เราคบกับแฟนมาอีก4เดือนจะครบ9ปี แต่เราจับได้ว่าเขาไปมีคนอื่น ก่อนหน้าที่จะจับได้เราทะเลาะกันบ่อยมาก รู้สึกห่างทั้งที่ใกล้กัน จนทำให้เราทนไม่ไหว เราเลยหายไปจากเขาโดยที่ไม่บอกอะไรเป็นเวลาเกือบอาทิตย์ เขาไม่ได้ง้อเรามีแค่ทักมาเรียกว่า 'แกๆ' วันละครั้งเท่านั้น แต่เราแอบส่องเฟสบุ๊คเขาตลอดว่าตื่นตอนไหน นอนตอนไหน แต่มีวันนึงเขาตื่นช้ากว่าปกติมาก (ปกติแม่แฟนจะปลุกแฟน4โมงทุกวัน วันนั้น6โมงเย็นแล้วยังไม่ออนเฟส) เราเลยให้เพื่อนเราโทรไปแกล้งว่าจะเข้าไปดูของที่ร้าน แต่แฟนบอกไม่อยู่บ้าน ตอนเราได้ยินเราใจสั่นมาก ไม่อยากให้เป็นอย่างที่คิด หลังจากที่เพื่อนวางสาย เราก็โทรหาเขาเลยถามว่าอยู่ไหน ตอนแรกบอกอยู่บ้านเพื่อน หลังๆบอกอยู่บ้านพ่อ จนเราบอกว่าจะไปหาเขาก็ไม่ยอม เราร้องไห้หนักมากบอกให้เขาเปิดกล้องเพื่อที่จะดูว่าเขาอยู่ที่ไหน เขาไม่ยอมเปิดยื้อกันอยู่เป็นชั่วโมงเขาก็ไม่ยอม จนเราท้อเลยตัดสายไป เราเลยไล่โทรหาเพื่อนเขาว่าเขามีคนอื่นใช่มั้ย จนได้คำตอบว่าใช่.. เคยพาไปเจอเพื่อนๆครั้งนึง เราจุก จุกที่อกมาก.. ร้องไห้ที่ห้องเพื่อนหนักมาก ร้องเสียงดังที่สุด ความเสียใจความผิดหวังออกมาเป็นเสียงร้องไห้ของเราทั้งหมด ไม่คิดว่าคนที่อยู่มาครึ่งชีวิตจะทำกันแบบนี้ คืนนั้นเรานอนห้องเพื่อนร้องไห้ไม่หยุด หยุดร้องไปแปบๆก็ร้องขึ้นมาอีก สะอึกสะอื้นอยากตาย เพื่อนๆก็คอยปลอบตลอด
จนตอนเช้าเราต้องกลับต่างจังหวัดได้น้องสาวพาไปเที่ยวเลยเลิกคิดไปบ้าง และตกดึกเขาก็โทรมา เราคุยกันจนรู้ว่าเขาไปมีอะไรกันแล้ว เราจุกอีกครั้ง.. แต่ด้วยความรักมันบังตา เขาขอโอกาสเราเลยให้โอกาสเขา กลับมา กทม. เราไปอยู่ที่บ้านเขา เรากำลังไปอาบน้ำ เข้าห้องน้ำไปเราเจอตลับคอนแทคเลนส์อยู่ในห้องน้ำ เราถามเขาว่าของใคร เขาตอบว่าของ ผญ คนนั้น เราอึ้งเพราะไม่คิดว่าเค้าจะกล้าพามันมาที่บ้าน พามาเจอแม่เขา เราร้องไห้อีกครั้ง วิ่งลงมาข้างล่าง เขาก็ตามลงมาอธิบายว่าแค่มาเปลี่ยนคอนแทคเลนส์เฉยๆ มาแล้วก็กลับไม่เคยค้าง แต่ตอนนั้นสติเราหลุดมาก ทำร้ายตัวเอง ตบตีตัวเอง..ไร้ค่าสุดๆ เขาลงไปกราบตีนเราบอกว่าขอโทษ หลังจากนั้นก็มีเคลียร์เรื่องต่างๆจนเรายอม.. เราตัดสินใจอยู่กับเขาอาทิตย์นึง ตอนเช้าขับรถเขาไปทำงาน ตกเย็นกลับมาบ้านนั่งเล่นกับเขาจนดึก ได้นอนวันละ1-2ชั่วโมง แต่ละวันที่เราออกมาทำงานเรามารู้ทีหลังว่าเขาแอบคุยกันตลอดทุกเช้า และตอนเย็นกลับไปที่บ้านก็เจอเขาทำหน้าเครียดทุกวันเพราะเขาบอกว่าแม่เขาบอกว่าให้คิดดีๆ เลือกดีๆ มองในมุมผู้ใหญ่ใครซัพพอตได้ดีกว่ากัน เราจุกเพราะคิดว่าแม่เขาจะเข้าข้างเรา แต่กลับเลือกคนที่พึ่งเข้ามา ที่ผ่านมาเราซัพพอตลูกเขาตลอด ตั้งแต่เรียน ยันทำงาน แต่เหมือนแม่เขามองไม่เห็นเลย เราเลยถามเขาว่าแล้วเขาคิดยังไง เขาบอกแม่ไปแล้วว่าเลือกเรา แต่แม่ก็มาพูดมาบอกทุกวันว่าให้เลือกดีๆ เขาเลยขอห่างจากเรา3วัน โดยให้เหตุผลว่าถ้ามีเราอยู่ใกล้ๆ ก็เหมือนมีเราอยู่ด้วยตลอด