Mercury
15/03/2549
15 มีนาคม พ.ศ. 2565
ถึง เธอคนเดิมที่น่ารัก
ผู้เขียนขอบอกแก่เธอคุณ u ไว้ก่อนเลยว่าจดหมายฉบับนี้จะเล่าถึงประวัติของผู้เขียนอีกเช่นเคย และผู้เขียนตั้งใจจะทรอดแทรกเรื่องราวต่างๆที่น่าสนใจในความคิดของผู้เขียนลงไปด้วย ทั้งนี้ทั้งนั้นเราขอให้เธออ่านมันอย่างเพลิดเพลินและคิดตามมันไปด้วย ส่วนตัวแล้วเราไม่อยากที่จะใช้ภาษาอย่างเป็นทางการเท่าไหร่ในการพูดคุยกับเธอ เพราะหากเป็นแบบนั้นเธอจำเป็นต้องมาแปลมันอีกครั้งเพื่อทำความเข้าใจกับความหมายที่เราตั้งใจสื่อไป แต่ถ้าใช้ภาษาระดับปากก็กลัวว่าเธอจะไม่เก็ตมุกที่เราอยากเล่น และการที่เธอจะแปลภาษาในข้อความโดยใช้ประสบการณ์ที่เคยผ่านมามาแปลหรือใช้ภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันมาแปลเป็นคำพูดที่นึกขึ้นแวบแรกในหัวก็ไม่ผิด เราแค่จะบอกว่าไม่ว่าเธอจะใช้ประสบการณ์หรือใช้ภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันมาแปลจดหมายของเราทุกฉบับ มันก็ไม่ได้ทำให้เนื้อความของจดหมายที่เราตั้งใจจะเขียนผิดเพี้ยนไปจากสิ่งเดิมที่เราต้องการจะสื่อ เนื่องจากเธอไม่เคยเห็นหน้าเรา ไม่เคยได้ยินเสียงและไม่เคยได้สัมผัสกับสิ่งที่เราทำให้ มันเลยไม่แปลกเลยหากเธอจะงงๆกับจดหมายของเรา เธอจะจินตนาการท่าทางและคำพูดช้าๆของเราออกถ้าเธอได้ลองมาเป็นเพื่อนกับเรา(เป็นเพื่อนกันต้องไปดูหนัง,ฟังเพลง,กินข้าว,ถ่ายรูป,ปั่นจักรยาน,เดินเล่นด้วยกันนะ ถ้าอยากสนิทให้มากขึ้นต้องจับมือกันเดินด้วยนะรู้เปล่า) เอาละมาเข้าเรื่องของจดหมายฉบับนี้กัน เรื่องมีอยู่ว่า ''รอเราเคลียร์ธุระเราก่อนนะเดี๋ยวเราไปจีบ เราไปช้าแต่เราไปแน่ ให้คนอื่นไปจีบเธอก่อนเลย เราเป็นคนเอื่อยๆแต่ถ้าคบเราเรื่อยๆนะ'' ที่เราเขียนจดหมายไปให้เพราะเราอยากยืดเวลาคุยกับเธอให้นานขึ้น ที่ไม่เปิดหน้าเพราะมันเป็นวิถีแห่งกู (นี่ถ้าไม่ติดว่าจีบเธอเราไม่สมัครโซเชียลมาเล่นด้วยซ้ำ) มันไม่ใช่ผลดีต่อตัวเราที่จะโด่งดังในโซเชียล ถามว่าอายมั้ยถ้าเดินไปขอ ig แบบโต้งๆ ไม่อายแต่มันไม่ใช่วิถีแห่งกู เราเคยเผลอสบตากันอยู่หลายรอบ เราก็เนียนเก่งทุกครั้งเธอไม่รู้หรอก แสดงเก่งเก็บทรงเก่งแต่จริงๆแล้วเราเขินเขินจนแก้มแดงในใจอ่ะคิดดูดิ อยากจะให้ใจเธอไปหมดก็กลัวเธอขว้างทิ้ง แต่พอเห็นเธอยิ้มก็เทให้หมดโดยไม่รู้ตัว ไม่ใช่คนขี้เก๊กแต่ก็ไม่เล็กเหมือนกันครับ (หมายถึงตัว) ไม่เท่ไม่เฟี้ยวแต่ก็หล่อพอให้เธอเหลียวแล้วเอาไงวะ มีคนบนโลกนี้จริงๆนะที่มันไม่ชอบความเป็นสาธารณะหนึ่งในนั้นคือเราเอง บะหมี่เกี๊ยวยังมีหมูกรอบถ้าเราทักไปหาตลอดเธอจะตอบเราบ้างมั้ย พื้นฐานเราเป็นคนตลก พอโตขึ้นมีเรื่องให้สบถความตลกเราเลยหายไป (ถ้าเธอมีแฟนแล้ว เราก็จะไปแย่งเธอมาเองไม่ต้องห่วงว่าเราจะไม่จีบเธอต่อนะ) ไม่ได้หวังกับเธอมากมายไม่ว่าจะตอนนี้หรือเมื่อก่อน แค่หวังว่าได้คุยได้ยินเสียงเธอพอ จริงๆแค่เธอตอบข้อความก็ยิ้มแล้ว อีก2ฉบับที่เหลือเราก็จะชวนไปเดตเหมือนกันกับฉบับนี้ ความสัมพันธ์มันตันแล้วตอนนี้ถึงเวลาก้าวต่อ เธอจะปฏิเสธเหมือนเดิมก็ไม่เป็นไร เราคาดหวังแต่เราจะไม่บังคับ สุดท้ายนี้ วันนี้ 15 มีนาวันเกิดเรา เราตั้งใจส่งมาให้วันนี้เพราะมันเป็นวันที่เราอายุครบ 16 ปี โหงวเฮ้งมาต้องรีบคว้า ไปแล้วจุ๊บๆ ชอบมากนะไปแล้ว จริงๆไม่อยากบอกซ้ำหรอกกลัวเธอจะรำคาญ แต่อยากยืนกรานให้เธอได้รู้ว่าเรายังชอบเธออยู่ เราชอบดูหนังเรื่อง the godfathre นะ ดูอย่างเดียวไม่พอเราไปฟังคนอื่นเล่าเนื้อหาให้ละเอียดขึ้นด้วย นี่ก็คิดๆอยู่เหมือนกันว่าอยากจะไปซื้อหนังสือต้นฉบับแปลไทยของ mario puzo มาอ่าน ไม่รู้เล่าทำไม ก่อนไปเราขอถามเธอสักนิดนึงแล้วกัน
1.เธอคิดยังไงกับผู้ชายที่พูดคะขากับผู้หญิง
2.ถ้าชอบหมาชอบแมว แล้วเราแซวอ่ะเธอชอบมั้ย (อู้หู้วคมนะเนี่ย)
3.จืดกับหวาน รัปประทานอะไรครับ
4.อากาศหนาวกับอากาศร้อนเธอชอบแบบไหน
5.บะหมี่เกี๊ยวกับก๋วยเตี๋ยวชอบอะไรมากกว่ากัน
6.ตาใสตอนกลางคืนหรือตาไม่ลืมตอนกลางวัน
7.เธอดื่มเหล้ามั้ย
8.เธอคิดยังไงกับลายสัก
9.ตอนนี้คนที่เธอคุยอยู่ยังชอบเค้าอยู่มั้ย
10.ไปเดทกับเรามั้ย
ป.ล. ไม่มีไรพูดแล้วเราแค่บอกชอบแล้วก็ชวนไปเดตซ้ำๆแค่นี้แหละ
จาก ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว
Chapter 5 โลกของบทละคร