นักแสดงนำ #คิมแทรี #นัมจูฮยอก #โบนา 16 ตอน #Netflix
แนวโรแมนติก ดรามา ชีวิต
ส่วนตัวเคยวางเรื่อง My Mister ไว้เป็น Benchmark ต้นแบบเรื่องที่ยอดเยี่ยม ตราตรึง ไร้ที่ติทุกองค์ประกอบ ยกให้เป็นที่ 1 ในใจเสมอมา รอว่าซักวันจะมีซีรีส์เรื่องอื่น เรื่องไหนที่จะให้ความรู้สึกอย่างนี้อีกซักครั้ง จนได้ชม Twenty-Five Twenty-One มันคือเรื่องที่ใช่เรื่องที่รอคอย สวยงามเหลือเกิน มีรายละเอียดที่ประณีต ไร้ที่ติ ไม่รู้จะเอ่ยชมอย่างไรให้คู่ควร ความรู้สึกประทับใจที่จะไม่ลืม ได้หวนกลับมาอีกครั้งเหมือน My Mister
เรื่องเล่าความทรงจำในรักที่เป็นช่วงหนึ่งของชีวิตของคู่รัก นักกีฬาฟันดาบระดับโลก กับนักข่าวหนุ่มผู้มุ่งมั่นในหน้าที่การงาน ได้มองย้อนกลับไปให้ระลึกถึง มีความสวยงามและเศร้าหนักหน่วง รักที่มีร่วมเดินทางกันมาถึงในขณะที่อายุ 25 และ 21 ปีของทั้งคู่ เป็นช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลง ตัดสินใจอย่างไรกับอนาคตที่จะเดินหน้าต่อไปของแต่ละคน
เรื่องนี้สื่อสารได้ยอดเยื่ยมส่งถึงใจคนดูทั้งความรู้สึกและเนื้อหากินใจ
ด้านความรู้สึก ได้รู้สึกถึงความรัก หัวเราะ ยิ้ม อบอุ่น เหงา เศร้าใจ เห็นใจ อบอวลคละเคล้ากันไปแบบถูกจังหวะ และเข้าถึงจิตถึงใจในทุกๆตอน และจบลงด้วยความรู้สึกเต็มอิ่มในใจ รู้สึกโชดดีที่สุดที่ได้มีโอกาสชม
เนื้อหาสร้างสรรดีงาม
ได้เห็นมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่ค่อยๆสร้างความผูกพันธ์จนลึกซึ้งกินใจ เสียน้ำตา
ได้เห็นสภาพครอบครัวที่แตกต่างกันของพระนาง คนนึงอยู่กับแม่แต่ห่างเหิน แต่กลับเป็นเด็กร่าเริงมีพลังสดใสตามวัยเพราะมีเพื่อน มีกีฬาฟันดาบให้ยึดเหนี่ยว มีความสุขเล็กๆมีการ์ตูนเรื่องที่ชอบให้ติดตาม และยังมีคนรักที่เป็นแรงใจ และอีกคนอยู่ห่างพ่อแม่กระทันหันแต่ครอบครัวอบอุ่น เป็นคนดูเหงา อ่อนไหว ต้องใช้เวลาปรับตัว ทุกอย่างมีที่มาที่ไปพี้นฐานความต่างเมื่อทั้งคู่ต้องคบหา ปรับตัว และทำความเข้าใจกัน
ได้เห็นความแตกต่างในเรื่องความรักเมื่อสถานการณ์มีเวลาและระยะทางเป็นตัวตัดสิน ถึงจะห่างกันนานและไกลแค่ไหนก็ยังมีคู่ที่ยังคงหนักแน่นต่อกัน และมีอีกคู่ที่หวั่นไหวไม่ได้ไปต่อ เป็นเพราะอะไร
เพราะรักกันไม่มากพอที่จะกำหนดเป็นเป้าหมายเพื่อการได้อยู่ด้วยกันจริงๆในอนาคต เพราะไม่รู้จักความรัก เพราะมีฝ่ายหนึ่งรักไม่เป็น เพราะพื้นฐานความคิดไม่เหมือนกัน เพราะเลือกงานสำคัญกว่าความรัก เป็นเพราะอะไร ? เป็นบทเรียนให้คนดูได้เข้าใจชีวิต สะเทือนใจกับการได้เห็นการเริ่มต้นความรัก ทุ่มเท อบอุ่น คิดถึง โหยหา เหงา และสุดท้ายเลิกรา
