พ่อเเม่เราเเยกทางตั้งเเต่เด็กค่ะเราได้มาอาศัยอยู่กับเพื่อนเเม่เเล้วเพื่อนเเม่ก็ส่งเรามาอยู่กับพ่อเเม่ของเเฟนเพื่อนเเม่ค่ะนั้นก็คือปู,ย่าเรามาอยู่ด้วยเกือบ10ปีเเล้วเลี้ยงเรามาตั้งเเต่เด็กไม่มีสายเลือดเดียวกันไม่มีใบบุตรบุญธรรมพอเราเริ่มโตเริ่มโลกส่วนตัวสูงมากค่ะเราไม่ชอบให้ใครมายุ่งเเล้วเราก็ไม่ยุ่งกับใครคนเเก่เขาชอบจูจี้เรางี่เง่าค่ะคนอื่นดูเเเบบนี้คือเขาเป็นห่วงเราเเต่เราขี้รำคาญมากเราเลยไม่เข้าใจกันบ่อยทะเลาะกันพอทะเลาะกันเขาก็ชอเอาเงินมาอ้างบอกไม่อยากให้ยุ่งเเต่ขอเงินทุกวันเเล้วเรายังเด็กอยู่เลยหน้าที่คือเรียนเขาชอบบอกคนอื่นเราเป็นคนไม่ดีไม่ตั้งใจเรียนเเต่กลับกันค่ะไม่คือความจริงเขาไม่เคยชมหนูเลยหนูได้เเต่นึกทำไมเราไม่อยู่กับพ่อเเม่เหมือนคนอื่นพ่อเเม่ที่เข้าใจหนูหนูเครียดจนอยากตายหลายรอบเเล้วค่ะหนูเข้ากับญาติรึใครไม่ได้เลย