หัวใจ ใบชา ความรัก : Everyday is a good day 

เรื่องที่เข้ามาในชีวิตเรานั้น
มีทั้งเรื่องที่เราเข้าใจได้ทันที

และมีเรื่องที่เราไม่อาจสามารถเข้าใจได้ ในขณะนั้น บางครั้งเราอาจต้องใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต ในการทำความเข้าใจกับเรื่องบางอย่าง
วันหยุดที่ผ่านมา หลังจากตื่นขึ้นมาสายๆ และยังมึนๆ หัวอยู่เล็กน้อย 

ผมไม่แน่ใจว่าเป็นอาการเมารถตกค้าง ภายหลังจากการที่ผมเดินทางไปประชุมที่ระยองเมื่อวันก่อนหรือเปล่า
หลังจากอาบน้ำผมถึงได้รู้สึกดีขึ้น ลุกขึ้นมาเตรียมเอกสารการประชุมต่อ และได้จัดการธุระส่วนตัวอีกเล็กน้อย ซักพักก็ต้องรีบออกจากบ้าน เนื่องจากเพื่อนมีธุระและขอความช่วยเหลือให้ผมช่วยจัดการให้

หลังจัดการธุระของเพื่อนเสร็จ เร็วเกินกว่ากำหนด ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็ครอบหนังเรื่องที่ตั้งใจว่าจะดูให้ได้อีกครั้ง
หัวใจ ใบชา ความรัก รอบ 13.30 น. ฉายรอบเดียวต่อวัน คือข้อมูลที่ได้หลังจากเปิดโทรศัพท์ขึ้นดู


ผมตัดสินใจไม่ยากในการเหยียบคันเร่งเพื่อบึ่งไปโรงหนัง โดยมีเพื่อนติดรถไปด้วยและไม่ได้ถามความสมัครใจของมัน ว่าอยากดูหรือเปล่า
หลังจากซื้อตั๋วเสร็จเรียบร้อย ผมบอกเพื่อนไปตรงๆ ว่าระวังหลับนะ เพราะหนังญี่ปุ่นมักเดินเรื่องช้า อ้อยอิ่ง และบ่อยครั้งตัวหนังเองไม่มีจุดพีค
และเป็นดังคาดหนังเรื่องนี้เรียกได้ว่าไม่มีจุดพีคจริงๆ

สิ่งที่ทำให้ผมและเพื่อนไม่หลับตลอดระยะเวลาเกือบสองชั่วโมง  อาจเป็นเพราะ มันราวกับว่า
เรานั่งมองชีวิต และเรียนรู้ผ่านตัวหนัง ตั้งแต่เราเกิด เราเป็นเด็ก การเติบโตขึ้นในแต่ละวัย และสุดท้ายคือการลาจาก
ตัวหนังเอง เป็นการเล่าเรื่องผ่านตัวละคร โนริโกะ คนธรรมดาที่ไม่มีอะไรพิเศษและได้กลายเป็นเป็นนักเรียนชงชา
กับอาจารย์ ทาเคดะ อาจารย์สอนชงชา ที่อยู่ละแวกบ้านของโนริโกะ

การสอนการชงชาของ อาจารย์ ทาเคดะ ดูเรียบง่าย
ด้วยการเริ่มฝึกให้ทำซ้ำ ๆ จนร่างกายจดจำได้ด้วยตัวเอง

เมื่อโนริโกะมีคำถาม  บางครั้งคำถามนั้นก็ไม่ได้รับคำตอบ
แต่กลับได้รับคำถามกลับมาแทน บ่อยครั้งที่ได้รับคำแนะนำว่า
ให้ลองนั่งนิ่งไป แล้วค่อยๆ พิจารณากับสิ่งที่เกิดขึ้น

และหากอยู่กับมันมากพอ คุณก็อาจเข้าใจได้ถึงธรรมชาติของสิ่งที่คุณกำลังตั้งคำถาม 
เหมือนเช่น เสียงฟองอากาศที่ดันผ่านผิวน้ำและแตกออก เมื่อยามที่ต้มน้ำชงชา 

เสียงที่แตกต่างเพียงเล็กน้อยก็อาจบอกได้ว่า เมื่อไหร่ที่น้ำถึงร้อนพอที่จะทำให้ชาที่กำลังชงอยู่ออกรสได้ดีที่สุด
แม้กระทั่งเสียงน้ำร้อนที่รินไหล หรือ เสียงน้ำเย็นที่ไหลริน ผ่านกระบวยตักน้ำ 
หากคุณตั้งใจก็จะเห็นความแตกต่าง

แต่แม้คุณจะสามารถเรียนรู้และเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้แล้ว
สิ่งที่เพิ่มเข้ามาในระหว่างบทเรียนคือ บริบท การเปลี่ยนแปลง และโอกาส

หากฤดูกาลเปลี่ยนแปลงไป ชาก็เช่นกัน ชาแต่ละชนิด แก้วชาแต่ละใบล้วนมีโอกาสและจังหวะของมัน  
บางครั้งแก้วชาบางถ้วย เราอาจได้ใช้เพียง 4-5 ครั้งในชีวิต

ชีวิตก็เช่นกัน  บางครั้งเราก็อาจได้มีโอกาสแก้ตัว แต่บางครั้งโอกาสก็ผ่านไปแล้วไม่หวนคืน

หลังจากดูหนังจบ ผมเดินออกมาจากโรงหนังด้วยอารมณ์อิ่มเอม 
รู้สึกว่าราวกับว่า หนังได้สอนอะไรเราหลายๆอย่าง

เมื่อตอนเป็นเด็กๆ หลายครั้ง ผมนั่งนึกอยู่นานสองนานไม่เข้าใจว่าเราเกิดมาทำไม? 
ทำไมบางครั้งชีวิตมันดูยากเสียเหลือเกิน

สิ่งที่วางแผนไว้บ่อยครั้งที่มันผิดพลาดจากเป้าหมายที่วางไว้

แต่หลังจากหนังจบ ความคิดของผมอีกด้านหนึ่งก็ย้ำเตือนและบอกผมว่า

แล้วจะสนใจไปทำไมล่ะ?
มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกสำหรับชีวิต?

เพื่อนคนข้างๆ ที่ผมลากมาดูหนังด้วย ป่วยจากมะเร็ง ต้องหยุดงาน เพื่อรักษามะเร็ง ในวัยไม่ถึง 40 
ต้องผ่าตัด คีโม และตอนนี้อยู่ระหว่างการฉายแสงเพื่อป้องกันไม่ให้มะเร็งมันกลับมาอีกหากอายุมากขึ้น

แผนที่เราวางไว้มันพร้อมที่จะพังทลายเสมอ แม้ว่าเราจะวางแผนไว้ดีเพียงไร
เราก็แค่ยอมรับมัน และพยายามเดินหน้าไปต่อให้ได้ภายใต้เงื่อนไขที่มันเกิดขึ้น

ชีวิตมันไม่แน่นอน หากแต่ว่าเรามีชีวิตแล้ว สิ่งสำคัญคือทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ให้มันดีที่สุด 
และเมื่อคุณตั้งใจทำมันอย่างดีแล้ว

Everyday  a good day.


#เหล็กไม่เอาถ่าน