แเสดงว่า จขกท ไปพบหมอมาแล้ว วินิจฉัยแล้วและกำลังรักษาตัวอยู่ใช่ไหมคะ ระหว่างนี้ ทำอะไรไม่ได้มาก และต้องไม่ใจร้อน ที่สำคัญกินยาและพบหมอตามนัด

โรคไม่ได้เกิดขึ้นเพราะปัจจัยที่เกี่ยวกับระบบประสาทและสมองเท่านั้น แต่ปัจจัยที่ก่อให้เกิดโรคที่สำคัญ อาจมากกว่า biology คือปัจจัยอื่น ๆ อาทิ  ด้านจิตวิทยา สภาพแวดล้อม การเลี้ยงดู ความสัมพันธ์กับบุคคลอื่น รวมถึงปัญหาเศรษฐกิจและสังคม ฯลฯ ในกรณีของ จขกท ต้องทบทวนค่ะ ว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมา อยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นใด และใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับอะไรบ้าง หากเล่นเกม และใช้เวลากับอินเตอร์เน็ตมาก เป็นไปได้ที่จะพาตนเองมาถึงวันนี้

เบื่อไปหมด เกลียดไปหมด อารมณ์และความรู้สึกเช่นนี้ ย่อมทำให้ จขกท เป็นทุกข์มาก ทุกข์คือสิ่งที่ทนได้ยาก แต่มันจะไม่หายไปดังใจต้องการหรอกนะคะ เพราะต้องอาศัยเวลาและยา และอื่น ๆ ในการรักษา เบื้องต้น เมื่อเกิด panic หายใจเข้าและออกให้ยาว ๆ ลึก ๆ อย่างน้อยจะช่วยให้จิตใจสงบลงได้บ้าง

ไม่ใจร้อน อาศัยช่วงเวลานี้ เรียนรู้ค่ะ ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้น แม้ใจคิดว่ามันอยู่นาน แต่มันก็จะดับลงในที่สุด ไม่มีทุกข์ถาวร และสุขก็เช่นกัน การไม่ผลักไสทุกข์ แต่มองเห็นมัน กลับจะช่วยให้ความสงบและความสุขกลับมาได้เร็วขึ้น

เอาใจช่วยค่ะ