ทราบข่าวคุณวัฒน์ แล้วใจหายลึกๆ  เคยอ่านหนังสือของท่านหลายเล่ม เคยร้องเพลงที่ท่านแต่ง รับรู้ได้ถึงความคิดความรู้สึก และความเป็นนักสู้ของท่าน 

จึงขอไว้อาลัย รำลึกถึงท่านไว้ ณ ที่นี้

ดินสอโดมธรรมศาสตร์เด่นสู้ศึก ได้จารึกเรื่องราวไว้ให้สืบค้น
วรรณกรรมรับใช้ประชาชน  อีกบทกลอนขมข้นของผู้คน
ก็เมื่อวันสังหารนกพิราบ   ถูกล้อมปราบ ล้อมฆ่าล่าทุกหน
จากรั้วรามเดือนตุลาอันมืดมน  สู่เส้นทางมอบตนหนทางแดง
จากน้ำหมึกที่ฝึกฝนทางความคิด สู่พงไพรฝึกชีวิตฝึกปืนแสง
ดินสอโดม สู้ศึกจึงสำแดง  พลังแห่งผู้กล้าประชาชน
สู้ทุกที่ สู้ทุกทาง สู้ทุกถิ่น       จนแสงสิ้นตะวันลับไม่สับสน
ออกจากป่าสู่เมืองด้วยจำนน   แต่หัวใจยังเปี่ยมล้นด้วยจำนง
เก่าสู่ใหม่ยังถ่ายทอดทางความคิด ด้วยมุ่งจิตหมายใจดั่งประสงค์
แพ้สู้ใหม่ แพ้สู้ใหม่  ใจอาจอง     คนยังคงยืนเด่นโดยท้าทาย
เถิดจงหลับตาพักพำนักก่อน ทิ้งตัวนอนสุขสงบเถิดสหาย
การต่อสู้ยังไม่เคยถูกทำลาย   ทั้งหญิงชายยังสู้ต่อไม่รอรา
มาลัยทองของประชาล้วนมามอบ  ธงแห่งชัยสบัดตอบอยู่บนฟ้า
เพื่อรองรับรองร่างรองน้ำตา  ที่หลั่งให้นักรบกล้าประชาชน
 
แด่ นักรบกล้าประชาชน วัฒน์ วรรยางกูร
 
ลมธรรม บันทึก