คือตอนนี้ผมรู้สึกเศร้ามาก ๆ เหมือนอกหัก
จะเล่าว่า เรารู้จักผู้หญิงคนหนึ่งจากการที่เราไปทำงานพาร์ทไทม์ จนเป็นเพื่อนกัน ในตอนแรกก็ทักกันไปมาคุยกันเรื่องงานซะส่วนใหญ่ไม่ได้มีความรู้สึกมากเกินกว่าเพื่อน เวลาผ่านไป 3 ปี เราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ปีที่ผ่าน ๆ มาก็มีคุยกันบ้างเล็กน้อยตามประสาเพื่อน
พอมาปี 2021 เราเริ่มคุยกันเยอะขึ้น เพราะต่างคนต่างมีความชอบคล้าย ๆ กัน เลยหาเรื่องพวกนี้มาคุย เธอชอบดูอนิเมะ ซีรีส์ อ่านมังงะ มันฮวา เล่นเกม ผมก็ชอบเหมือนกันคุยกันเรื่อย ๆ คุยแทบทุกวัน มันเป็นการคุยแบบจดหมายคือ ว่างก็มาตอบกัน บางวันก็คุยกันไม่มาก มีทิ้งช่วงไม่ได้คุยกันบ้าง พอมาช่วง 2022 ผมเริ่มคุยเรื่องอื่น คุยกันมากขึ้นทุกวันเลย มันก็มีแต่เรื่องเดิม ๆ เรื่อย ๆ จนกว่าว่าเขาจะเบื่อ แต่เรากลับอย่างให้ความรู้สึกที่ดีที่เราได้คุยกันมันอยู่ต่อไปอาจจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่ที่เลือกจะไม่บอกว่าจีบเพราะกลัวจะเสียความรู้สึกดี ๆ นี้ไป ไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไป แต่แล้วเมื่อวานอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอก็ไม่ตอบกลับข้อความราวกลับว่า เธอไม่อยากที่จะคุยต่อแล้ว แต่ประโยคทิ้งท้ายที่เราตอบก็ไม่ได้มีคำที่ชวนคุยต่อด้วย ตอนนั้นผมเริ่มรู้สึกเสียใจ เซ้นส์มันบอกว่าเราต้องเสียใจกับเรื่องนี้ อยู่ ๆ ก็ร้องไห้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่เขาคงจะไม่ได้รับรู้อะไร เพราะเราทำตัวเองแบบไม่ค่อยมีใจเท่าไหร่ อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงเหมือนกันนะ อยากกลับไปคุยต่อแต่ตอนนี้ก็กลัวไปหมด กลัวผิดหวังถ้าเขาไม่ตอบเรา พอเรารู้สึกรักเขา เราก็จะกลับไปคุยเหมือนเดิมกับเขาไม่ได้แล้ว มันรู้สึกผิดมาก ๆ แต่เราก็ยังอยากคุยกับเขา เราควรทำไงดี หรือว่าการที่เรารู้สึกแบบนี้เราก็เป็นผู้แพ้ในความสัมพันธ์ครั้งนี้แล้วเหรอ จะสารภาพรักก็ดูไม่ดีกลัวทุกอย่างมันยิ่งแย่ เราเพียงอยากมีเขาอยู่ในชีวิตเราไปเรื่อย ๆ ผมเป็นคนที่รับมือกับบการเปลี่ยนแปลง การจากลาไม่ค่อยไหว ช่วงแรกมันทำใจได้ยากจะเป็นจะตายให้ได้ ผมควรทำยังไงดี ทำไงดี
ขอบคุณที่มีคนเข้ามาอ่าน อันนี้แบบสรุปย่อ ๆ พิมพ์ไปก็คิดถึงเขาไป น้ำตาไหลเองเฉยเลย
ไอ้คนโง่เอ้ย น่าจะวัดดวงจีบไป จีบติดไม่ติดก็จะได้รู้ ทำแบบนี้มันเป็นเฟรนโซน พึ่งรู้ว่ารักเธอจริง ๆ เมื่อค้นหัวใจแล้วทบทวนทุกอย่างแล้ว เรามีเขาในหัวใจมาตั้งนานแล้ววววววว
