขาถึงไม่ให้กำลังใจคนไข้
-ทำไมต้องเลือกที่จะพูดดีกับคนที่ตัวเองรู้จัก

มันจุกจริงๆนะเจอสถานการณ์แบบนี้