ได้เห็นสภาพวิกฤตระดับโลกในอดีตทั้งวิกฤต IMF และ 9/11 ที่โยงมากระทบกับชีวิตตัวละครและผู้คนในยุคนั้น
ได้เห็นเสน่ห์ของจิตใจนักกีฬาที่ดี กว่าจะไปถึงระดับโลกได้รับการชื่นชม ต้องผ่านการยอมรับความพ่ายแพ้ อดทนต่อการถูกดูหมิ่น แน่วแน่กับการฝึกซ้อม กำหนดเป้าหมายให้ตัวเอง สู้ทั้งกับใจตัวเองและความเก่งของคู่แข่ง เสียสละการใช้ชีวิตตามวัยไปกับการสร้างชื่อเสียงให้ประเทศ รู้จักปล่อยวางเกษียณตัวเองเมื่อถึงเวลา
ได้รู้จักกีฬาฟันดาบว่าเท่ ยาก มีเอกลักษณ์ ถ่ายทอดให้ได้ชมหลายฉากจุใจแบบพอดีๆ ผสมกับอารมณ์ผู้แข่งขันที่ประทับใจ ทำใจอย่างไรเมื่อต้องสู้กันเองกับเพื่อนรัก วินาทีลุ้นคะแนนเมื่อใกล้จบเกมส์ว่าใครจะชนะ วินาทีแห่งชัยชนะ วินาทีที่อยากบอกใครซักคนเป็นคนแรก วินาทีของคนแพ้ วินาทีที่ยินดีกับผู้ชนะด้วยใจจริง เป็นการสร้างพล๊อตเรื่องที่เปิดโลกทัศน์ใหม่ๆของกีฬาให้กับคนดู
ได้เห็นความยอดเยี่ยมใส่ใจรายละเอียดในการกำกับการแสดง บท การแสดง ที่อยากบันทึกไว้
ประทับใจทุกฉากทุกตอน โดยเฉพาะ 2 ตอนสุดท้าย ประณีตสวยงาม เช่น เมื่อความเศร้าเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ การปิดท้าย EP 15 ด้วยฉากเคาน์ดาวน์ปีใหม่ด้วยกันครั้งสุดท้าย ภาพความสดใสสวยงามชัดเจนค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีขาวดำและค่อยๆเลือนลางจนพร่ามัวหม่นหมองย้ำว่านี่คือครั้งสุดท้ายจริงๆ ให้ความรู้สึกเศร้าใจอย่างที่สุด และการจากลาใน EP สุดท้ายที่ขยี้การจากลาด้วยกาเซ็นต์ชื่อยกเลิกโปรโมชั่นการโทรของคู่รักด้วยกัน เหมือนเซ็นต์ใบหย่า เหมือนเป็นนัยยุติความรักอย่างเป็นทางการ ฉากการเคลียร์ทุกประเด็นคาใจโดยการใช้ฉากการพูดคุยจากคำพูดในไดอารี่กันผ่านตัวตนจริงตัดฉากไปมาได้ดีงาม การใช้ฉากอุโมงค์เล็กๆให้รถผ่านเพื่อข้ามไปอีกฟากหนึ่งในหลายๆฉากที่พระนางต้องพูดคุยตัดสินใจ เมื่อเห็นฉากนี้เหมือนเป็นนัยว่ากำลังจะมีบทสนทนาที่สำคัญ ที่จะบอกว่าใครเลือกจะเดินจากไปอีกทาง การตกลงกันที่จะผ่านจากอดีต เดินผ่านอุโมงค์ด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งสู่อนาคต เป็นสถานที่ให้ทั้งคู่ได้นึกถึงอดีตของวันจากลา