ผมควรจะทำยังไงต่อไปดี
จะเล่าว่า เรารู้จักผู้หญิงคนหนึ่งจากการที่เราไปทำงานพาร์ทไทม์ จนเป็นเพื่อนกัน ในตอนแรกก็ทักกันไปมาคุยกันเรื่องงานซะส่วนใหญ่ไม่ได้มีความรู้สึกมากเกินกว่าเพื่อน เวลาผ่านไป 3 ปี เราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ปีที่ผ่าน ๆ มาก็มีคุยกันบ้างเล็กน้อยตามประสาเพื่อน
พอมาปี 2021 เราเริ่มคุยกันเยอะขึ้น เพราะต่างคนต่างมีความชอบคล้าย ๆ กัน เลยหาเรื่องพวกนี้มาคุย เธอชอบดูอนิเมะ ซีรีส์ อ่านมังงะ มันฮวา เล่นเกม ผมก็ชอบเหมือนกันคุยกันเรื่อย ๆ คุยแทบทุกวัน มันเป็นการคุยแบบจดหมายคือ ว่างก็มาตอบกัน บางวันก็คุยกันไม่มาก มีทิ้งช่วงไม่ได้คุยกันบ้าง พอมาช่วง 2022 ผมเริ่มคุยเรื่องอื่น คุยกันมากขึ้นทุกวันเลย มันก็มีแต่เรื่องเดิม ๆ เรื่อย ๆ จนกว่าว่าเขาจะเบื่อ แต่เรากลับอย่างให้ความรู้สึกที่ดีที่เราได้คุยกันมันอยู่ต่อไปอาจจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่ที่เลือกจะไม่บอกว่าจีบเพราะกลัวจะเสียความรู้สึกดี ๆ นี้ไป ไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไป แต่แล้วเมื่อวานอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอก็ไม่ตอบกลับข้อความราวกลับว่า เธอไม่อยากที่จะคุยต่อแล้ว แต่ประโยคทิ้งท้ายที่เราตอบก็ไม่ได้มีคำที่ชวนคุยต่อด้วย ตอนนั้นผมเริ่มรู้สึกเสียใจ เซ้นส์มันบอกว่าเราต้องเสียใจกับเรื่องนี้ อยู่ ๆ ก็ร้องไห้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่เขาคงจะไม่ได้รับรู้อะไร เพราะเราทำตัวเองแบบไม่ค่อยมีใจเท่าไหร่ อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงเหมือนกันนะ อยากกลับไปคุยต่อแต่ตอนนี้ก็กลัวไปหมด กลัวผิดหวังถ้าเขาไม่ตอบเรา พอเรารู้สึกรักเขา เราก็จะกลับไปคุยเหมือนเดิมกับเขาไม่ได้แล้ว มันรู้สึกผิดมาก ๆ แต่เราก็ยังอยากคุยกับเขา เราควรทำไงดี หรือว่าการที่เรารู้สึกแบบนี้เราก็เป็นผู้แพ้ในความสัมพันธ์ครั้งนี้แล้วเหรอ จะสารภาพรักก็ดูไม่ดีกลัวทุกอย่างมันยิ่งแย่ เราเพียงอยากมีเขาอยู่ในชีวิตเราไปเรื่อย ๆ ผมเป็นคนที่รับมือกับบการเปลี่ยนแปลง การจากลาไม่ค่อยไหว ช่วงแรกมันทำใจได้ยากจะเป็นจะตายให้ได้ ผมควรทำยังไงดี ทำไงดี
ขอบคุณที่มีคนเข้ามาอ่าน อันนี้แบบสรุปย่อ ๆ พิมพ์ไปก็คิดถึงเขาไป น้ำตาไหลเองเฉยเลย
ไอ้คนโง่เอ้ย น่าจะวัดดวงจีบไป จีบติดไม่ติดก็จะได้รู้ ทำแบบนี้มันเป็นเฟรนโซน พึ่งรู้ว่ารักเธอจริง ๆ เมื่อค้นหัวใจแล้วทบทวนทุกอย่างแล้ว เรามีเขาในหัวใจมาตั้งนานแล้ววววววว