เขาขอลองอยู่คนเดียว แต่…3วันที่เขาขอห่างจากเราเขาไปเที่ยวทะเลด้วยกันกับ ผญ คนนั้น เรารู้แต่เราไม่พูดอะไรคิดเข้าข้างตัวเองสุดๆว่าก็ดี เขาจะได้รู้ว่าอยู่กับใครแล้วมีความสุข จนวันที่เขากลับมาจากทะเลเราให้เขามารับเราเผื่อไปเคลียร์กัน เราไปเจอหน้า ผญ คนนั้น เรานั่งเคลียร์กัน สุดท้ายจบที่เขาขอไปลองคบกับคนนั้น เราหน้าแตกยับเลยคิดว่าความรักที่เรามีให้กันจะมากพอให้เขาเลือกเรา โลกของเราพัง ชีวิตเราพัง
เราหายจากเขาไป2เดือน…จนวันเกิดเรา เขาโอนเงินมาให้เป็นของขวัญวันเกิด เราอดทนกับความคิดถึงไม่ไหวเราเลยโทรให้เขามาหา เขาก็มา เราขอกอดเขาแน่นมาก ร้องไห้ใส่เขา รู้เลยว่าความคิดถึงมันทรมานแค่ไหน พอเขากลับไปเราตัดสินใจว่าจะเอาเขากลับมา เราจึงเริ่มเกมส์โดยที่ไปนั่งเล่นกับเพื่อนเขาบ่อยขึ้น เจอเขาที่มาพร้อม ผญ คนนั้นบ่อยขึ้น ปั่นประสาทกันไปมา เพื่อนเขาเข้าข้างเราเพราะรู้ว่า ผญ คนนั้นเข้ามายังไง เกมส์นี้ใช้ระยะเวลา1เดือนเราก็เอาเขากลับมาได้ เป็น1เดือนที่มีหลายๆเรื่องราวเกิดขึ้น
สุดท้ายเราตัดสินใจออกมาอยู่ด้วยกัน (ก่อนหน้านี้เราได้เจอกันแค่วันหยุด ต่างคนต่างอยู่บ้านตัวเอง) แรกๆที่มาอยู่ด้วยกันก็แปลกๆไปเหมือนเขาไม่ใช่คนเดิมที่เรารู้จัก แต่เราคิดไว้แล้วว่าอาจจะต้องใช้เวลา ตัวเราก็ด้วย เวลาไปบ้านเขาเจอแม่เขาเราก็ทำตัวไม่ถูก เพราะรู้อยู่ในใจว่าตอนนั้นแม่เขาไม่ได้เชียร์เรา เราโกรธนะแต่พูดไม่ได้ทุกอย่างก็อยู่ในใจเรามาตลอด เราออกมาอยู่กับเขาพ่อแม่เราก็ไม่รู้ เพราะเราบอกว่าไปอยู่กับเพื่อน เราไม่กล้าบอกที่บ้านว่าเราดีกับเขาแล้ว เพราะเราก็ยังไม่ชัวร์ว่าจะไปกันรอดมั้ย ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าที่บ้านเราไม่รู้ว่าเรากลับมาคบกัน
แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าระหว่างที่เราเลิกกันไปเราไปเจอ ผช คนนึงเข้ามาในชีวิต โปรไฟล์ดี หน้าตาดี เทคแคร์ดี เราคุยกันมาประมาน4เดือนแต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน เราไปเจอเขาบ้างเป็นครั้งคราว โดยทุกครั้งที่เจอจะไปเจอที่ห้องเพื่อนเรา ไปเจอที่ห้าง ไม่เคยอยู่กันสองต่อสอง เขาไม่รู้ว่าเรากลับมาคบกับแฟนแล้ว ตอนนี้เขาจะย้ายห้อง มาอยู่คอนโดใกล้ๆเรา ยิ่งทำให้เราลำบากใจ เราไม่รู้จะตัดสินใจยังไง อีกคนคือครึ่งชีวิตที่เราเอากลับมา อีกคนคือชีวิตใหม่ที่ยังไม่รู้ว่าจะไปต่อรอดมั้ย เราควรเลือกทางไหนดี ใจเราไปทางคนเก่าเพราะผ่านอะไรกันมาเยอะ แต่ก็กลัวว่าเขาจะทำเราอีก กับคนใหม่ก็มีหลายๆเรื่องที่ไม่เข้ากัน อยู่แล้วรู้สึกอึดอัดแต่ก็ไม่กล้าทิ้งเขาไป สุดท้ายเราอาจจะกลายเป็นคนเลวคนนึงเหมือนตอนที่แฟนเราทำกับเรา แต่ตอนที่คนนี้เข้ามาเราเลิกกับแฟนไปแล้ว เราผิดตรงที่ไม่ได้บอกเขาว่าเราคืนดีกับแฟน เราควรเลือกทางไหนดี
ปล.หลายๆคนอาจจะบอกว่าเรารู้ใจตัวเองอยู่แล้วจะมาถามทำไม เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราสับสนอะไร