สาวน้อยนักบัลเลต์ คิมมินแช กำลังอยู่ในช่วงเวลาหมดไฟจะไปข้างหน้าต่อ จนอยากถอยหลังและเดินออกจากเส้นทางบัลเลต์ที่เลือกเอง เธอถอนตัวจากการแข่งขันรายการหนึ่ง จะแข่งไปทำไมในเมื่อเห็นอยู่ว่าไม่ชนะ บอกแม่ว่าจะเลิกเต้นบัลเลต์ นาฮีโด อดีตนักกีฬาฟันดาบ ถามลูกว่า ไม่ชนะแล้วอย่างไร ไม่ใช่ที่หนึ่งก็ไร้ความหมายอย่างนั้นหรือ 



ปิดเทอมฤดูร้อนปีนี้มินแชหนีแม่ไปอยู่ห้องเดิมของแม่ที่บ้านยาย เมื่อยายถามว่าไม่เต้นบัลเลต์แล้วมีความฝันอื่นไหม มินแชตอบยายกลับด้วยคำถามว่า . . ความฝันน่ะมันจำเป็นจริงๆ หรือ  

ระหว่างยังไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน มินแชเจอสมุดบันทึกเล่มเก่าของแม่และเริ่มต้นอ่านเรื่องราวของนาฮีโด, ปี 1998 ยุคสมัยแห่งวิกฤตการเงินIMFที่เกิดขึ้นทั่วโลก ส่งผลกระทบรุนแรงกับหลายประเทศในเอเชีย เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก ผู้คนทั้งหลายเหมือนจะสูญเสียบางอย่างไป แต่ นาฮีโด นักเรียนมัธยมปลายบอกตัวเองว่า เธอมีสิ่งที่ไม่มีวันจะสูญเสียไป . . ความฝัน ความปรารถนา 



ความฝันของ นาฮีโด คือการได้เป็นคู่แข่งของโกยูริม นักกีฬาฟันดาบทีมชาติ แต่แล้วเหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงตอนแดดแจ๋ ชมรมฟันดาบที่โรงเรียนของฮีโดถูกยุบเพราะขาดเงินสนับสนุน ผลจากวิกฤตIMF แม่ที่เป็นผู้ประกาศข่าวชื่อดังดีใจ บอกฮีโดให้เลิกฟันดาบกลับมาตั้งใจเรียนหนังสือ เพราะมองไม่เห็นโอกาสของลูกสาวในเส้นทางนี้ ฮีโดตอบแม่ว่าเธอมีพรสวรรค์แม้จะอยู่ในช่วงตกต่ำแต่มันคือสิ่งที่เธอชอบ เป็นสิ่งเดียวที่เธอทำมาตลอดชีวิต ตั้งแต่วันที่พ่อตายจากไปและแม่ก็มีการงานที่ดึงเวลาไปเกือบหมดจนฮีโดต้องเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวลำพัง 



ในระหว่างดิ้นรนเพื่อให้ได้ฟันดาบต่อไป ฮีโดได้เจอกับหนุ่มพาร์ทไทม์ที่เหมาทุกงานพาร์ทไทม์ในละแวกหมู่บ้าน เช้าวันที่ฮีโดทุ่มเถียงกับแม่เสียงดังลั่น ไอ้หนุ่มพาร์ทไทม์ก็ส่งหนังสือพิมพ์ลอยละลิ่วขึ้นมาชนเจ้าหนูจอมฉี่ที่หน้าบ้านฮีโดพัง ไปร้านหนังสือเช่าการ์ตูนเจ้าประจำก็เจอเขาเป็นพนักงานใหม่ ไปไนต์คลับหวังให้โดนไล่ออกจากโรงเรียนแล้วหาทางย้ายไปโรงเรียนเดียวกับโกยูริม แต่ยังไม่ทันได้ทำก๋ากั่น ไอ้หนุ่มพาร์ทไทม์คนนั้นก็โผล่มาคว้าแขนฮีโดออกไปจากสถานที่อโคจรของนักเรียนหญิงก่อนจะเกิดเรื่องที่ไม่ควรเกิด 



