เราฝาแฝดของเราอยู่บ้านกับตายายตั้งแต่เด็กๆ พอโตมายิ่งกดดันเพราะเราทำอะไรก็ไม่ถูกใจเขา ทุกๆครั้งที่เขาด่าเราเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเราแอบไปร้องไห้ทุกครั้งฝาแฝดเราก็เหมือนกัน แต่เราจะถูกเขาด่ามากกว่าเพราะเราในสายตาเข้าเราเป็นคนไม่ได้เรื่อง ขี้เกรียจ 
 
 
 
จนมาวันนี้ วันที่เรารู้สึกว่าเราเกลียดเขามากๆ
 
วันนี้เราทำการบ้านตอนเย็นเพราะตอนบ่าวมันร้อน เราเลยเลือกที่จะทำตอนเย็น ยายมาบอกให้กวาดบ้าน เราก็บอกยายไปว่า เห็นมั้ยทำการบ้านอยู่ ยายก็พูดขึ้นมาว่า ทำการบ้านอะไรตอนกลางวันทำไมไม่ทำ อย่ามาแสร้ง รีบมากวาดบ้าน เราก็บอกว่าทำการบ้านอยู่ ยายเดินเข้าออกบ้านหลายครั้งมากเพื่อจะกดดันให้เรากวาดบ้าน ก่อนหน้านี้ยายมีพฤติกรรมชอบมาปิดไฟ ปิดปลั๊กไม่ให้ใช้ไฟเพราะอยากให้เราทำในสิ่งที่เขาสั่ง พอเราทำการบ้านเสร็จเราก็กวาดบ้าน พอกวาดบ้านเสร็จยายก็บ่นเราไม่หยุด ตาได้ยินตาก็เป็นกำลังเสริมให้ยาย 
 
 
ฝาแฝดเราตั้งใจไปตากผ้าเวลา 2ทุ่มเราบอกว่าไม่กลัวหรองู ฝาแฝดเราก็บอกว่าต้องรีบตากเพราะตอนนั้นตายายก็บ่นเรื่องซักผ้าอยู่  ยายเห็นฝาแฝดเรากำลังออกไปก็บอกว่า จะออกไปทำไมไม่กลัวหรอผีบ้า พวกเมายาบ้า ทำไมไม่รู้จักกลัว ตาก็เป็นกำลังเสริมเช่นเคย ฝาแฝดเราก็ไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำเรื่องตากผ้าตอนกลางคืนเราเห็นด้วยกับตายายนะแต่พวกเขาเล่นเวอร์มากนั้งบ่นเกือบ10นาที เอาพวกเราไปเปรียบเทียบกับลูกพี่ลูกน้องเรา นี่เออทำไมไม่ดูตัวอย่างน้องaมีระเบียบรู้จักงานตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวเอง(แล้วเราให้ยายอาบน้ำให้หรอ ก็ไม่นะ) ดูพี่bสิเขาเป็นถึงผู้ชายรู้จักกวาดบ้าน(ถามหน่อยนะไม่ใช่แค่พี่bคนเดียวผู้ชายเกือบทั้งประเทศเขาก็กวาดบ้านเป็นไม่ใช่แค่พี่bคนเดียว) ดูอย่างน้องnหลานยายuใช้ให้ไปไหนก็ไป   สิ่งที่ยายเราพูดมาไม่ใช่ว่าจะจริงนะคะที่ยายเราพูดมาได้ยินมาชัดๆไม่ได้เห็นกับตาหรืออะไรใดๆเลยคนอื่นมาอวดลูกหลานให้ฟังก็ฟังไม่หมด แล้วก็บอกว่าหลานตัวเองไม่ดีใช้อะไรก็ไม่ได้

บอกก่อนเลยนะคะเรามีพ่อแม่แต่ท่านไปทำงานกรุงเทพ แม่เราเชื่อทุกอย่างที่ยายพูดถ้ายายพูดว่าไม่กวาดบ้านแม่ก็จะโทรมาว่าเรา แต่แม่ไม่รู้เลยว่าเรายู่ที่นี่เกิดอะไรขึ้นบ้าง เราบอกไว้เลยนะคะถ้าเรามีลูกหลานเราจะไม่เลี้ยงแบบพี่ตายายเราเลี้ยงเราเด็ดขาด ถึงเราจะบอกว่าเกลียดเขา=ตายายแต่เราก็ยังรักเขา