เรามันไม่สำคัญแล้วละ เราหนื่อยแล้วนะ เราไม่ไหวแล้ว😭 เราท้อแล้ว แต่ทำไมเราต้องท้อไม่ได้ด้วยนะเรื่องเศร้าๆทำให้เราอยากกลับไปเกิดเป็นพญานาคอีกครั้งอยากหนีความวุ่นวายจากโลกมนุษย์ ว้าาาาาาาา เราเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนยากอยู่แต่ในฝันเลย🥲 โลกมะนุษย์มีแต่เรื่องวุ่นวายเจ้ามาแบบไม่ขาดสายยยย จกทำให้เราอยากอยู่แค่ในโลกความฝันและจินตนาการ ในโลกแห่งนั้นมันทำให้เรามีความสุขกว่าตั้งเยอะ แต่ในโลกความเป็นจริงนี่มันชั่งโหดร้าย ไม่ใช่แค่กับเรา แต่ใช่เกือบทุกคน
ทำยังไงน้าาาให้ใช้ชีวิตรอดบนโลกมนุษย์แห่งนี้😭ทำไมการใช้ชีวิตมันถึงยากขนาดนี้ เราเป็นคนนึงที่ต้องเก็บกรดมากจนไม่มีที่ให้ระบายย
ในใจของเรามีแต่ความเศร้าและก็ความเศร้าและก็ความเศร้าจนเราอยากอยู่แต่ในที่ของเราไม่อยากออกไปไหนเลย อยากมีความสุขกับตัวเอง แต่เรายังลืมว่ามีแม่ที่คอยลำบากเพื่อเราอยู่เสมอเราก็เลยทิ้งท่านไปมีความสุขคนเดียวไม่ได้ •เมื่อไหร่น้าครอบครัวของพวกเราจะหลุดพ้นจากห้วงชีวิตที่ลำบากนี่สักที เราท้อเหลือเกีน
-และอีกอย่างนึงที่เราจะพูดคือ ชีวิตไม่มีสมหวังอะไรเลย จะหวังอะไรก็ได้ แค่หวัง😩😫