.
.
.
.
.
สาวน้อยมินแชยังคงใช้เวลาปิดเทอมฤดูร้อนอยู่ในห้องเดิมของแม่ที่บ้านของยาย นอกจากแอบอ่านไดอารี่ของแม่แล้ว ยังเจอหลักฐานอีกหลายอย่างที่เป็นเครื่องยืนยันความมีอยู่จริงของเรื่องราวชีวิตในช่วงเวลาวัยรุ่นของแม่ หรือจะเรียกด้วยคำจำกัดความสั้นๆ ว่า
ความทรงจำ ก็ย่อมได้
หลักฐานทางความทรงจำที่ชัดเจนที่สุดอย่างหนึ่งก็คือ ภาพถ่าย . .
นอกจากแม่ ที่มินแชเห็นในภาพถ่ายเหล่านั้น จะมีใครอีกไหมนะที่มินแชรู้จักใกล้ชิด มินแชจ้องมองไปที่ภาพถ่ายของแพคอีจิน แต่ก่อนที่เธอจะส่งสัญญาณอะไรให้คนดูเพิ่มเติม นาฮีโดหรือออมแม่ของมินแชก็โผล่เข้ามาขัดจังหวะนั้นเสียก่อน
ฮีโดเห็นเล็บเท้าของมินแชห้อเลือด ก็โวยวายลูกทันที สาวน้อยย้อนแม่ไปด้วยอาการ stay chill เหมือนที่เขียนอยู่บนเสื้อยืดที่สวมอยู่ว่า . . ตอนแม่ฟันดาบก็ช้ำที่เล็บเท้าเหมือนกัน . . ละไว้ในฐานที่เข้าใจว่า แม่จะโวยวายกังวลเกินไปทำไม
.
.
.
.
.
ต่อในคอมเมนต์ค่ะ
[Twenty-Five Twenty-One] ตลอดไปไม่มีอยู่จริง แต่ความทรงจำคือเรื่องจริง (ep 10)
.
.
.
.
.
สาวน้อยมินแชยังคงใช้เวลาปิดเทอมฤดูร้อนอยู่ในห้องเดิมของแม่ที่บ้านของยาย นอกจากแอบอ่านไดอารี่ของแม่แล้ว ยังเจอหลักฐานอีกหลายอย่างที่เป็นเครื่องยืนยันความมีอยู่จริงของเรื่องราวชีวิตในช่วงเวลาวัยรุ่นของแม่ หรือจะเรียกด้วยคำจำกัดความสั้นๆ ว่า ความทรงจำ ก็ย่อมได้
หลักฐานทางความทรงจำที่ชัดเจนที่สุดอย่างหนึ่งก็คือ ภาพถ่าย . .
นอกจากแม่ ที่มินแชเห็นในภาพถ่ายเหล่านั้น จะมีใครอีกไหมนะที่มินแชรู้จักใกล้ชิด มินแชจ้องมองไปที่ภาพถ่ายของแพคอีจิน แต่ก่อนที่เธอจะส่งสัญญาณอะไรให้คนดูเพิ่มเติม นาฮีโดหรือออมแม่ของมินแชก็โผล่เข้ามาขัดจังหวะนั้นเสียก่อน
ฮีโดเห็นเล็บเท้าของมินแชห้อเลือด ก็โวยวายลูกทันที สาวน้อยย้อนแม่ไปด้วยอาการ stay chill เหมือนที่เขียนอยู่บนเสื้อยืดที่สวมอยู่ว่า . . ตอนแม่ฟันดาบก็ช้ำที่เล็บเท้าเหมือนกัน . . ละไว้ในฐานที่เข้าใจว่า แม่จะโวยวายกังวลเกินไปทำไม
.
.
.
.
.
ต่อในคอมเมนต์ค่ะ