Taxi Driver คือภาพยนตร์แนวจิตวิทยาระทึกขวัญ ผลงานกำกับของมาร์ติน สกอร์เซซี ที่พาผู้ชมเข้าสู่โลกอันมืดมิดและสับสนของ ทราวิส บิ๊คเคิล (โรเบิร์ต เดอ นีโร) อดีตทหารผ่านศึกเวียดนามผู้เดียวดายที่ทำงานเป็นคนขับแท็กซี่ในนิวยอร์กซิตี้

สิ่งที่โดดเด่น:

- การแสดงอันยอดเยี่ยมของโรเบิร์ต เดอ นีโร: เดอ นีโร สวมบทบาท ทราวิส บิ๊คเคิล ได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาถ่ายทอดความเหงา ความโกรธ และความคับแค้นใจของตัวละครออกมาได้อย่างทรงพลังและน่าจดจำ
- บทภาพยนตร์ที่คมคายและลึกซึ้ง: บทภาพยนตร์ของพอล ชเรเดอร์ สำรวจประเด็นทางสังคมและจิตวิทยาที่ซับซ้อน เช่น ความเหงา ความรุนแรง ความวิปริตทางจิต และความพยายามที่จะหาที่ยืนในสังคม
- การกำกับภาพที่เป็นเอกลักษณ์: สกอร์เซซี ใช้เทคนิคการถ่ายภาพที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น การใช้แสงและเงาที่ตัดกัน การเคลื่อนกล้องที่ไหลลื่น และการใช้สีที่สร้างบรรยากาศที่เหมาะสมกับเรื่องราว
- ดนตรีประกอบที่น่าจดจำ: ดนตรีประกอบโดยเบอร์นาร์ด เฮอร์แมนน์ สร้างบรรยากาศที่ลึกลับและน่าขนลุก เสริมสร้างความรู้สึกอึดอัดและความตึงเครียดในภาพยนตร์

สิ่งที่อาจไม่ถูกใจบางคน:

- ความรุนแรงและเนื้อหาที่ค่อนข้างรุนแรง: ภาพยนตร์มีฉากความรุนแรงและเนื้อหาที่ค่อนข้างรุนแรง ซึ่งอาจไม่เหมาะสำหรับผู้ชมทุกคน
- ความคลุมเครือของตอนจบ: ตอนจบของภาพยนตร์เปิดให้ตีความได้หลายแบบ ซึ่งอาจทำให้ผู้ชมบางคนรู้สึกไม่พอใจหรือค้างคาใจ

สรุป:

Taxi Driver เป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมและทรงอิทธิพล มันเป็นมากกว่าภาพยนตร์ระทึกขวัญ แต่มันคือภาพสะท้อนสังคมและจิตใจมนุษย์ที่ยังคงมีความ актуальность มาจนถึงทุกวันนี้ เป็นภาพยนตร์ที่ควรค่าแก่การรับชมและนำไปขบคิด

คะแนนโดยรวม: 9/10