แพคอีจิน ไอ้หนุ่มพาร์ทไทม์ โปรไฟล์เยี่ยม แต่ที่บ้านล้มละลาย ถูกพรากครอบครัว สิ้นเนื้อประดาตัว เพราะยุคสมัยแห่งIMF ไม่เหลือกระทั่งความฝัน แต่ก็เพราะความฝันทำให้ทั้งคู่ได้มาพบกัน อีจินบอกฮีโดว่า การปกป้องความฝันน่ะ ถึงแผนการของเธอจะผิด แต่ความตั้งใจนั้นถูกต้อง ฉันเอาแต่คิดถึงสิ่งที่เสียไปอยู่ตลอด แต่เธอกลับคิดถึงสิ่งที่จะได้รับมา จากนี้ไปฉันจะลองทำแบบนั้นบ้าง ฉันขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่ไม่ได้ แต่เธอมีสิทธิ์พิเศษที่คนในวัยของเธอเท่านั้นจะทำได้คือการขอความช่วยเหลือ  



ฮีโดวางแผนใหม่ พยายามพิสูจน์ความมุ่งมั่นตั้งใจกับโค้ชฟันดาบที่แทยัง พร้อมการขอความช่วยเหลือจากแม่ ไม่ยอมให้ความฝันถูกพรากไป อีจินยังเหลือสิ่งหนึ่งนั่นคือความหวัง ฮีโดทำให้อีจินมีความหวัง เมื่อคิดถึงสิ่งที่จะได้รับมา . . ตอนที่พวกเขาได้เจอกันเป็นครั้งแรก อีจินอายุ 22 ฮีโดอายุ 18 



ทุกครั้งที่พบกันโดยบังเอิญ ต่างได้รับรู้เรื่องราวและอุปสรรคของอีกฝ่ายเพิ่มขึ้น วันที่อีจินถูกความทุกข์กัดกินใจ สัญญาว่าจะไม่ขอมีความสุขอีกเลยในชีวิตนี้ แต่ฮีโดพาอีจินไปพบกับความสุขที่หาได้ง่ายๆ บอกอีจินว่า เวลาที่นายอยู่กับฉัน เราแอบมีความสุขกันเถอะ เป็นความลับระหว่างเราสองคน . . วันที่รอยยิ้มกลับคืนมาสู่อีจินอีกครั้ง 



ชีวิตในโรงเรียนใหม่กับอุปสรรคใหม่ โกยูริมที่ฮีโดได้เผชิญหน้าไม่ใช่อย่างที่คิดและเข้าใจมาตลอด ฮีโดได้เพื่อนใหม่สองคน จีซึงวานกับมุนจีอุงเป็นเพื่อนซี้กันมาตั้งแต่เด็ก หนึ่งในนั้นหลงรักโกยูริม และอีกหนึ่งคือลูกสาวเจ้าของบ้านที่แบ่งห้องเล็กๆ ให้อีจินเช่าอาศัยอยู่    





ความฝันของฮีโดเพิ่งเริ่มต้นอย่างจริงจัง การได้ย้ายโรงเรียนใหม่ไม่ได้แปลว่าฝันของฮีโดจะราบรื่น ยุคสมัยพรากความฝันของฮีโดไปแต่ยุคสมัยก็มอบโอกาสที่ยิ่งใหญ่ให้ฮีโด ที่ว่างในทีมชาติ ที่หลายคนพยายามแย่งชิง คนอื่นบอกให้ฮีโดเลิกฝัน แต่อีจินคือคนเดียวที่เชื่อมั่นว่าฮีโดจะทำสำเร็จ 




