ผมเป็นบุคลากรวิชาชีพคนนึงในรพ. มีใบประกอบวิชาชีพที่ต้องสอบเพื่อให้ได้เข้าทำงาน 
เวลาทำงานก็มีหลายๆครั้งที่ต้องมีแพทย์มาร่วมงานด้วย แต่ก็รู้สึกแย่ ถูกลดเกียรติของตัวเองเกือบทุกครั้ง เช่น มีวันนึงผมนั่งอยู่ดีๆก็มีอ.หมอมาบอกว่าผมทำเคสคนไข้ผิดคน มาโวยวายที่แผนกผมจะเอาเรื่อง ไปๆมาๆสรุปอ.แกดูผิดเอง ผมทำถูกคนแล้ว แถมคำขอโทษสักคำก็ไม่มี ประมานว่า gu เป็นหมอ gu ไม่จำเป็นต้องขอโทษคนพวกนี้ เวลาเข้าเคสยากๆเช่นเคสโรคหัวใจ เด็กน้อยดมยา ก็จะมีหมอมายืนกด(หัว)ดันอยู่ข้างหลัง นี่แค่รพ.กึ่งๆเอกชน ไม่อยากเลยว่ารพ.เอกชนจัดๆ เช่น BH BDMS จะถือตัวขนาดไหน

ผมจะเล่าให้ฟัง แผนกผมนะ ต้องคอยมากังวลว่างานที่ส่งไปจะถูกใจหมอคนนี้ไหม ต้องคอยจำว่าหมอคนนี้ชอบอะไรไม่ชอบอะไร หมอบางคนนี่ถึงกับมีโปรโตคอลพิเศษ ต้องทำภาพแบบพิเศษให้ ถ้าทำไม่ถูกใจก็โดนโทรมาด่าถึงที่ บางแผนกนี่ผมเห็นเอาใจหมอจนไม่เหลือศักดิ์ศรีในตัวเองละมั้ง ทำทั้งเอาคนไข้ขึ้นเตียง รอหมอเอาเจลไถท้องคนไข้จนเสร็จละก็เก็บงานเอาผ้าเช็ดพุงให้คนไข้ หมอทำเสร็จก็ลุกหนีละปล่อยที่เหลือไว้ให้ ทำเหมือนหมอเป็นเจ้าชีวิตเลย ผมยืนดูละโคตรสมเพศอุตส่าห์จบป.ตรีมา ไม่มีศักดิ์ศรีความภาคภูมิใจเลยทำไมยังทนกันอยู่

สุดท้าย วันก่อนผมออกจากลิฟ เห็นหมอคนนึงรีบวิ่งมาขึ้นลิฟที่ผมออกมา ผมก็อุตส่าห์กดลิฟรอไว้ให้เพื่อให้ลิฟมันยังไม่ไป แต่พี่แกไม่ขอบคุณใดๆทั้งนั้นจ้า เดินเข้าลิฟไปเฉยๆ

ผมก็รู้นะว่าหมอเป็นอาชีพที่ควรค่าแก่การถูกยกย่อง แต่เวลาร่วมงานกันมันก็ทำให้ผมรู้สึกว่างานตัวเองไม่มีศักดิ์ศรี เหมือนเป็นแค่มือแค่เท้าให้หมอแค่นั้นอ่ะแล้วผมจะบอกอะไรให้นะ ที่คนไข้ชอบมาวีนใส่คนในโรงพยาบาลอะ เค้าวีนใส่พวกผมหรือคุณพยาบาลทั้งนั้น ไม่มีใครไปวีนหมอหรอก (ทั้งๆที่มันก็จำเป็นนะ คนไข้เลือดแตกในสมองตอนตี 3 มันจะมีใครแหกขี้ตาตื่นมาทำภาพให้เห็นว่าเส้นเลือดเส้นไหนแตกหรือ clot จนไปเลี้ยงสมองไม่พอ 55555) เวลาพวกผมทำงานก็ต้องเอาใจหมอเต็มที่ไม่ว่าจะเป็น resident 1 2 3.... หัวหน้าแผนกผมบางครั้งยังต้องยอมก้มหัวให้หมอเลยทั้งๆที่เค้าไม่ใช่ฝ่ายผิดด้วยซ้ำ