และที่ยกให้เป็นความยอดเยี่ยมที่สุดของเรื่องนี้คือ การแสดงของคิมแทรี (ตัวจริงอายุ 31 ปี) สร้างตัวตนของเด็กสาววัย 18 ได้อย่างมีพลัง ร่าเริง กระตือรือร้น สีหน้าแววตาสดใสตามวัย เป็นนักกีฬาฟันดาบระดับโลกได้อย่างน่าเชื่อถือ เป็นเพื่อนที่รักเพื่อนได้อย่างสนิทใจ มียิ้มที่ยิ้มทั้งหน้าเมื่อมีความสุข เป็นคนรักที่รักแฟนอย่างเป็นธรรมชาติและทุ่มเท เป็นเด็กสาวที่อดทนปวดใจกับความห่างเหินของแม่ คนดูรับรู้ได้กับความเหงาภายใต้ความสดใสร่าเริงที่แสดงออกมา แววตามุ่งมั่นต่อสู้ในสนามแข่งได้อย่างห้าวหาญจริงจัง ความเจ็บปวดเสียใจด้วยสีหน้าแววตาเมื่อไม่สมหวังเรื่องความรัก สีหน้าการยอมรับความจริงใดๆของชิวิตที่พร้อมจะร้องไห้พรั่งพรู พร้อมจะยิ้มทั้งน้ำตา กล้าที่สู้กับความจริงงเมื่อต้องเอ่ยปากลา ทุกสิ่งที่แสดงออกมาส่งถึงคนดูอย่างจับจิตจับใจ รับรู้ได้ เด่นที่สุดในเรื่อง เป็นคนสำคัญที่สื่อสารให้เรื่องนี้ชัดเจนดีงาม ยอดเยี่ยมทรงพลังและทำให้หลงรักฝีมือการแสดง เก่งที่สุดของที่สุด
อยากขอบคุณทุกคนที่เกี่ยวข้องกับซีรีส์เรื่องนี้ที่สร้างได้ยอดเยี่ยมและทำให้มีโอกาสได้รับชม คุ้มค่ากับการรอคอยและเต็มใจที่จะบันทึกเรื่อง Twenty-Five Twenty-One ไว้ในหมวด ต้องดูให้ได้ก่อนตายเพิ่มมาอีก 1 เรื่อง ในสารบัญของเพจ บันทึกซีรีส์ ขอชื่นชมอย่างจริงใจค่ะ
https://www.facebook.com/ReviewSeriesMoviesAsia เพจ บันทึกซีรีส์
รีวิว Twenty-Five Twenty-One (2022) 5/5
แนวโรแมนติก ดรามา ชีวิต
ส่วนตัวเคยวางเรื่อง My Mister ไว้เป็น Benchmark ต้นแบบเรื่องที่ยอดเยี่ยม ตราตรึง ไร้ที่ติทุกองค์ประกอบ ยกให้เป็นที่ 1 ในใจเสมอมา รอว่าซักวันจะมีซีรีส์เรื่องอื่น เรื่องไหนที่จะให้ความรู้สึกอย่างนี้อีกซักครั้ง จนได้ชม Twenty-Five Twenty-One มันคือเรื่องที่ใช่เรื่องที่รอคอย สวยงามเหลือเกิน มีรายละเอียดที่ประณีต ไร้ที่ติ ไม่รู้จะเอ่ยชมอย่างไรให้คู่ควร ความรู้สึกประทับใจที่จะไม่ลืม ได้หวนกลับมาอีกครั้งเหมือน My Mister
เรื่องเล่าความทรงจำในรักที่เป็นช่วงหนึ่งของชีวิตของคู่รัก นักกีฬาฟันดาบระดับโลก กับนักข่าวหนุ่มผู้มุ่งมั่นในหน้าที่การงาน ได้มองย้อนกลับไปให้ระลึกถึง มีความสวยงามและเศร้าหนักหน่วง รักที่มีร่วมเดินทางกันมาถึงในขณะที่อายุ 25 และ 21 ปีของทั้งคู่ เป็นช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลง ตัดสินใจอย่างไรกับอนาคตที่จะเดินหน้าต่อไปของแต่ละคน
เรื่องนี้สื่อสารได้ยอดเยื่ยมส่งถึงใจคนดูทั้งความรู้สึกและเนื้อหากินใจ
ด้านความรู้สึก ได้รู้สึกถึงความรัก หัวเราะ ยิ้ม อบอุ่น เหงา เศร้าใจ เห็นใจ อบอวลคละเคล้ากันไปแบบถูกจังหวะ และเข้าถึงจิตถึงใจในทุกๆตอน และจบลงด้วยความรู้สึกเต็มอิ่มในใจ รู้สึกโชดดีที่สุดที่ได้มีโอกาสชม