หนทางแห่งความหวังของอีจินเต็มไปด้วยขวากหนาม เจ็บช้ำซ้ำซาก อีจินจากไปในตอนที่ฮีโดกำลังจะเอื้อมถึงดวงดาว ฮีโดบอกซึงวานว่า อีจินอาจจากไปในที่ที่จะทำให้เจ็บปวดน้อยกว่าอยู่ที่นี่  ตอนที่จากกันครั้งแรก อีจินอายุ 23 ฮีโดอายุ 19

 

อีจินดิ้นรนอยู่กับความหวังและเฝ้ามองฮีโดเก็บเกี่ยวดวงดาวผ่านหน้าจอทีวี ในวันที่รู้สึกเศร้าดาวดวงแรกของเธอทำให้เขายิ้มได้ เขาเชื่อมั่นในตัวเธอ และเธอทำให้เขามีความหวัง ทั้งคู่อดทนอยู่บนเส้นทางของตัวเอง มีความหวังประคองใจมีความฝันเป็นเป้าหมาย 



สิ่งที่เชื่อมโยงคนไกลสองคนไว้ด้วยกันคือ ถ้อยคำให้กำลังใจที่คอยโอบกอด ปลอบประโลม ซับน้ำตา . . กับสัญญา . . ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน แรงใจจากฉันจะส่งไปถึงเธอ . . รอก่อนนะ ฉันจะไปหาเธอ 

 

ยุคสมัยพรากทุกอย่างไปจากอีจิน แต่ยุคสมัยก็มอบโอกาสที่ยิ่งใหญ่ให้อีจิน ความหวังไม่ใช่ความฝัน เมื่อทำให้มันกลายเป็นความจริง อีจินได้งานนักข่าว บันทึกประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของสถานีโทรทัศน์ด้วยวุฒิการศึกษาระดับมัธยมปลาย ตอนที่ทั้งคู่ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง อีจินอายุ 24 ฮีโดอายุ 20



คิมแทรี เป็น  นาฮีโด ที่แก่นเซี้ยว สดใสเจิดจ้า และมุ่งมั่น แม้ขาดแคลนความอบอุ่นและชินชากับความผิดหวัง แต่ยังยิ้มหัวเราะให้กับความเสียใจ เพื่อจะก้าวเดินต่อไปให้ได้ คิมแทรี สาว 32 ที่ลดอายุตัวเองลงมาเป็นสาว 18 ได้อย่างแนบเนียนที่สุด ขโมยเวลา 14 ปีในชีวิตจริงไปซ่อนไว้ที่ไหนไม่รู้ ทุกการแสดงออกในความเป็นนาฮีโด สุข เศร้า เหงา รัก ตลก บ้า โวยวาย จริงจัง น่ารัก เล่นใหญ่อย่างไรให้ไม่รู้สึกน่าหมั่นไส้ เธอถ่ายทอดความเป็นนาฮีโดให้เราหลงรักได้อย่างเต็มหัวใจ 



ใครที่เคยดูการแสดงของเธอมาก่อน ฉันคงไม่ต้องช่วยเธอขายของอีกแล้ว  เธอคือนักแสดงตัวจริงเจ้าของรางวัลมากมายจากหลายเวที บทบาทนาฮีโดในครั้งนี้ ย่อมเป็นหนึ่งในโปรไฟล์ที่จะถูกกล่าวอ้างถึงด้วยความชื่นชมและจดจำไปอีกนานอย่างไม่ต้องสงสัย 



