เดินทางมาถึงจุดสุดท้ายกันแล้วของซีรีส์ที่หลายคนอาจจะบอกว่า ทั้งรักทั้งเกลียด แต่เชื่อว่ายังมีอีกมากมายหลายคนที่ยังคงรักและประทับใจกับ 25.21 อย่างไม่เปลี่ยนใจและไม่เปลี่ยนแปลง

มาซึมซับและแบ่งปันทุกอย่างในชีวิตวัยแสวงหาที่เต็มไปด้วยอุปสรรคของพวกเขากับนสสลอีกรอบค่ะ ค่อยๆ เดินไปกับพวกเขา ใช้หัวใจของเราค่อยๆ ฟังสิ่งที่พวกเขาอยากจะบอกเล่า . . ความทุกข์ ความเศร้า ความสุข ความกังวล ความท้อแท้ ความอดทน ความลุกขึ้นใหม่ ความรัก ความหัวใจสลาย และทุกๆ ความที่เกิดขึ้น 

อาจจะไม่ได้รักพวกเขามากไปกว่าที่รักอยู่ แต่อาจจะผิดหวังน้อยลง เข้าใจพวกเขามากขึ้น และยอมรับกับการตัดสินใจ เมื่อต่างก็มีเส้นทางและเป้าหมายที่มุ่งมั่นไป 

 
.
.
.
.
.

นิวยอร์ก 2001

อีจินถูกส่งตัวด่วนมาทำข่าววินาศกรรมตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ และต้องอยู่ยาวติดตามสถานการณ์ต่อเนื่องมาอีกหลายเดือน จนล่วงเข้าคริสต์มาส 

อีจินได้รับการ์ดอวยพรจากหญิงเกาหลีที่อยู่ในเหตุการณ์ร้ายแรงนี้ คนที่เคยขอให้อีจินสัมภาษณ์ออกข่าว เพราะต้องการบอกเล่าให้กับครอบครัวของผู้ช่วยเหลือได้รับรู้ 



แม้จะเป็นการ์ดที่ส่งมาอวยพรให้ แต่อีจินกลับไม่ได้รู้สึกสดใสขึ้นเลย หน้าตาอมทุกข์อมเศร้า ด้วยสิ่งที่เจอและต้องเผชิญอยู่ทุกวัน นับเดือน ล่วงเลยมาเป็นเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา ทุกวันเจอแต่เรื่องเศร้า และผู้คนที่ต้องทนอยู่กับความสูญเสีย
 



วันหนึ่งได้เจอกับนักดับเพลิง ขณะที่นั่งทำงานอยู่ในคาเฟ่ เขาทักถามว่ามาจากสถานีโทรทัศน์เกาหลีหรือ อีจินตอบคำถามแล้วชวนเขาคุย เรื่องราวที่คุยล้วนไม่พ้นเรื่องความสูญเสียในเหตุการณ์วินาศกรรมที่เกิดขึ้นและยังคงปกคลุมทุกชีวิตในเมืองใหญ่แห่งนี้ 

เขาบอกว่า จำนวนผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากการค้นหา และจำนวนผู้สูญหายก็ไม่ได้ลดลง อีจินถามเขาว่า เคยคิดจะเลิกทำงานนี้ไหม เขาตอบอีจินว่า ผมก็แค่ทำงานของผม คุณก็ทำงานของคุณ . . พนักงานเรียกไปรับกาแฟ พวกเขาเอ่ยปากลาและแยกย้ายกันไป  



.
.
.
.
.

ต่อในคอมเมนต์ค่ะ