เนื้อหาสร้างสรรดีงาม
ได้เห็นมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่ค่อยๆสร้างความผูกพันธ์จนลึกซึ้งกินใจ เสียน้ำตา
ได้เห็นสภาพครอบครัวที่แตกต่างกันของพระนาง คนนึงอยู่กับแม่แต่ห่างเหิน แต่กลับเป็นเด็กร่าเริงมีพลังสดใสตามวัยเพราะมีเพื่อน มีกีฬาฟันดาบให้ยึดเหนี่ยว มีความสุขเล็กๆมีการ์ตูนเรื่องที่ชอบให้ติดตาม และยังมีคนรักที่เป็นแรงใจ และอีกคนอยู่ห่างพ่อแม่กระทันหันแต่ครอบครัวอบอุ่น เป็นคนดูเหงา อ่อนไหว ต้องใช้เวลาปรับตัว ทุกอย่างมีที่มาที่ไปพี้นฐานความต่างเมื่อทั้งคู่ต้องคบหา ปรับตัว และทำความเข้าใจกัน
ได้เห็นความแตกต่างในเรื่องความรักเมื่อสถานการณ์มีเวลาและระยะทางเป็นตัวตัดสิน ถึงจะห่างกันนานและไกลแค่ไหนก็ยังมีคู่ที่ยังคงหนักแน่นต่อกัน และมีอีกคู่ที่หวั่นไหวไม่ได้ไปต่อ เป็นเพราะอะไร
เพราะรักกันไม่มากพอที่จะกำหนดเป็นเป้าหมายเพื่อการได้อยู่ด้วยกันจริงๆในอนาคต เพราะไม่รู้จักความรัก เพราะมีฝ่ายหนึ่งรักไม่เป็น เพราะพื้นฐานความคิดไม่เหมือนกัน เพราะเลือกงานสำคัญกว่าความรัก เป็นเพราะอะไร ? เป็นบทเรียนให้คนดูได้เข้าใจชีวิต สะเทือนใจกับการได้เห็นการเริ่มต้นความรัก ทุ่มเท อบอุ่น คิดถึง โหยหา เหงา และสุดท้ายเลิกรา
ได้เห็นสภาพวิกฤตระดับโลกในอดีตทั้งวิกฤต IMF และ 9/11 ที่โยงมากระทบกับชีวิตตัวละครและผู้คนในยุคนั้น
ได้เห็นเสน่ห์ของจิตใจนักกีฬาที่ดี กว่าจะไปถึงระดับโลกได้รับการชื่นชม ต้องผ่านการยอมรับความพ่ายแพ้ อดทนต่อการถูกดูหมิ่น แน่วแน่กับการฝึกซ้อม กำหนดเป้าหมายให้ตัวเอง สู้ทั้งกับใจตัวเองและความเก่งของคู่แข่ง เสียสละการใช้ชีวิตตามวัยไปกับการสร้างชื่อเสียงให้ประเทศ รู้จักปล่อยวางเกษียณตัวเองเมื่อถึงเวลา
ได้รู้จักกีฬาฟันดาบว่าเท่ ยาก มีเอกลักษณ์ ถ่ายทอดให้ได้ชมหลายฉากจุใจแบบพอดีๆ ผสมกับอารมณ์ผู้แข่งขันที่ประทับใจ ทำใจอย่างไรเมื่อต้องสู้กันเองกับเพื่อนรัก วินาทีลุ้นคะแนนเมื่อใกล้จบเกมส์ว่าใครจะชนะ วินาทีแห่งชัยชนะ วินาทีที่อยากบอกใครซักคนเป็นคนแรก วินาทีของคนแพ้ วินาทีที่ยินดีกับผู้ชนะด้วยใจจริง เป็นการสร้างพล๊อตเรื่องที่เปิดโลกทัศน์ใหม่ๆของกีฬาให้กับคนดู
ได้เห็นความยอดเยี่ยมใส่ใจรายละเอียดในการกำกับการแสดง บท การแสดง ที่อยากบันทึกไว้