นัมจูฮยอก เป็น แพคอีจิน จริงจังกับชีวิต กอดความทุกข์เก็บความเศร้าอยู่ภายใน ความหวังเดียวที่เหลือคือทำทุกอย่างเพื่อพาครอบครัวกลับมาอยู่ด้วยกัน นัมจูฮยอก ในวัย 28 ได้มอบการแสดงที่ดีที่สุดของเขาให้กับผู้ชมในบทแพคอีจิน จูฮยอกถ่ายทอดความเศร้าผ่านการใช้ภาษาร่างกายทุกส่วน หลังไหล่ที่งองุ้ม ก้าวเดินที่เหมือนขามีตุ้มเหล็กถ่วงไว้ สีหน้ากับแววตาที่พูดได้ การออกแบบการพูดและโทนเสียงที่สื่อความรู้สึกอย่างเข้าถึงอารมณ์ ทุกการเคลื่อนไหวและการสื่ออารมณ์อย่างเป็นธรรมชาติ เวลาที่มีความสุข ทะเล้น น่ารัก ลบภาพความเศร้าออกไปได้ไม่เหลือ จูฮยอกทำให้คนดูเชื่อได้หมดใจว่าเขาคือแพคอีจินที่อบอุ่น อ่อนโยน จริงใจ 



จูฮยอกมีบุคลิกที่เป็นผู้ใหญ่เกินวัย จึงเหมาะสมที่สุดกับบทแพคอีจิน เด็กหนุ่มที่จำเป็นต้องเติบโตไวเพราะผ่านความเจ็บปวด ในชีวิตจริงวัยเด็กของจูฮยอกครอบครัวไม่ได้สุขสบายนัก เริ่มทำงานตั้งแต่อายุยังน้อย บุคลิกนิ่งๆ มีความเป็นผู้ใหญ่ คบหาเพื่อนรุ่นพี่ที่โตกว่ามากๆ รุ่นพี่พัคบยองอึนให้คำจำกัดความจูฮยอกว่าหมอนี่คือ “ชายแก่ในร่างเด็ก”  กับบทบาทแพคอีจินในวัย 22, 25 และ 33 จูฮยอกแสดงให้เห็นภาพความเติบโตที่เปลี่ยนไปตามวัยได้อย่างชัดเจน ไม่ใช่แค่เสื้อผ้าหน้าผม แต่บุคลิกทางกายภาพอีกด้วย สิ่งที่ฉันหลงรักที่สุดในตัวเขาคือความลึกซึ้งเข้าถึงทาง การแสดง ที่ก้าวข้ามคำสบประมาทมาไกลมากแล้ว 





คิมจียอน หรือ โบนา เป็น โกยูริม นักฟันดาบทีมชาติมือหนึ่ง  ชีวิตที่อยู่ภายใต้แรงกดดันทุกเรื่อง แต่สิ่งที่เข้มแข็งที่สุดที่เธอมีคือ ความรักความอบอุ่นในครอบครัว ผลักดันให้เธอก้าวไปสู่ความสำเร็จ หลังจากผ่านงานแสดงมาหลายเรื่อง เชื่อว่าบทโกยูริมนี้ จะเป็นที่จดจำแบบไม่มีทางลืม และส่งชื่อโบนาขึ้นไปเป็นตัวเลือกลำดับต้นๆ ในบทนำเดี่ยวกับดราม่าดีๆ สักเรื่องแน่นอน  
 
 
 
ชเวฮยอนอุค หนุ่มน้อยวัย 20 กับบทบาทที่ตรงวัยที่สุดในบรรดานักแสดงทั้งหมด เป็น มุนจีอุง เฟี้ยวฟ้าวเร้าใจสุดติ่งกระดิ่งแมวหมา โผล่มาเมื่อไหร่เป็นได้อมยิ้มทุกฉาก เก็บเกี่ยวชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ ในทุกผลงานการแสดงครั้งใหม่ที่ได้ออกฉาย หนทางข้างหน้าเจิดจ้าแน่นอน
 
 
 
 อีจูมยอง เป็น จีซึงวาน เบอร์หนึ่งในทุกมิติ ยอมหักไม่ยอมงอ ชีวิตไร้ซึ่งความสนุก เป็นเพราะเพื่อนซี้จอมแสบที่ชักพาผู้คนและสีสันมาสู่ชีวิตเธอ 


 

.
.
.

ต่อด้านล่างค่ะ