นิสัยส่วนตัวของเรา เป็น introvert กับเป็นซึมเศร้าเข้าค่ายไบโพล่าบางครั้ง เรากำลังรักษากับหมออยู่ค่ะ อาการเราก้ดีขึ้นๆ แต่!! เพราะแม่แฟนกับน้องแฟนมานอนค้างที่บ้านที่เราซื้อกับแฟน อาการเราเลยกำเริบ เราเครียดมาก นอนไม่หลับ เหตุผลเพราะ เรารู้สึกอึดอัดที่มีคนที่เราอคติด้วยมาอยู่กับเรา เราขอบอกก่อนว่าเราส่วนตัวไม่ชอบแม่แฟนเป็นทุนเดิม เพราะเค้าจะชอบมายุ่งมาถามเรื่องเงินของแฟนเราและของเราอยู่ตลอด มันทำให้เรารู้สึกว่าเค้าไม่ให้ความเป็นส่วนตัวกับเราและแฟน คือเราเป็นคนไม่ยุ่งเรื่องคนอื่น และเรารุสึกว่าต่อให้แฟนจะเป็นลูกของแม่ แต่เรามองว่าเราโตแล้วควรมีความส่วนตัวเรืองนี้บ้าง และแม่แฟนจะชอบมาขอขอเงินซื้อของในบ้านบ่อยๆ เช่นขอให้แฟนช่วยจ่ายค่าซื้อแอร์  หรือ แม้แต่ค่าไฟ บางทีแฟนก็ต้องช่วย ทั้งที่แฟนเราให้เงินแม่ทุกเดือน เดือนละ 12,000 ซึ่งแม่แฟนไม่ได้ทำงาน และพ่อแฟนก็เลิกกับแม่แฟนตั้งแต่แฟนยังเด็กๆ ตอนนี้แม่แฟนอาศัยอยู่กับพี่สาวที่บ้านพ่อของแม่แฟน (บ้านปู่ของแฟน)  เราไม่โอเคเพราะอะไรๆจะขอแต่เงิน บางทีซื้อของไม่กี่พันก้มาขอให้แฟนช่วย เราก้ไม่ว่าไรพยายามเข้าใจ แต่ก็ยังคิดตลอดว่าเงินที่แฟนให้ทุกเดือน แม่ก็ใช้เต็มๆ ค่าที่เช่าบ้าน ก็ไม่เสีย เอาง่ายๆเสียแค่ค่ากินของแม่กับค่าไฟแค่นั้น 

มาต่อกันที่เราไม่อยากให้แม่แฟนมาบ้านบ่อยๆ เพราะเราไม่อยากให้เค้าในอนาคตมาอยู่บ้านของเรากับแฟนค่ะ คือการที่เราซื้อบ้าน เราก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัว อยากมีความอิสระ จะเดินแก้ผ้ายังไงก็ได้ จะจูบแฟน จะกอด จะดูหนัง ใช้เวลาอยู่ด้วยกันวันหยุด มันทำให้โรคซึมเศร้าเราดีขึ้นเพราะได้อยู่กับคนที่เราสบายใจ เพราะเราเป็นคนเข้ากับคนอื่นยาก ไว้ใจใครยากมากๆ แต่พอมาวันนึงแม่แฟนกับน้องแฟนมาขอนอนด้วย เรารู้สึกเครียดมากก เรากลัวไปหมด ความส่วนตัว พื้นที่ที่เราจะเป็นตัวเองมันหายไป เราเครียดมากๆ ร้องไห้ทั้งคืน กินไม่ได้ นอนไม่หลับ เรากลัวมากๆๆว่าวันนึงเราต้องอยู่กับความรู้สึกอึดอัดแบบนี้ตลอดไปถ้าแม่แฟนมาอยู่ด้วยในอนาคตค่ะ

เราอยากรู้ว่าควรทำไง เพราะตอนนี้เรามีความรู้สึกหลายอย่างมากๆ ความรู้สึกนึงเราก็สงสารแม่แฟนเข้าใจว่าเค้าคงคิดถึงลูกแต่อีกใจเราสงสารตัวเองที่ต้องอยู่กับความรัสึกเครียดอึดอัดแล้วอาการเรากำเริบอีก จนทำให้เราอยากฆ่าตัวตาย เพราะเราคิดว่าเราทำให้แฟนที่เป็นคนกลางลำบากใจ และยังจะคิดแบบนี้กับแม่แฟนอีก เราก้เลยโกรธตัวเอง ตอนนี้เราเครียดมากๆค่ะ เราไม่รู้จะปรึกษาใคร เลยกะจะไปเล่าให้หมอโรคซึมเศร้าฟัง เพราะกับพ่อและแม่ของเรา ก็เอาแต่บอกให้เราสู้ ให้เราทำให้แม่แฟนเกรงใจบ้างว่านี่บ้านเรา เค้าจะมาทำเหมือนบ้านตัวเองไม่ได้แบบนี้ แต่เราทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ ทางเลือกที่เราคิดตอนนี้คือ เลิกกับแฟน เพราะแม่แฟนจะได้มาอยู่กับแฟน  เราจะได้ไม่รู้สึกแบบนี้ ส่วนแฟนเค้าอาจจะเสียใจช่วงแรกที่เลิกกัน แต่เวลาจะช่วยเยียวยาเค้า ดีกว่าให้เค้ามารู้สึกแย่กับนิสัยเราแบบนี้ค่ะ  และอีกทางเลือกนึงคือเราอยากฆ่าตัวตายเพราะเราบอกตรงๆว่าชีวิตเราเราก้มีแค่แฟนที่เข้าใจเรามาตั้งแต่คบกัน 7ปีที่แล้ว เพราะ พ่อกับแม่เราหย่ากัน เราเลยไม่ค่อยสนิทไม่คาอยเล่าไรให้แม่ฟัง เพราะแม่เราเองยังไม่รู่เลยว่าเราเป็นซึมเศร้าตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยค่ะ เรารู้สึกไม่มีที่ยึดเหนื่ยวความรู้สึกอีกต่อไปค่ะ

ขอบคุณทุกคนค่ะ