ประทับใจทุกฉากทุกตอน โดยเฉพาะ 2 ตอนสุดท้าย ประณีตสวยงาม เช่น เมื่อความเศร้าเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ การปิดท้าย EP 15 ด้วยฉากเคาน์ดาวน์ปีใหม่ด้วยกันครั้งสุดท้าย ภาพความสดใสสวยงามชัดเจนค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีขาวดำและค่อยๆเลือนลางจนพร่ามัวหม่นหมองย้ำว่านี่คือครั้งสุดท้ายจริงๆ ให้ความรู้สึกเศร้าใจอย่างที่สุด และการจากลาใน EP สุดท้ายที่ขยี้การจากลาด้วยกาเซ็นต์ชื่อยกเลิกโปรโมชั่นการโทรของคู่รักด้วยกัน เหมือนเซ็นต์ใบหย่า เหมือนเป็นนัยยุติความรักอย่างเป็นทางการ ฉากการเคลียร์ทุกประเด็นคาใจโดยการใช้ฉากการพูดคุยจากคำพูดในไดอารี่กันผ่านตัวตนจริงตัดฉากไปมาได้ดีงาม การใช้ฉากอุโมงค์เล็กๆให้รถผ่านเพื่อข้ามไปอีกฟากหนึ่งในหลายๆฉากที่พระนางต้องพูดคุยตัดสินใจ เมื่อเห็นฉากนี้เหมือนเป็นนัยว่ากำลังจะมีบทสนทนาที่สำคัญ ที่จะบอกว่าใครเลือกจะเดินจากไปอีกทาง การตกลงกันที่จะผ่านจากอดีต เดินผ่านอุโมงค์ด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งสู่อนาคต เป็นสถานที่ให้ทั้งคู่ได้นึกถึงอดีตของวันจากลา
และที่ยกให้เป็นความยอดเยี่ยมที่สุดของเรื่องนี้คือ การแสดงของคิมแทรี (ตัวจริงอายุ 31 ปี) สร้างตัวตนของเด็กสาววัย 18 ได้อย่างมีพลัง ร่าเริง กระตือรือร้น สีหน้าแววตาสดใสตามวัย เป็นนักกีฬาฟันดาบระดับโลกได้อย่างน่าเชื่อถือ เป็นเพื่อนที่รักเพื่อนได้อย่างสนิทใจ มียิ้มที่ยิ้มทั้งหน้าเมื่อมีความสุข เป็นคนรักที่รักแฟนอย่างเป็นธรรมชาติและทุ่มเท เป็นเด็กสาวที่อดทนปวดใจกับความห่างเหินของแม่ คนดูรับรู้ได้กับความเหงาภายใต้ความสดใสร่าเริงที่แสดงออกมา แววตามุ่งมั่นต่อสู้ในสนามแข่งได้อย่างห้าวหาญจริงจัง ความเจ็บปวดเสียใจด้วยสีหน้าแววตาเมื่อไม่สมหวังเรื่องความรัก สีหน้าการยอมรับความจริงใดๆของชิวิตที่พร้อมจะร้องไห้พรั่งพรู พร้อมจะยิ้มทั้งน้ำตา กล้าที่สู้กับความจริงงเมื่อต้องเอ่ยปากลา ทุกสิ่งที่แสดงออกมาส่งถึงคนดูอย่างจับจิตจับใจ รับรู้ได้ เด่นที่สุดในเรื่อง เป็นคนสำคัญที่สื่อสารให้เรื่องนี้ชัดเจนดีงาม ยอดเยี่ยมทรงพลังและทำให้หลงรักฝีมือการแสดง เก่งที่สุดของที่สุด
อยากขอบคุณทุกคนที่เกี่ยวข้องกับซีรีส์เรื่องนี้ที่สร้างได้ยอดเยี่ยมและทำให้มีโอกาสได้รับชม คุ้มค่ากับการรอคอยและเต็มใจที่จะบันทึกเรื่อง Twenty-Five Twenty-One ไว้ในหมวด ต้องดูให้ได้ก่อนตายเพิ่มมาอีก 1 เรื่อง ในสารบัญของเพจ บันทึกซีรีส์ ขอชื่นชมอย่างจริงใจค่ะ
https://www.facebook.com/ReviewSeriesMoviesAsia เพจ บันทึกซีรีส์